๏ นับเวลาถอยหลังเหมือนครั้งก่อน หลับตาย้อนเรื่องราวคราวผ่านผัน สิบสองเดือนสามร้อยหกสิบห้าวัน มากสุขสันต์เคล้าคลุกทุกข์ปนเป เผลอแป๊บเดียวพ้นผ่านอีกขวบปี งานเลี้ยงมีเพื่อนชวนให้สรวลเส พรรคพวกนัดกินลมชมทะเล แล้วเตร็ดเตร่ตามภูดูเดือนดาว แต่ปลายเดือนงานรุมสุมท่วมหัว เพื่อนมายั่วหยิบหมอกหยอกลมหนาว เราหมดหวังกระทั่งแหงนดูดาวพราว แถมนั่งหง่าวง่วงเหงาเฝ้าหน้าจอ คนอื่นอื่นท่องเที่ยวกันสุขใจ คงปราศใครหน้าเศร้าดุจเราหนอ งานไอทีเงินเดือนเหมือนเกินพอ นึกแล้วท้องานประชิดคิดไม่ทัน งานรื่นเริงปีใหม่ไม่ว่างเที่ยว ต้องโดดเดี่ยวทำงานหัวบานนั่น เพราะภาระหน้าที่ที่ผูกพัน ยากจัดสรรเปลี่ยนตัวผู้ทำแทน นับเวลาถอยหลังเหมือนครั้งก่อน รำลึกย้อนแบบอย่างพร้อมวางแผน หลังปีใหม่จะท่องไปทั่วทุกแดน แล้วโลดแล่นเยือนถิ่นจินตนาการ จะพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า ขี่เมฆาเกี่ยวรุ้ง ณ สรวงสถาน เอื้อมเด็ดดอกดาริกางามละลาน สุขสราญประทังใจที่ไหวเอน ซบจันทราต่างหมอนหนุนนอนฝัน แก้มแนบจันทร์นวลเจ้าหยอกเย้าเล่น ปล่อยโลกลอยละล่องไปไร้กฎเกณฑ์ ปลดหลักการหลีกเร้นเรื่องหลอกลวง มหรรณพจบสายสมุทรสิ้น จะเริงรินรื่นระลอกให้ใหญ่หลวง แล้วหยอกเอินแก่งเกาะออเซาะทรวง สดับท่วงทีท่าชลาลัย เพียงดื่มด่ำอมฤตสฤษฏ์รุ่ง ประดับปรุงปรัศนาอัชฌาสัย พักโลกร้อนนอนหนาวผะผ่าวไป มิปรารถนาสิ่งใดในชีวี ๚ะ๛
20 ธันวาคม 2550 17:51 น. - comment id 802787
ขอนับถอยหลังด้วยคนนะค่ะ
20 ธันวาคม 2550 18:06 น. - comment id 802802
อ่ะฮ๋า จะปีใหม่อีกแล้ว (แก่ไปอีกปีแล้วเรา) อยากให้ปีมใหม่ไวๆจัง คิดถึงบ้าน
20 ธันวาคม 2550 20:04 น. - comment id 802861
อยากถอยหลังแล้วไปตั้งหลักใหม่ตอน อายุ15 จังเลย
20 ธันวาคม 2550 20:12 น. - comment id 802865
กลอนไพเราะมากมายจังค่ะ คุณอัลมิตรา ปีใหม่ กาลใหม่ แต่ยังอยู่กับสิ่งแวดล้อมเดิมๆค่ะ หมายถึงที่บ้านและที่ทำงาน
20 ธันวาคม 2550 21:05 น. - comment id 802886
นึกว่าขยันทำงานจนลืมวันเวลาซะแล้ว ยังดีนะที่ยังนึกได้ว่าจะสิ้นปีแล้ว จะผ่านไปอีกปีแล้วน่ะ หรือว่ากลัวจะสิ้นปีกันแน่เอ่ย เที่ยวในจินตนาการก็ดี สนุกจังตังค์อยู่ครบ ไม่เหนื่อยด้วย ช่วงเทศกาลคนเยอะจะตายไป เที่ยวไม่สนุกหรอก ขยันแบบนี้ระวังเงินจะล้มทับเอานะ อัลมิตรา
20 ธันวาคม 2550 21:28 น. - comment id 802905
ปีใหม่ปีนี้ เราก็ไม่ได้ไปไหนเหมือนกัน แม้นจะไม่ได้ทำงาน แต่ก็ต้องเฝ้าบ้านตามเคย อิอิ
21 ธันวาคม 2550 00:24 น. - comment id 802953
5 4 3 2 1 ... f e e l g o o o d
21 ธันวาคม 2550 00:30 น. - comment id 802956
กลอนไพเราะมากกกก.... เห็นภาพพันธนาการ เห็นภาพ ความปรารถนาจะหลุดพ้น เห็นภาพอิสระเสรี ที่จะทำอะไรก็ได้อย่างใจปราถนา เห็นความงามแห่งอิสระเสรีนั้น ที่สุดก็เห็นใจ...........เป็นกำลังใจให้ครับ
21 ธันวาคม 2550 01:46 น. - comment id 802969
สวัสดีครับ กลอนเพราะจังเลย เหมือนชีวิตของเงาข้าพเจ้าแท้ๆเลย ชอบครับคำเพราะๆ
21 ธันวาคม 2550 09:16 น. - comment id 803039
21 ธันวาคม 2550 09:24 น. - comment id 803042
เก่าไปใหม่มาเป็นวัฏจักร....ธันวากลับมามกราใหม่ แต่ว่าอายุกับสังขารสิครับ...ลับโรยรา..หาได้คืนกลับมาไม่...ดังนั้นเราคงต้องใช้เวลาให้ เกิดประโยชน์และมีคุณค่ากับชีวิตใโดยคำนึงถึงสุขภาพและความมั่นคงในอนาคตเป็นสำคัญ สิ่งที่เราควรนับถอยหลังก็คือ จำนวนวันและปีที่เราจะมีชีวิตอยู่ได้ในโลกนี้และให้คิดว่าเวลาที่ลดลงทุกวันเราจะทำอะไรก่อนหลัง...ควรใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาทครับ. นานๆได้พบสบายดีนะครับพี่อัลฯ
21 ธันวาคม 2550 09:35 น. - comment id 803048
นับดาวด้วยกันดีไหม...อิอิ.. อยู่หน้าเครื่องก็สุขได้ถ้าใจสุข เน้อ... :) วันนี้ยิ้มหรือยัง..
21 ธันวาคม 2550 09:52 น. - comment id 803055
งั้นเดี๋ยวเฌอจะเที่ยวเผื่อแทนให้ละกานนะคะ อิ อิ นับเวลาถอยหลังอีกครั้งแล้ว เสียงเจื้อยแจ้วฮาเฮล้วนเสสรวล ต่างนัดแนะที่เที่ยวเป็นขบวน แล้วชักชวนไปกาญจน์สราญรมย์
21 ธันวาคม 2550 14:25 น. - comment id 803155
นั่นซินะจะครบปีอีกแล้ว......... แล้วจะพักผ่อนเผื่อก็แล้วกันนะค่ะ
21 ธันวาคม 2550 15:44 น. - comment id 803178
๏ส่ง สารสู่เทพไท้ ต้อน เข็ญขุกแฮ ท้าย ทุกข์ยุคลำเค็ญ รับ ทิ้ง ปี ใหม่มิ่งร่มเย็น ปี ปราศภัยเทอญ เก่า ลับร้ายกรายกลิ้ง ใหม่ พริ้งพิพิธพร ๏บวรบรรพ์บาทเบื้อง บูรพา เดชะองค์พระสัมมา ค่าแก้ว สฤษดิ์สวัสดิ์สัมโมทนา หนุนเนื่องสืบนอ เสริมสิริศรีวิสุทธิ์แผ้ว ผ่องซึ้งสุทธิผลฯ ใกล้จะปีใหม่แล้วเศร้าครับ ต้องเจอคนแวะส่งท้ายปีเก่าที่ รพ.มากมายอีกครั้ง คิดถึงศิษย์พี่มากๆ ครับ
21 ธันวาคม 2550 16:47 น. - comment id 803192
แบบนี้เขาเรียกว่าย้อนอดีต ไม่ใช่นับถอยหลัง...ทำไมรีบนับจัง ยังอีกตั้ง162360 วินาทีแบบนี้นับยาวเลยนะครับ
22 ธันวาคม 2550 09:48 น. - comment id 803353
คุณน้ำแข็งเปล่า .. มาสิ มานับถอยหลังกัน คุณBongNothMaRu .. อื้อ โตขึ้นอีกปีจริง ๆ คุณยอป่า .. ตอนอายุสิบห้าน่ะเหรอ ยังเป็นเด็กมัธยมต้น อัลมิตราไม่ค่อยรักสวยรักงามสักเท่าไหร่ เรียนแล้วก็เล่นกีฬาน่ะ คุณช่ออักษราลี .. ขอบคุณค่ะ อัลมิตราพยายามเร่งงานให้เสร็จ เพื่อว่าวันที่ 1 จะได้เตร็ดเตร่บ้าง เนี่ย อยู่โยงช่วงปีใหม่มาตลอดเลยค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม .. มีงานก็ยังดีกว่าตกงานเนอะ ถึงงานจะหนักไปหน่อยก็เหอะ ที่จริงน่ะ ใครที่คิดว่าทำงานด้านไอทีไม่ค่อยเหนื่อย .. คิดผิดนะ บางวันล้าสมองมาก เหมือนโฆษณาแบรนเนอร์โปรตีนเลย ที่นั่งอ่อนแรงแล้ว น๊อตหลุดเป็นตัว ๆ น่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. อัลมิตราอยู่บ้านก็ทำงานได้ เพียงแต่ต้องอยู่ให้ตามตัวหรือติดต่อได้ตลอด เพราะถ้าเกิดเหตุติดขัด หรือจะต้องตรวจสอบอะไรสักอย่าง ก็จะต้องรีบไปทันที คุณลักษมณ์ .. ส่ง sms มาอีกนะ คราวนี้ต้องเป๊ะ ๆ เที่ยงคืนเลยนะคะ คุณแสงเหนือ .. เขาว่ากันว่า คนที่ต้องการการเติมเต็มอะไรสักอย่าง มักมีความเพ้อฝันแปลก ๆ อัลมิตราคงเข้าข่ายคนประเภทนั้น ที่ ตุตะ กับเรื่องราวที่พิลึกพิลั่น แค่หลับตานึกก็สุขใจแล้ว เป็นอีกหนึ่งความประหยัดกระมังคะ ฮา .. คุณดาวระดา .. อื้อ งั้นกลอนชุดนี้แบ่งปันกัน คุณยอป่า .. หืมม ดอกไม้ ขอเป็นช่อบ้างสิ คุณอรุณสุข .. สวัสดีค่ะ ช่วงนี้อัลมิตราสบายดีนะ ผิดกับตอนที่ก่อนไปอมก๋อย ช่วงนั้นเป็นหวัดสามสัปดาห์ สงสัยจะถูกชะตากับอากาศที่นั่น หรือไม่ก็ไปนั่งให้รถเขย่า เหวี่ยง กระแทก จนอะไรต่อมิอะไรเข้าที่เข้าทาง ฮา.. ช่วงปลายปีงานชุกค่ะ ถ้ามีเวลาว่างหน่อย ก็เอาสมุดบันทึกที่จดไว้มาอ่านบ้าง บางทีเพื่อกันลืมก็จดเผื่อปีหน้าด้วย ปีหน้ามีสิ่งที่อัลมิตราต้องจัดการอีก เช่นว่า จัดการเรื่องทุนการศึกษาของนายธันวา วิไล ปีหน้าเขาจะขึ้น ม.6 เขาเป็นลูกศิษย์ของคุณร้อยฝัน เพื่อนฝากเงินโอนไปให้ และก็จัดการในความตั้งใจเดิม คือ เรื่องไปวัดพระบาทน้ำพุ อันที่จริง การกะเกณฑ์อะไรล่วงหน้ามันก็อาจจะไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจไว้ ที่สำคัญ จะมีชีวิตถึงวันนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ จริงอย่างที่คุณบอกว่า "ควรใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท" ค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. พรุ่งนี้จะไปเลือกตั้ง ต้องผ่านบ้านคุณกุ้งด้วยค่ะ .. วันนี้ยิ้มแล้ว ยิ้มกับหน้าจอ แล้วก็ยิ้มกับกองเสบียงตรงหน้าด้วยค่ะ คุณเฌอมาลย์ ..ที่เมืองกาญจน์ คุณสิริน อยู่ที่นั่น ตอนที่อัลมิตราไปบ้านริมแควแพริมน้ำ คุณสิรินก็ไปด้วย แถมพาไปเที่ยวที่ค่ายสุรสีห์ อย่าลืมไปแวะที่ค่ายด้วยนะคะ และขอให้เดินทางปลอดภัย ค่ะ คุณลิลลี่ขาว .. เผลอแป๊บเดียวเองเนอะ ศิษย์น้อง .. อาหมอเคยบอกว่า ช่วงเทศกาล จะมีผู้ประสบอุบัติเหตุมาก อาหมอเองก็ต้องอยู่เฝ้า รพ. เพื่อช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้น ศิษย์น้องอยู่อาชีพนี้ อาชีพที่ต้องเสียสละ ขอบคุณแทนพวกเขาเหล่านั้นด้วยค่ะ คุณก่องกิก .. ยังไงหว่า ย้อนอดีต .. อ่านยังไงเนี่ย ..มิน่า สาว ๆ ถึงได้รุม !! ..
22 ธันวาคม 2550 22:59 น. - comment id 803538
ความสุขแท้แม้ยุ่งยังสุขได้ แก่นกลางใจว่างเปล่าเราสุขสันต์ แม้นมีสุขทุกข์เศร้าเราเท่าทัน รู้เพียงมันเกิดแล้วไม่แคล้วจาง..... สรรพสิ่งเฉกเช่นภาพลวงตาจะหาความสุขได้ที่ใด?...ถ้าไม่ใช่เริ่มจากตรงนี้....อิอิอิ แวะมาทักทายคับ