ริษยา...ทำไม...

ทรายกะทะเล

ก่อนหน้านี้ที่ฉันทำงานหนัก
เธอนั้นจักทำฉันให้เหงาหงอย
ไม่เคยห่วงดูแลแม้นแต่น้อย
ก็ยังคอยเฒ่าหัวงูอยู่ร่ำไป
ไม่รู้จัก หน้าตัวเองส่องกระจก
ไม่รู้ว่าตัวเองงกว่าแค่ไหน
ไม่รู้ว่าตัวเองมาจากกราเหง้าใด
ไม่รู้ว่าฉันสิ่งใด่เธอทำฉันช้ำใจ
ปล่อยฉันอยู่เดียวดายกับลูกน้อย
ฉันเฝ้าคอยว่าเมื่อไหร่ใยอยู่ไหน
ไม่มีแม้นเงากว่าจะกลับลูกหลับไป
เช้าก็ว่าไปส่งลูกน้อยเข้าโรงเรียนแล้วก็ไป
ไม่ให้ฉันแม้นเวลาแม้นสักนิด
ไม่มีสิทธิถามว่าใครที่ไหน
มาเอาใจเธอนั้นจากฉันไป
มาเอาให้สิ่งที่เธอนั้น ทำกันลง
กับที่เธอทำกับฉันเธอริษยา
เห็นฉันทำสิ่งมีค่า เธอกับหลง
หลงใครนั้นฉันเข้าใจเจตจำนงค์
ว่าเธอคงอยากนำหน้าฉันไปร้องเสียงดัง
เธอรู้ไหมกว่าฉันจะทำให้ได้
ต้องลำบากยากเต้นขนาดไหน
ลูกกระเตงกับฉันทำงานรู้บ้างไป
คิด แล้วไม่อยากร่ำไห้ออกคร่ำครวญ
สิ่งที่เธอทำกับฉันหากใครรู้
เหมือนศัตรูที่จะเกลียดชังไม่ให้หวล
ไม่ให้กลับมาที่เธอแม้นรัญจวล
เธอมีใครฉันไม่ครวญอ้างสิ่งใด
แต่เวลาที่ฉันกลับตัวเปลี่ยนตัวเองใหม่
เธอกลับมาริษยาว่าฉันทำงานไหน
เที่ยวมาทำให้ฉันต้องช้ำใจ
คนที่ทำงานกับฉันเขาทำดี
กลับไปร้องเสียงดังว่าฉันเป็นคนผิด
เธอก็ปิดทางฉันด้วยการใช้แรงตี
ตั้งแต่เราอยู่กันมาเธอไม่เคยมีแบบนี้
ตีผลักฉันไปไกลเลือดสาด กอง...
ทำไมเธอทำกับฉันได้อย่างนี้
เธอเที่ยวตีแผ่ฉันให้คน แล้วผยอง
ทำไมเธอทำฉัน เสียใจ กลับให้พี่น้อง
ญาติโกโหติกาของเธอ แล้วฉันทำเพื่อใคร
ยังมีคนคนหนึ่งพึงให้กำลังจิต
ชุขชีวิตให้ฉันไม่ต้องไปไหน
ให้ทำมาหากินแล้ยงตัวอยู่ร่ำไป
แอบร้องไห้ทำไม ....เธอ ทำฉันลง
ด้วยเหตุนี้ ตัวของฉันจึงต้องเปลี่ยน
สันดานในของเธอ ก็ไปหลง
คนข้างนอกอยู่ดี ฉันกลับปลง
เธอจิกผมฉันงงโคกเข้ากับบันได...
ฉันเกิดมาพ่อแม่ไม่เคยตีฉันแม้นสักนิด
กรรมลิขิตมาเจอเธอ ให้ฉันน้ำตาไหล
อยู่อย่างคนมืดมนกันทำไม
วันหนึ่งไซร้ไม่เห็นหน้าฉัน เชิญดูโลง.................
ลูกของแม่แม่ไม่โกรธลูกสักนิด
ลูกมีสิทธิคิดทุกอย่างไม่ผลักใส
แต่ลูกขาวสะอาดที่แม่เลี้ยงร่ำไร
แม่เสียใจลูกถูกพวกเค้าย้อมสมองไปแล้วเอย.............................
หากฉันเป็นไรไป ก็เป็นมาจากที่คนคนนึง อยากจะเป็นช้างเท้าหน้า ทั้งๆที่ฉันสร้างมาด้วยความยากลำบาก ฉันดีทุกอย่าง ฉันถอยไปตั้งหลักตัวเองได้หลายหนแล้ว ต่อไปฉันคงถอยไปไหนไม่ได้อีกแล้ว........................
ไม่มีใครหรอกที่จะมารู้เรื่องในใจ....มีแต่ต่อว่าว่าฉันทำผิด.....ผิดตรงไหนในเมื่อฉันต้องการที่จะตั้งโครงสร้างตัวฉันเองใหม่แล้วมาทำลาย สถานที่ที่เธอทำงานนั้นเงินที่เธอได้มา ทำเลที่ทำให้เธอเกิดได้เป็นของใครเธอรู้อยู่ เธอไม่เคยให้อะไรฉันแม้นสักนิด หัก หัก หัก เธอเอาลูกน้องฉันไปฉันให้เธอมามาก
ยามฉันจำต้องไป ขอให้เธอมีความสุข ฉันจะทำไร ฉันไม่เคยเสียใจ จะบอกให้เธอรู้ไว้ว่า เธอ ต้องการรู้ฉันทุกเรื่อง เธอเที่ยวหาข้อมูลฉัน ในขณะที่ฉันไม่เคย   ...แม้นจะก้าวก่ายเธอแม้นสักนิด........... ริษยาฉันทำไม............เธอชอบเอามีดมาทิ่มหลังฉันอยู่ร่ำไป....ยามฉันหายไปจากโลกนี้ เธอคงมีความสุขดีนะ......