เพิ่งจะรู้ ว่าเหงา ยามเขาห่าง ให้อ้างว้าง อาวรณ์ นอนก็ฝัน เพิ่งจะรู้ ไร้เงา เขาเคียงกัน เพิ่งรู้วัน ใจเหงา เขาไม่มี ไม่เป็นไร ใจสู้ ยังอยู่ได้ ถึงฝันร้าย ผ่านทาง จ้างไม่หนี คงมีบ้าง สักวัน ฝันดีดี ซักนาที ได้สุข ทุกข์อำลา ถ้าฉันย้อน เวลา กลับมาได้ ฉันจะย้อน หัวใจ เธอมาหา มอบความรัก คิดถึง เคยตรึงตรา เฝ้าเก็บมา จะบอก ปอกความใน แต่ที่ใน เวลา น้อยค่านี้ ใจที่มี บังเอิญ เกินทำไหว เสียงร่ำร้อง ว่าช้ำ จำนะใจ แม้นฝืนไป ไม่เห็น เช่นดังเดิม ทิพย์โนราห์ พันดาว
15 ธันวาคม 2550 15:13 น. - comment id 800355
สวัสดีค่ะ...แวะมาทักทายค่ะ...สบายดีนะคะ....สุขสันต์...วันหยุดค่ะ
15 ธันวาคม 2550 15:41 น. - comment id 800372
ก็นี่แหละน๊า..ความรัก.. กว่าจะได้อะไรมา..ต้องเสียอะไรไป..บางครั้ง..เสียทั้งหัวใจ..แต่กลับไม่ได้อะไรเลย..(อิอิ..ยืมเขามาอีกที..แต่..ความหมายดีนะ..) *** เป็นกำลังใจให้ค่ะ ***