จะร่ำร้องโอดโอยทำโหยหวน จะคร่ำครวญพร่ำพรรณนาน้ำตาไหล จะกู่ร้องกริ้วโกรธประโยชน์ใด จะทำให้น่าสมเพทเวทนา เก็บน้ำตาร่วงดินที่รินหลั่ง เก็บความหวังความฝันอันโหยหา เก็บเอาไว้ตราบสิ้นดวงวิญญา เก็บปวดปร่าเจ็บช้ำน้ำตานอง เอาหัวใจเอากายถวายชีวิต เอาดวงจิตให้เธอเสนอสนอง เอาชีวิตวิญญาณใส่พานทอง เอามากองแทบเท้าให้เขาเอง ไว้วันหนึ่งวันใดในวันหนึ่ง ไว้คิดถึงยามตรมโดนข่มเหง ไว้กับความขมขื่นเขาครื้นเครง ไว้เพื่อสอนตัวเองให้เกรงกลัว
ช่อมะไฟ 13 ธ.ค. 2550 16:35 น. - ID 110545 
1309
2
0
13 ธันวาคม 2550 18:14 น. - comment id 799611
แต่งกลอนได้ไพเราะมากนะคะ
13 ธันวาคม 2550 18:26 น. - comment id 799622
...หนักแน่น..และมั่นคง...มาชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ...เป็นอย่างไรบ้าง...สบายดีมั้ยคะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
