ตอนดับไฟพวกฉันก็ออกหากิน ตามกลิ่นเศษอาหารตกหล่น มดก็มาแข่งแย่งลุกลน คนคนขึ้นนอนหมดแล้ว แต่ทว่ายามดึกเงียบสงัด แสงกลับส่องสว่างกระจ่างหน้า ทั้งตีนมือไม้ทุบลงมา พวกฉันหนาต้องบี้ต้องแบน ทำประโยชน์ให้คนถึงอย่างนี้ ทำไมพี่ถึงทำพวกฉันได้ นึกถึงประโยชน์หน่อยเป็นไร อยู่กันได้สบายสบายพอเพียง ไม่ต้องมาปาณาฆ่าสัตว์ จ้องจะกัดจองเวรชาติหน้า ทนทนหน่อยพอถึงเวลา พวกฉันพากันเก็บตัวเงียบเอง
สะพั่งสะท้านไมภพ 11 ธ.ค. 2550 09:18 น. - ID 110477 
1322
1
0
11 ธันวาคม 2550 09:57 น. - comment id 798630
อิอิ มดน้อย กะ น้องแมงสาบ ต้องระวังแระ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
