อาณาจักรที่ว่างเปล่า จึงที่แคบกลับกลายคล้ายว่ากว้าง สายทางเดินอ้างว้างแสนหวาดหวั่น เหลียวแลมองข้างกายไร้เงาจันทร์ ดาวบางดวงบนนั้นริบหรี่นัก..... บนท้องฟ้าราตรีของคืนนี้ อาจจะมีหรือไม่มีใครประจักษ์ เว้นช่องว่างดวงดาวทอดทายทัก เพื่อส่งผ่านความรักถึงบางคน โดยสายลมหอบรักมาแผ่วผ่าน กระซิบบอกความหวานย้ำอีกหน ซ้ำคำรักว่ารักปริ่มใจล้น...... เพื่อ...รอฟ้าหลังฝนเถิดความรัก... แด่ผีเสื้อกวี....