จิตรำพัน กลั่นคำ นำส่วนลึก ด้วยตรองตรึก เรื่องราว คราวห่างหาย คิดถึงมิตร ติดเรียง เคียงไม่คลาย ร่วมวาดลาย อักษร กลอนกวี ด้วยขัดข้อง หลายอย่าง แสนหนักอก คอมฯก็ยก ส่งร้าน ใช่หลีกหนี งานก็ยุ่ง พุ่งเหนื่อย เมื่อยฤดี ขอมิตรมี ใจใกล้ อย่าห่างกัน รักงานกลอน อ้อนแต่ง แรงจากจิต แทบจะติด คิดกลอน ตอนหลับฝัน รักภาษา พาใจ ใฝ่รำพัน แต่เด็กนั้น หมั่นฝึก บันทึกลง แค่งานเขียน ของเด็ก เล็กคนหนึ่ง หาได้ซึ้ง ตรึงใจ ให้เพ้อหลง หาดึงให้ ไล่ตาม อ่านแล้วปลง แต่มั่นคง หลงลักษณ์ สัมผัสไทย ไม่อาจเปลี่ยน ดวงฤทัย ให้เป็นอื่น ด้วยใจตื่น ชื่นรัด อักษรใส ร้อยกรองงาม ตามถ้อย ร้อยจิตใจ ละเมียดไม ไทยศิลป์ สิ้นใดเกิน จนวันหนึ่ง ซึ่งผ่าน กาลย้อนกลับ ไม่อาจนับ จับเวลา พาขัดเขิน สะดุดเจอ เพ้อรัก ปักใจเพลิน ไม่อาจเดิน เหินห่าง ร้างกลอนไทย พาพานพบ สบใส ฤทัยมิตร เพื่อนพ้องชิด ติดใจ ไหวคืนใส กำลังใจ หยิบยื่น ชื่นฤทัย ท้อแค่ไหน ไกลห่าง ร้างเพราะเธอ ยามบ่นล้า พาอ่อน ห่อนใจท้อ เดินสู้ต่อ เพราะเพื่อน เยือนเสมอ เป็นแรงให้ ใฝ่สู้ คู่ใจเบลอ น้ำใจเอ่อ เกลอมอบ หอบนำมา สิ่งบกพร่อง มองดู ครูพร่ำสอน เขียนโคลงกลอน วอนคิด ศิษย์ศึกษา แม้นไม่พบ สบหน้า ครูนำพา ซึ่งวิชา มาแวะ แนะปรับนำ บ้านกลอนไทย ใจงาม ตามที่พบ ขอน้อมนบ ซบใน ใจคมขำ หาเหมือนอื่น ตื่นโลก วิโยคกรรม ใจชุ่มช้ำ นำรัก ปักชีวา แม้นห่างไกล ไม่พบ ประสบพักตร์ แต่แน่นหนัก ปักใน ใจชื่นหนา แม้นไม่รู้ ตัวตน คนพบพา แต่ทว่า รู้ซึ้ง ซึ่งไมตรี คิดถึงเพื่อน บ้านกลอน จึงวอนบอก มิใช่หลอก กลอกคำ ย้ำไป่หนี คอมฯนั้นไซร้ ไม่อำนวย ซวยสิ้นดี ฤทัยนี้ มีสั่น พรั่นลงแดง
จิตรำพัน 6 ธ.ค. 2550 22:48 น. - ID 110362 
894
5
0
6 ธันวาคม 2550 22:57 น. - comment id 797522
ที่ หนึ่ง
7 ธันวาคม 2550 00:36 น. - comment id 797580
ที่ 2 ก็ได้ฟร่ะ
7 ธันวาคม 2550 10:09 น. - comment id 797657
สวัสดีค่ะพี่สาวคนสวยคอมใช้งานได้แย้ว
ดีจายจริงๆๆๆๆๆๆๆ
มะมะมะ มากอดที
7 ธันวาคม 2550 10:26 น. - comment id 797664
สวัสดีค่ะพี่สาวที่รักว่าแต่เมื่อคืนโทรมาตี 3 ได้ยินเสียงคุณหมาๆ เอ้ยสุนัขเต็มเลย แต่ไหงน้องเอม่ายได้ยินเสียงพี่ยา อิอิ
เสาร์นี้เจอกันนะคะ น้องเออยู่ไกลอาจจาถึงเที่ยงคืน ยังไงก็เหลือคนม่ายเมาไว้ให้สักคน สองคนด้วย กลัวไม่มีคนมารับ
เจอแย้วจะขอกอดด้วยความคิดถึง
) อิอิ
7 ธันวาคม 2550 13:25 น. - comment id 797757
การใช้ภาษาและการฝึกฝนเยี่ยมแล้วจ้า
แก้วประเสริฐ.
7 ธันวาคม 2550 13:35 น. - comment id 797766
แม้คอมฯเสียให้ส่งโทรจิต ส่งความคิดถึงกันนั้นพอได้ คิดถึงเธอนานอยู่รู้บ้างไหม เห็นกลอนใหม่ยินดีที่กลับคืน พบคุณครูตัวนิดจิตรำพัน ชอบแต่งกลอนทุกวันไม่ต้องฝืน ถ้าไม่แต่งลงแดงล้มทั้งยืน อนาคตไม่เป็นอื่นยอดนักกลอน ดีเหมือนกัน เด็ก ๆ จะได้มีครูเก่ง ๆ เพิ่มขึ้นอีก
7 ธันวาคม 2550 14:03 น. - comment id 797780
สวัสดียามบ่าย.....ยินดีด้วยนะค่ะที่มาท่องเที่ยวได้เหมือนเดิมล่ะ.....
7 ธันวาคม 2550 14:05 น. - comment id 797782
แวะมาดูจิตรำพัน..รำพึงรำพันค่ะ...ลิ้นพันกันแล้วค่ะ..
7 ธันวาคม 2550 18:20 น. - comment id 797867
อุ๊ย !... น่าสงสาร...น่าเห็นใจ... น่ายกย่อง ยังงี้ซิ จึงเรียกว่า จิตรำพันถึงแก่นกลอน
7 ธันวาคม 2550 18:35 น. - comment id 797868
8 ธันวาคม 2550 08:35 น. - comment id 797987
เหนื่อยก็เหนื่อย แต่คิดถึงเสมอนะคะ
16 ธันวาคม 2550 15:13 น. - comment id 800783
สวัสดีค่ะทุกท่านขอขอบคุณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
