ไม่ยั่งยืน

สายลม แสงดาว เสียงกระซิบ

เสียงลมแว่วแผ่วผ่านเมื่อกาลพ้น 
สายฝนหล่นลงดินแล้วสิ้นหาย 
เหนื่อยอ่อนผ่อนเมื่อพักพำนักกาย 
ชีพเกิดแล้วมิแคล้ววายตายจากไกล 
          ต้นไม้งอกดอกงามแล้วทรามร่วง 
กลางวันดวงดาวแรงสิ้นแสงใส 
ยามหรรษาอาดูรย่อมสูญไป 
มิเหลือสิ่งใดไว้ให้ปลิดปลง 
          เขาว่าไม่มีสิ่งใดธำรงมั่น 
ภูเขายังมีวันเป็นผุยผง 
ดวงอาทิตย์ยังมีอัสดง 
แล้วใครเล่าดำรงคงนิรันดร์
เพิ่งเอามาลงครั้งแรก เป็นอย่างไรบ้างบอกกันบ้างนะครับ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน