** อารมณ์หวาน **

แก้วประเสริฐ

            **  อารมณ์หวาน  **
     หวานสิ่งใดไหนเล่าจะเท่าหวาน
ที่ซ่อนซ่านผ่านลิ้นมิมีเหมือน
หอมเลิศรสจรดไว้มิรู้เลือน
ดั่งเสี้ยวเฉือนบั่นทอนย้อนรำพัน
     ถึงยศถาบรรดาศักดิ์นักปราชญ์เฒ่า
ยังคลุ้งเคล้าเฝ้าหวนล้วนใฝ่ฝัน
แม้แต่ไพร่ราชันย์อเนกอนันต์
ยังฟุ้งซ่านหันพาหาพจนา
     ดังถ้อยคำโบราณนั้นพึงกล่าว
ที่โน้มน้าวคำหวานผ่านใฝ่หา
ว่าอ้อยตาลหวานลิ้นมิสิ้นเวลา
ยังพลิกหาหวนกลับนับวันวาน
     นี่แหละหนอพอคิดจิตยิ่งตวัด
ถึงถ้อยมัดจำวจีฤดีซ่าน
น้ำคำหลงดำรงไว้ในกาล
ผันพลิกผ่านลิ้นวนจนคะนึง
     คงเป็นซากลิ้มหวานที่ซ่านจิต
หวนหาคิดถึงวารอันใฝ่ถึง
เป็นกากเดนเขี่ยไว้ได้รำพึง
ยังซาบซึ้งรสถ้อยน้อยนิดคำ
     สิ่งเหล่านี้หาได้ใครมีรัก
ก็ประจักษ์มักพบกับงามขำ
หรือชายที่ใฝ่ปองลองจดจำ
น้อมน้ำคำมาคิดแล้วพิจารณา
     ยามมีรักมักพบสบคำหวาน
ที่ซาบซ่านผ่านวจีที่ใฝ่หา
ทั้งออดอ้อนฉอเลาะไพเราะมา
แสนเสน่หาเพลิดเพลินเจริญใจ
     นี่แหละหนอสิ่งหนึ่งที่พึงคิด
ลิ้นที่ผลิตด้วยวจีนี้สดใส
อย่าไหลหลงเริงรสจรดวิไล
ใกล้จะตายใฝ่ถึงคำนึงหวาน.
    ***  แก้วประเสริฐ.  ***