อีกด้านของความรู้สึก สัมผัสโดยส่วนลึกของความหมาย ไร้แม้ ถ้อยคำมาทักทาย คล้าย เกือบ เกือบ,,, เลือนละลาย กับเวลา เหมือนเส้นใยบาง บาง สื่อการเดินทาง,,,ที่ไม่รู้วันข้างหน้า อาศัย,,,แค่ความรู้สึก และแต่ละวันที่ผ่านมา ไม่เคยบอกตัวเองเลยว่า เพื่ออะไรกัน ห่วงใย จึงห่วงใย คิดถึง ก็ถามไถ่ ไม่คิดได้อะไรตอบแทน อย่างนั้น จากสิ่งละอัน พันละน้อย เป็นค่อยค่อย ผูกพัน จนแปรเปลี่ยนเป็นคำว่า เพื่อนกัน เป็นข้องใจ ไม่แน่ใจ ช้าไปหรือเปล่า ที่จะถอนตัวจากเรื่องราว อันอ่อนไหว แต่หากเธอเองรับรู้ทุกอย่างไม่ต่างไป บอกฉันทีได้ไหม ว่าจากนี้และต่อ ๆ ไป ...เพื่ออะไร...สำหรับเรา
1 ธันวาคม 2550 05:30 น. - comment id 795288
สวัสดีค๊าบ..นานๆมาที ยังมาพร้อมกันอีกแหน่ะคุณละอองน้ำ อ่านบทกลอนแล้ว ยังลึกและซึ้งเหมือนเดิมเลยน๊า ชอบท่อนนี้มั่กๆเลยครับ "บอกฉันทีได้ไหม ว่าจากนี้และต่อ ๆ ไป ...เพื่ออะไร...สำหรับเรา" เป็นท่อนจบที่เศร๊าเศร้า ^^"
1 ธันวาคม 2550 10:26 น. - comment id 795349
อ้าว เศร้าทำไม เขียนให้ซื้งนะคุณกระบี่ฯ
1 ธันวาคม 2550 14:31 น. - comment id 795418
มันคงจะดี ถ้าคำตอบ กับ สิ่งที่เป็นไป มันเหมือนกัน
25 มกราคม 2551 16:49 น. - comment id 815367
ปีละบทเลยเนอะ ปีนี้จะมาเขียนอีกมะน๊อ คิดถึงคับ แมวซนๆ
14 กุมภาพันธ์ 2551 07:58 น. - comment id 823333
555 ไม่ได้สังเกตเลยนะว่าปีละบท แต่ก็ยังมีคนตามมาอ่านจนได้