หน้าส่วนตัว
ปดปล่อย
ปล่อยใจลอยพัดพลิ้วปลิวพลั้งเผลอ
ต่างเสมอสายลมที่พัดผ่าน
ติดในห้วงห่วงกระแสธาร
กับวันวานความหลังอดีตกาล
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของชีวิต
ช่วยลิขิตทางเดินเส้นขนาน
มิแยแสรอยปรักแห่งร้าวราน
มิประรอยแตกแห่งหัวใจ
ปล่อยใจเจ็บเหน็บหนาวสู้ความเหงา
สะท้อนเงาเราเศร้าพาหวั่นไหว
เก็บน้ำตาตัวเองตลอดไป
อย่ารินไหลเพื่อใครอย่างง่ายดาย
artaya
ดอกแดด 29 พ.ย. 2550 11:04 น. - ID 110093 
1165
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
