ว่างเปล่า...

...

ยามเหงา...เหงาจับใจเหงาจับจิต
หวนคิดยามมีเรายามเราสอง
เดินเคียงข้างหกล้มช่วยประคอง
ต่างคนต่างปกป้องคุ้มครองกัน
   ยามนี้...เพียงลำพังเราต้องแยก
ดังแก้วแตกแหลกร้าวยากประสาน
ผู้ใดเล่าสิ่งใดเล่าเป็นตัวกลาง
เชื่อมระหว่างทางสองช่วยเราที
   
   คงไม่มีอีกแล้วเช่นดังเดิม
คอยเติมรักคอยเติมเพิ่มคำหวาน
เธอจากไปแสนไกลสุดทนทาน
ได้พบพานเพียงภาพถ่าย....ไร้วิญญาณ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน