อัญเชิญพระแม่เจ้า... เสด็จมา พระแม่นามสุนันทา... ผ่านเกล้า พระบาทย่างดำเนินพลัน ... ลงสู่ ดินเอย น้อมรับพระนางเจ้า ... ปกป้องเกศสยาม มเหสีหลวงแรกเกล้า ... จอมนาง ถวายบาทบังคมกลาง ... อกไท้ เพชรรัตน์กรรณาภรณ์ทาง...ธิดาบาท บุญเอย ถวายรักเบื้องบาทไซร้....พ่อเจ้าชาวสยาม จำใจจำจากไท้ ... อาวรณ์ ใจจิตถวิลรอนรอน...ห่วงไห้ จำจิตคิดถอดถอน... หทัยห่วง มิอาจฝากฝีไข้.... ล่วงแล้วกลางชล กรรมเก่าแต่ก่อนนั้น ...ตามผจญ ทุกข์ท่วมท้นกลางกมล...เจ็บแท้ ชีพดับลับสับสน... จำจาก ลาเอย เหมือนเอ่ยคำพ่ายแพ้...แก่ผู้ริษยา ลาก่อนใช่ลับแล้ว ... ลาไกล วันหนึ่งคืนมาใน... โลกหน้า ฝากคำฝากดวงใจ ...จารผ่าน ฟ้าดินเอย คืนกลับอย่างผู้กล้า.... พระแม่เจ้ายืนยง
มารแมงมุม 21 พ.ย. 2550 17:14 น. - ID 109829 
1825
0
0
21 พฤศจิกายน 2550 21:18 น. - comment id 791808
เป็นโคลงที่งามมากครับ
22 พฤศจิกายน 2550 14:30 น. - comment id 792193
หายไปไหนมาคะ...คุณมารแมงมุม โคลงไพเราะคะ...
22 พฤศจิกายน 2550 16:48 น. - comment id 792277
ท่านเกิดเดือนนี้ วันที่10 เวลา6โมงเช้าทุกปี....ม.สวนสุนันทาพิธีรำลึกถึงท่าน.ปีนี้ไปไม่ทันค่ะ เพราะที่สุด เป็นบุญที่ได้มาอ่านกลอนบทนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
