...ก่อนจันทราจะลับเลือนลา มีกระท่อมปลายนาหลังหนึ่ง แว่วยินเสียงถ้อยคำรำพึง ขอบคุณซึ่งชะตามีอาหารกิน ได้แค่นี้ก็ดีชีวีสุข ไร้ความทุกข์...สุขใจให้ถวิล อยู่พอเพียงเพียงพอในชีวิน ชีวิตไม่ต้องดิ้นให้วุ่นวาย เป็นคำสอนของพ่อ รู้จักพอการเป็นอยู่มิรู้หาย ตั้งตนอยู่เพียงพอชีพสบาย ไม่เหนื่อยกายเหนื่อยใจให้หมองมัว
19 พฤศจิกายน 2550 01:05 น. - comment id 790518
สวัสดีค่ะน้อง ช. ทักทายน้องสาวแล้วขอตัวเลยนะคะ พรุ่งนี้ทำงานค่ะ ส่วนวันนี้เวรเช้า / บ่ายค่ะ พึ่งเลิกงานเลยแวะมาค่ะ
19 พฤศจิกายน 2550 01:06 น. - comment id 790519
น้อง ช.อยู่เวรดึกหรือคะ
19 พฤศจิกายน 2550 09:38 น. - comment id 790582
แวะมาเยี่ยมครับ คุณ ช.
19 พฤศจิกายน 2550 09:39 น. - comment id 790583
ดีเคะคุณช.อยู่อย่างพอเพียง ตามรอยพ่อคะ
19 พฤศจิกายน 2550 12:25 น. - comment id 790677
รู้เพียงพอ รู้พอเพียง
20 พฤศจิกายน 2550 00:10 น. - comment id 790921
- ขอบคุณค่ะ พี่แก้วที่แวะมาทักทาย ช...เมื่อคืน ช... เวรบ่ายค่ะ วันนี้ก็บ่าย และขอบคุณสำหรับรูปพี่สาวที่น่ารักค่ะ - ขอบคุณคุณ บนข.ที่แวะมาเยี่ยม เจ้าบ้านไม่มีอะไรจะมอบให้ นอกจากคำขอบคุณค่ะ - หวัดดีค่ะ คุณพิมญดา ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย ค่ะพอเพียงก็พอแล้ว - สวัสดีค่ะเฌอมาลย์ ขอบคุณค่ะที่มายืนส่งยิ้มให้ ขอบคุณทุกๆคนค่ะ
20 พฤศจิกายน 2550 17:37 น. - comment id 791154
สวัสดียามเย็นค่ะ... แวะมาทักทายนะคะ.. สบายดีนะคะ.. รักษาสุขภาพด้วย..
21 พฤศจิกายน 2550 02:14 น. - comment id 791309
ช... สบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน หวังว่าหมอนอิงคงสบายดีเช่นกันนะคะ
15 กรกฎาคม 2551 08:30 น. - comment id 873627
good-morning - Scraps and images! *** ทนหน่อยลูก *** สิบห้าค่ำขึ้นแรมใจแช่มชัด ดั่งลมพัดพลิ้วผ่านลานดินเหลือง ดูแห้งผากยากไร้ได้ประเทือง ความสิ้นเปลืองมากมายตามรายทาง ถึงสิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจใครจะรู้ เพราะเงินกู้แต่ละทีหนี้เพิ่มสร้าง ราชการจนจนหมดหนทาง อย่าหวังสร้างอนาคตงดงามตา บ้านต้องเช่าข้าวซื้อ ซื้อทั้งหมด อนาคตของลูกน้อยคอยข้างหน้า กินเงินเดือนกับงานเนิ่นนานมา เพียงหวังว่าอนาคตแสนงดงาม จากวันนั้นถึงนี่หลายปีแล้ว ยังนอนแกร่วบ้านเช่าลูกเฝ้าถาม อีกเมื่อไรอนาคตถึงงดงาม คือคำถามตอกย้ำให้ช้ำใจ ขอลูกแม่จงเรียนเพียรฝึกฝน จงคิดค้นอนาคตที่สดใส แม้ไม่มีสตางค์อย่างใครใคร จงทุ่มใจร่ำเรียนเพียรวิชา ลูกอาจมีไม่เทียมเทียบเท่าเพื่อน อย่าแชเชือนอายเขาเฝ้าศึกษา คนจะดีดีที่เรียนเพียรวิชา ภายภาคหน้าลูกจะดีมีคนชม ถึงวันนั้นแม่สิ้นใจคงไม่ห่วง เพราะลุล่วงห่วงใยไม่ขื่นขม ด้วยลูกแม่พ้นผ่านด่านระทม แม่สุขสมหลับสนิทนิราลัย