(๑).สองหูสองโสตสร้าง สดับเสียง สรรพสิ่งยินสำเนียง ถนัดถ้อย ใบไม้หล่นขั้วเพียง หูกระดิก ยินทั่วจักรวาลจ้อย จิบจ้อยเหลือคณา (๒).สองตาสองเนตรสร้าง ส่องหา เพ่งส่งสอดสายตา กวาดเกลี้ยง ซอกหลืบลึกลับหนา มุมอับ ตากระพริบพริบเพี้ยง ส่องแล้วมองเห็น (๓).เหาะเหิรเดินไต่ฟ้า เห็นหน อากาศกว้างเดินบน เมฆก้อน เยื้องย่างต่างถนน ทางด่วน กุหลาบโรยโปรยซ้อน ก่อนเท้าแตะดิน (๔).กินหินกินแผ่นหล้า ป่าเขา กินกรวดกินทรายเอา ต่างข้าว กินเหล็กอิฐปูนเหมา เขมือบหมด กินเลือดกินเนื้อน้าว สูบสิ้นวิญญา .
เทพระวี 17 พ.ย. 2550 16:22 น. - ID 109706 
984
2
0
17 พฤศจิกายน 2550 16:48 น. - comment id 790043
หวัดดีตอนบ่ายๆแก่ๆ ครับคุณเทพระวี ลึกซึ้งมากครับ
17 พฤศจิกายน 2550 16:57 น. - comment id 790049
เปรียบเปรยได้เยี่ยม แต่งได้ไพเราะมาก...เยี่ยมค่ะ
17 พฤศจิกายน 2550 17:44 น. - comment id 790068
กินจนไม่เหลืออะไรครับ ประเทศไทยไชโย..
17 พฤศจิกายน 2550 18:16 น. - comment id 790084
555555 กินหัวกินหางกินกลาง ตลอดตัว ไม่เหลือ แต่กลืนไม่ค่อยลง หนามเยอะๆ อิอิ
17 พฤศจิกายน 2550 18:30 น. - comment id 790090
หน้าส่วนตัว
กินกรวดหินดินทางช่างประหลาด
กินจนขาดเว้าแหว่งแม้เท่งเสา
กินเลือดเนื้อเหล่าประชามิซาเบา
น่าเดินเข้าถิ่นข้าวแดงกินแกงทราม
คราวนี้คงอยากมิใช่น้อยนะครับ ที่จะหาคนกินหินไม่เป็น
คุณแต่งได้ลึกซึ้งดีครับ นาย ทานพอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
