หดหู่ดูแล้วน่าสังเวช ตัวเราเป็นเหตุใช้ไหมหนอ คิดไปคิดมาไม่น่าจะเป็นแบบนี้ต้องรอ เขาคงทำธุระจอจ่ออยู่กับงานมากมาย หนาวใจใครจะมาเห็น ทุกเช้าเย็นเค้าใจออกมาไถ่ถาม ไม่มีโอสให้ต้องพบความงาม ของเราสองคนเมื่อเวลาสบตากัน เป็นเพราะนอนไม่พอ ก็เพราะรอเขาอยู่อยากได้ยินเสียงนั่น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอย่างไรก็แล้วกัน เธอเป็นของใครรึป่าวก็เธอเป็นตัวของตัวเอง ฉันหยุดคิด น้ำตาคลอเบ้า ระหว่างขับรถมันไหลออกมาเฉยอย่าเซ็งเซ็ง แก็ตัวฉันเองคิดถึงเขาอยู่ฝ่ายเดียวนั่นเอง น้ำตาละเลงทั่วหน้า ตกใจเดี๋ยวใครเห็นมา ขอให้เธอได้เข้าใจฉันย้างได้ไหม แม่ฉันอยู่ไกลฉันต้องเฝ้าเธอบ้างหนา เวลาท่านหายอยากให้เธอได้มาให้เห็นหน้าตา ลองดูนัยย์ตาว่าฉันรักเธอเท่าใด ฉันแอบเก็บซ่อนไว้มันไม่อยู่ ด้วยตาทั้งคู่นั้นหลบตาเธออย่างหวั่นไหว แต่ก้ต้องเดินจากที่นั่นเพื่อไม่ให้เธอเห็นมากไป แต่อยากให้เธอหยุดคิดเข้าใจฉันบ้างเวลาฉันหนาวใจ เพราะฉันมีเธออยู่คนเดียว คนที่เธอคิดว่าเค้าแลเหลียวในตัวฉัน เธอคิดอย่างนั้นได้อย่างไรกัน เพราะเขาก็มีคนอื่นเหมือนกันฉันย่อมรู่ดี ฉันไม่ยุ่งกับเขาอีกต่อไปแล้ว เราต่างก็เป็นคนแค่ทำหน้าที่ ความรู่สึกดีดีที่มีทที่ฉันเคยมี ที่เคยให้เขามันนานมาแล้วนะเธอ โปรดติดต่อมาหาฉันบ้าง อย่าให้ฉันต้องอ้างว้างเพราะเธอแล้วเหม่อ น้ำตาที่ท่วมรินออกมาจากข้างในมันออกมาแล้วเออ เธอเคยหยิบกระดาษเช็หน้าให้ฉันฉันเข้าใจ ฉันจะรอ................. รอและรักตัวสงวนตัวทำตัวไม่ให้หวั่นไหว เราสัญญากันที่ใจว่าไม่ทิ้งกันไป แม้นร้องไห้เท่าไหน ก็ขอแอบทนอยู่คนเดียว.......
17 พฤศจิกายน 2550 08:51 น. - comment id 789781
เข้าใจค่ะ...ร้ำไห้เพราะโหยหา...เวลาที่หนาวใจ...เพราะนางฟ้าเจอมาบ่อย...บ่อยมากๆ...ต้องยืนแอบร้องไห้คนเดียว
17 พฤศจิกายน 2550 13:18 น. - comment id 789935
เข้าใจครับคุณทรายกะทะเล เป็นกำลังใจให้ครับ
18 พฤศจิกายน 2550 17:26 น. - comment id 790395
น่าสงสาร