หอมเจ้าเอยลมพัดกลิ่นจัดจ้าน ดอกไม้บานเมื่อไหร่มองไม่เห็น หรือดอกรักบานน้อยน้อยค่อยค่อยเป็น จึงโชยกลิ่นเย้าเล่นให้หวามใจ ในแดดดวงพวงแสดก็แผดสี ให้ผึ้งหยั่งท่าทีอย่างสงสัย เจ้าดอกแก้วซ่อนดอกตามซอกใบ เจ้าอายคนอายใครจึงซ่อนตัว ต้อยติ่งงามตรงสีม่วงอ่อน เหมือนท้องฟ้างามตอนแรกสลัว คำหวานบานบอกอย่างดอกบัว โดยไม่กลัวใครเขาจะเย้าคำ เจ้ากล้วยไม้เอนสั่นอย่างหวั่นไหว หวั่นว่าดาวไม่สดใสในยามค่ำ ไม่รู้โรยบานแทนความบอบช้ำ ที่บางคนเคยทำ ไม่โรยรา หอมเจ้าเอยลมพัดกลิ่นจัดจ้าน หวังให้หอมอยู่เนิ่นนานที่ตรงหน้า กลัวลมแรงแดดจัดจะพัดพา ดอกรักลอยลับตาไปเหมือนเคย
หมอกจาง 15 พ.ย. 2550 19:50 น. - ID 109646 
1579
5
0
15 พฤศจิกายน 2550 20:59 น. - comment id 789140
กลอนเพราะมากครับ หวาน อ้อยอิ่ง ปนเศร้านิดๆ
15 พฤศจิกายน 2550 21:10 น. - comment id 789146
รื่น ๆ ร่ำ ๆ หอม ผึ้งภู่ รู้ รุม ดอม ลิ้มน้ำหวาน ซับซ่านทรวง ***************** งดงามครับผม *******************
16 พฤศจิกายน 2550 00:16 น. - comment id 789195
เพราะ ชอบมากคับ
16 พฤศจิกายน 2550 08:06 น. - comment id 789258
กลิ่นจัดจ้าน นึกถึงส้มตำแซบๆ ผัดกะเพราเผ็ดๆค่ะ เคยปลูกแต่เป็นต้นค่ะ ไม่เคยปลูกพวงแสดเถาสักที
17 พฤศจิกายน 2550 19:51 น. - comment id 790115
ฟีโรโมน
14 กุมภาพันธ์ 2551 08:09 น. - comment id 823342
และแล้ว บทกลอนอารมณ์ลูกทุ่งแบบนี้ก็มีมาให้ได้อ่าน หมอกเขียนแนวนี้ได้เข้าถึงจริง
14 กุมภาพันธ์ 2551 23:00 น. - comment id 824022
สงสัยเพราะเราอยู่บ้านนาแน่ๆเลยน้ำ
18 กุมภาพันธ์ 2551 12:32 น. - comment id 824769
55555
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
