โอ้แรงลมผ่านฟ้า................ .....วายุ โถมคลื่นเข้าปะทุ......................ฝั่งด้าว สาดซัดอย่างดาลดุ.....................จ้องจะ ทำลาย เปรียบคลื่นอารมณ์ร้าว.............หลั่งน้ำตานอง เพลิงอารมณ์เร่งร้อน..................แรงไฟ แรงดั่งจะเผาไหม้......................ทั่วหล้า น้ำตาหยดหลั่งไหล.....................จึงดับ ทุกข์จักกี่ครั้งหนอข้า..................กว่าพ้น บ่วงกรรม อกเอ๋ยดังห่อด้วย.......................ความกลัว ทั้งฝั่งใจมิดมัว............................ขุ่นข้น หมอกดำซ่านสลัว.......................เริ่มคลี่ ปกคลุม รอหลั่งน้ำตาล้น..........................หม่นนั้นคงคลาย ชะตาขีดคาดไว้...........................ตามกรรม ฤาพระพรหมแกล้งเหยียบย่ำ......ตัวข้า ชีพหนอช่างชอกช้ำ.....................จิตหม่น ก้าวย่างอย่างอ่อนล้า....................เจ็บร้าว ชาชิน ..
เพียงแพรว 15 พ.ย. 2550 15:06 น. - ID 109639 
1890
10
0
15 พฤศจิกายน 2550 16:44 น. - comment id 788959
เหงาอีกแล้วนะตัวซน เริ่มน้อยใจแหล่ะ มีเราน้องยังเหงาและก็เศร้าอยู่อีก ...
15 พฤศจิกายน 2550 17:07 น. - comment id 788991
เก่งอ่ะ...เก่งพี่ยังแต่งโคลงยาวๆไม่เป็นเลย เต็มที่ สองบท
15 พฤศจิกายน 2550 17:35 น. - comment id 789029
15 พฤศจิกายน 2550 17:49 น. - comment id 789037
โอ้....หนูแพรวของครูพิม...มาให้จุ๊บซะดีอิอิ เก่งมากค่ะ....มานะคะจะเลี้ยงลาบ... ...
15 พฤศจิกายน 2550 17:58 น. - comment id 789046
คุณเพียงแพรวฟ้าแค่ขีดชะตาไว้
แต่เราไม่จำเป็นต้องเดินตาม ก็ได้นะ แหกกฎดูบ้างคงรู้สึกดีไม่น้อย
คิดอะไรแผลงๆๆๆ แฮะๆๆ
อย่าว่ากันนะคะไม่อยากให้เครียดนิ แวะมาให้กำลังใจจ้า
15 พฤศจิกายน 2550 19:31 น. - comment id 789090
ได้ระบายแล้ว หวังว่าคงหายเศร้านะครับ
15 พฤศจิกายน 2550 20:59 น. - comment id 789139
แวะมาเป็นกำลังใจให้จ้า
16 พฤศจิกายน 2550 07:02 น. - comment id 789237
ความชาชินจะทำให้หัวใจแข็งแกร่ง มีความสุขหวานอบอุ่นชื่นใจครั้งใดก็เป็นโชค มีความระทมขมขื่นกล้ำกลืนฝืนทนน้ำตาเจ็บคือความฝัน แม้แต่เจ้ายังระทม แม้แต่เทพยังกำศรวล มาเยี่ยมครับ นานนานจะมาทีนะครับ
16 พฤศจิกายน 2550 07:53 น. - comment id 789253
ชินชา ยังไงใจยังเจ็บ เพียงแพรวอย่าเจ็บนานนะคะ
16 พฤศจิกายน 2550 09:10 น. - comment id 789277
น้องเพียงแพรรรร....แวววว แหม๋ๆ เศร้าอีกแร่ะ...เจ็บตรงหนายเด๋วพี่ จะเอายามาทาถูๆ ให้น่ะ... (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
16 พฤศจิกายน 2550 09:31 น. - comment id 789305
อูยย โคลงโดนใจจริง ๆ ค่ะ หญิงรพีเจ็บแค่ครั้งเดียว แต่ก็ยังไม่ชินชาซักที อิอิ สู้ ๆ นะคะคนดี เป็นกำลังใจให้ค่ะ
16 พฤศจิกายน 2550 10:43 น. - comment id 789338
เก่งจังเลยค่ะ
16 พฤศจิกายน 2550 11:03 น. - comment id 789366
เศร้าจัง
16 พฤศจิกายน 2550 15:08 น. - comment id 789483
ธรรมดาเริ่มแรกย่อมเจ็บร้าว พอนานเข้าชาชินถวิลหา นึกหวาดหวั่นกลัวกลัวและกล้ากล้า พอชาชินเริงร่าไม่น่ากลัว.... การแคะหูอย่าใช้ของแข็ง ควรใช้แค่ขนไก่ก็พอ อิอิ
16 พฤศจิกายน 2550 17:23 น. - comment id 789553
16 พฤศจิกายน 2550 18:24 น. - comment id 789571
จู๊บๆๆใครทำน้องพี่เจ็บนะ พี่จะตีก้นให้เลย พี่งานยุ่งมากๆค่ะ.. นั้งรถกลับมาเมารถอ้วกอีก โห ชีวิต คิดถึงนะคะ
16 พฤศจิกายน 2550 22:10 น. - comment id 789620
ใยพระพรมถึงแกล้ง ปานนี้...กลัวเราไม่ เศร้าพอหรืออย่างไร.. พระพรมจายร้าย..แง..แง..
16 พฤศจิกายน 2550 23:55 น. - comment id 789685
โอ๋ โอ๋...อย่าเศร้านะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
