ตามวิถีราชการให้พานจาก จำใจพรากที่รักให้ใจหาย ที่เคยอยู่อู่เคยนอนบ้านควนฮาย ห่างแต่กายส่วนใจยังติดตรึง แดนเคียนซางามสง่าติดใจจิต ยังหวลคิดมิคลายหายคิดถึง โฉมนงนุชบุษบาใจตราตรึง ยังคะนึงถึงเพื่อนเก่าเฝ้าอาลัย ดำรงตำแหน่งใหม่ใจสุขสม ศึกษาประชาคมที่แห่งใหม่ เพื่อนร่วมงานใจดีมีน้ำใจ ต้อนรับด้วยใจไม่อาดูร แม้ภาระมากมายไม่หนักจิต สามคู่คิดสามสไตล์ไม่เสื่อมสูญ เป็นสี่แรงร่วมใจได้เพิ่มพูน ทวีคูณการงานพัฒนาคน
14 พฤศจิกายน 2550 11:39 น. - comment id 788287
ว่างก็ไปเยือนถิ่นเก่าซีคะ จะได้คลายคิดถึง อิอิ
14 พฤศจิกายน 2550 13:49 น. - comment id 788362
อยู่ที่ไหนก็สุขใจได้ ถ้าเรามีเพื่อนๆที่ดี รอบๆกายเรา..นะคะ
14 พฤศจิกายน 2550 16:46 น. - comment id 788454
ยังอาลัย...อืมหนูนางฟ้าก็ยังอาลัยคนดีของใจเลย
14 พฤศจิกายน 2550 18:13 น. - comment id 788496
ว่างๆท่านผู้อำนวยการก็นำนักเรียน ไปแข่งขันกีฬากันสิคะ...น่าสนุกนะ.. งานหนักขึ้นไหมคะ
15 พฤศจิกายน 2550 05:37 น. - comment id 788655
ด้วยหน้าที่มีมากหลากหลายอย่าง ต้องก้าวย่างบางสิ่งจึงใฝ่ฝัน แวะมาครวญชวนใจใส่รำพัน ส่งกลอนนั้นมากำนัลสรรค์สร้างเลย แวะมาสวัสดียามเช้าครับ
15 พฤศจิกายน 2550 10:17 น. - comment id 788769
มาแร้ววววจ้า.. มาเป็นกำลังใจให้แล้ว... สู้ ๆ นะคะ...
15 พฤศจิกายน 2550 16:39 น. - comment id 788955
การจากกันเพื่อเริ่มต้นทำสิ่งใหม่...ย่อมทิ้งความประทับใจที่ดีไว้ข้างหลังค่ะ