ลมหนาวเยือนเยี่ยมแล้ว....อีกครา ฝนที่โปรยปรายมา...........เริ่มทิ้ง ลมล้อลิ่วปลิวพา................ยะเยือก เย็นเอย รายรอบพรายเพริดพริ้ง.....ดั่งรุ้งแพรวพรรณฯ ฤดูกาลใบไม้เริ่ม.............เปลี่ยนสี มองแห่งไหนล้วนมี.........แต่งแต้ม สีสันปลุกฤดี...................ชวนชื่น ชิดเอย มิต่างดอกแรกแย้ม.........ยิ่งย้ำจำจินต์ฯ จากมาไกลมากแล้ว........คิดถึง ยิ่งคิดติดตราตรึง.............หม่นไหม้ แม้ครวญคร่ำคำนึง.........มิอาจ คืนเฮย จนกว่าบรรลุไซร้.............หนึ่งห้วงเวลาฯ ป่านฉะนี้จะเศร้า...........ฤๅไฉน เหลืองแสดแลวิไล.........กลับคล้ำ หิมะร่วงคราใด.............คงกลบ มิดเอย ปล่อยทอดทิ้งต้นช้ำ.......นิ่งแล้วกลางลานฯ หนาวมาใบไม้ร่วง........โรยรา หนาวก็นำรักพา...........ห่างด้วย หนาวกายมิคณา...........ด้วยห่ม ผ้าเอย ใจสิเกือบมอดม้วย.......ท่วมน้ำตารินฯ จำใจจำจากแล้ว...........จากเลย แม้พร่ำคำเฉลย............ร่ำไห้ มิอาจเพรียกรักเอย.......หวนกลับ หมดสุขทุกข์ลามไล้......ดั่งไม้ดายเดียวฯ
12 พฤศจิกายน 2550 09:58 น. - comment id 787148
ฝนไปหนาวมาแล้วจ้า ดอกไม้กำลังแตกช่อ..สวยงาม
12 พฤศจิกายน 2550 10:46 น. - comment id 787174
เอมก็คิดถึงค่ะ แต่เอมคิดถึงบ้านต่างจังหวัด เพราะเมื่อเช้าพ่อโทรมาปลุก บอกว่าลมหนาวมาแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะลูก ... อบอุ่นใจอย่าบอกใครเชียวค่ะ แต่เอมว่าน๊า พี่ป. อบอุ่นกว่าเอมเยอะ เพราะได้เจอคุณพ่อกะคุณแม่ทั้งเช้าและเย็นแถมก่อนนอนด้วย
12 พฤศจิกายน 2550 12:56 น. - comment id 787251
เป็นสัจธรรม..ม่วยเอ้ย...อะไรจะเปลี่ยนก็ เปลี่ยนไป..แต่ใจเราไม่หวั่นไหวก็คงดีเนาะ แต่อั๊วทำไม่ได้..หน้าหนาวมันยิ่งเหงากว่าหน้าฝนอีกนะ
12 พฤศจิกายน 2550 14:54 น. - comment id 787269
12 พฤศจิกายน 2550 16:15 น. - comment id 787295
***หากการเปลี่ยนแปลงเป็นไปในทางที่ดีขึ้น......อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนค่ะ***
12 พฤศจิกายน 2550 19:44 น. - comment id 787419
ห่มผ้าก็ไม่อุ่นหัวใจ ทำไงดีน๊า อิอิ ช่วงนี้อากาศหนาวมากเลย เนี่ยขนาดอยู่ภาคใต้ ที่หนาวน้อยที่สุดแล้วน๊า แต่เวลาอาบน้ำ ยังขยาดอยู่เลย อิอิ
12 พฤศจิกายน 2550 20:09 น. - comment id 787434
เพราะไม้ผลัดใบ ดอกและใบจึงตามมา
12 พฤศจิกายน 2550 20:55 น. - comment id 787464
เฮ้ หวัดดี ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคิดถึงที่นั่นมาก ไม่ใช่คิดถึงเล็กๆหรอกนะเนี่ย เขียนเหมือนคนเหงา อึดอัด ต้องการอิสรภาพ ในแง่ของอารมณ์กวีแล้วที่โน่นน่าจะเติมพลังได้มากกว่าที่นี่ เมื่อก่อนถ้าเปิดหน้ามามีกลอนของ ป. อยู่จำได้ว่า บ้าน ป. จะคึกคักเสมอ ตอนนั้นเคยนึกตั้งฉายาให้ว่า ราชินีบ้านกลอน แต่ตอนนี้ใจหายเหมือนกันเนอะ เงียบเหงามาก ทุกอย่างอาจมีการเปลี่ยนแปลง แต่เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ไหม ขอให้มีความสุขมากๆ
12 พฤศจิกายน 2550 21:52 น. - comment id 787496
สวรรค์บนแดนดิน.... โลกนี้ช่างสวยสดงดงามจริง นะครับ......... ครั้งหนึ่งที่เคยเห็น... เคยตกตะลึงกับความงดงาม .... จนไม่อยากกระพริบตา ... นึกว่าเป็นความฝัน...... ธรรมชาติสวยสวย บทร้อยกรองงามงาม ช่างกลมกลืนกันดีจริงจริง.... ถ้าได้ไปนั่งเขียนกลอนที่นั่น จะเขียนกลอนอะไรดีนะ ........
13 พฤศจิกายน 2550 02:12 น. - comment id 787546
เอมอกเอ๋ยเอ่ยเอื้อน หาใคร ลาก่อนเพื่อลืมใจ เหนื่อยล้า คนที่ห่างแสนไกล แสนห่วง ใยพี่นี้หนีหน้า ไขว่คว้าไม่เห็นฯ ปล.มาแจมความรู้สึกนี้ด้วยคน...
13 พฤศจิกายน 2550 07:38 น. - comment id 787587
13 พฤศจิกายน 2550 08:14 น. - comment id 787617
หมุนเวียนเปลี่ยนผันไป ทิวไม้อวดรับสลับสี หนาวเนื้อห่มเนื้อถ้ามี หนาวฤดีห่มเงาไม้อุ่นหัวใจ ........................................
13 พฤศจิกายน 2550 12:41 น. - comment id 787764
เขาบอกว่าทุกวินาทีคือการเปลี่ยนแปลง ไม่มีอะไรที่หวนคืนได้ กลอนเพราะมากจ้า สบายดีนะคะ คิดถึงจ๊ะ
13 พฤศจิกายน 2550 12:51 น. - comment id 787770
ดีจ้า..........คุณเพื่อน.......... เหงาจังน้อกลอนนี้...........อะไรบ้างที่มันไม่เปลี่ยนแปลงอ่ะจ๊ะ อย่างเจนเนี่ยยังแก่ขึ้นทุกวันเลยยยย หุหุ อากาศเปลี่ยนแล้ว อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยหล่ะน๊ะ ด้วยความเป็นห่วงจ้า
13 พฤศจิกายน 2550 13:33 น. - comment id 787788
ไปไหนมาหลายวันเลยครับ กลับมาเปลี่ยนซะอีก...แงงๆ ไฟเราะมากมายครับ
23 พฤศจิกายน 2550 15:06 น. - comment id 792614
@ คุณไหมไทย....ดอกไม้ตรงไหนคะ บ้าน ป ดอกไม้ก็ดูแห้งๆ ไปด้วยอ้ะค่ะ แต่หนาวก็ดีกว่าร้อนนะคะ @ น้องเอม....อยู่บ้านอบอุ่นดีจ้า บ้านพี่ ป คนเยอะน่ะค่ะ มีงานให้ทำเยอะไปหมด ไม่ค่อยมีเวลาเหงาน่ะค่ะ @ เถ้าแก่....อ่านะ เถ้าแก่ยังเหงาอยู่อีกหรือคะ ตกลงเจอซ้อหรือยังคะ ม่วยน้อยรอฟังข่าวดีอยู่ค่ะ @ ผู้หญิงมือสอง....หวัดดีจ้า แถวนั้นหนาวมั่งหรือยังคะ คริๆ @ โคลอน....นั่นซิเนอะ อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลง เพราะไม่ว่าจะเปลี่ยนไปทางไหน เราก็หยุดยั้งมันไม่ได้ ทางที่ดีคือตั้งหลักให้มั่น เนอะๆ @ ผู้หญิงไร้เงา....ขยาดอาบน้ำก็ไม่ต้องอาบซิคะ คริๆๆๆ แต่ต้องหาอะไรมาดับกลิ่นหน่อยน่ะค่ะ อิอิ @ บนข....ใช่ค่ะ แต่ตอนใบหายไปหมดนี่ดูโหรงเหรงน่าดูเลยค่ะ พอหิมะมานะ ต้นดำไปเลย สรุปมีแต่สีขาวกะดำ ดูทึมๆ ซะงั้น @ คุณฤทธิ์....คิดถึงพอสังเขปน่ะค่ะ ไม่มากเท่าไร แต่ ป นึกถึงบรรยากาศไงคะ ว่าช่วงนี้ที่นั่นจะเป็นยังไง คงหนาวมากแล้ว ใบไม้ก็เปลี่ยนสี ต่อไปใบก็ร่วง เหลือแต่ต้น ทำให้ดูเหงาๆ ทำนองนี้น่ะค่ะ ... อ่านะ ช่วงนี้ รู้สึกเบื่อๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ แล้วก็มีงานบางอย่างต้องทำ เลยหัวไม่ค่อยโล่งพอจะแต่งกลอนได้ หมดมุขด้วยมั้ง คิดอยากจะเขียนกลอนก็เขียนไม่ออก มีโครงในใจก็ทื่อๆ บอกไม่ถูกค่ะ @ กบเฒ่า....งืมมค่ะ ช่วงใบเปลี่ยนสี กะช่วงใบผลิจะเป็นช่วงที่สวยที่สุด เมกากะญี่ปุ่นคงไม่ต่างกันหรอกค่ะ .. ก็เขียนกลอนบรรยายภาพหรือบรรยากาศไงคะ ถ้าอยากให้เขียนกลอนลื่นก็หาใครไปนั่งเป็นเพื่อนด้วยไง คริๆๆๆ @ ยาแก้ปวด....ขอแจมมั่งนะคะ เอมอกอยากเอ่ยเอื้อน..คิดถึง ดวงจิตติดตราตรึง....ห่วงไห้ ฝากลมแผ่วรำพึง....ไปสู่ ห้วงคิดถึงส่งให้.....แด่ผู้ผูกพันฯ @ ฝน...ร้องๆ เข้าไป @ ชมพูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....คิดถึงๆๆๆ ค่ะ หายไปไหนมาน้านนนนนาน งานยุ่งเหรอคะ หรือลืมบ้านกลอนไปแล้วคะ ยังไงว่างๆ ก็แวะมาเยี่ยมเยียนที่นี่มั่งนะคะ @ ผู้หญิงมือสอง....ใช่แล้วเนอะ เมื่อเราไม่สามารถวิ่งหนีความเปลี่ยนแปลงได้ ก็จงตั้งหลักยอมรับมันก็หมดเรื่องไปเนอะ ขอบคุรมากค่ะที่แวะมาทักทายสม่ำเสมอ ป สบายดีตามอัตภาพค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ @ จจห.... ป ก็แต่งไปตามบรรยากาศที่พอจะระลึกได้น่ะค่ะ แหมมม แก่ขึ้นทุกวันที่ไหน ต้องเรียกว่าเป็นสาวมากขึ้นๆ ทุกวันตะหาก คริๆๆ ดูแลตัวเองด้วยนะตะเองน่ะ เป็นสาวขึ้นมาอีกปีแล้วเน้อออ @ นายธนา....ไม่ได้หายไปไหนไกลหรอกค่ะ พอดีตีโนตบุคพี่ชายพังไปน่ะค่ะ (เขาเพิ่งซื้อมาสองสามเดือนเอง) ส่งไปเข้าโรงซ่อม เลยไม่มีคอมใช้ไปสองสามวัน ทนไม่ได้ ต้องไปถอยมาอีกเครื่อง ตอนนี้เลยยากจนแล้วค่ะ แล้วบางวันกว่าจะกลับเข้าบ้านก็มืดไปแล้วโน่น เหนื่อยมาก เลยบางครั้งไม่ได้เข้ามาบ้านกลอน อิอิ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่แวะมาทักทายกันค่ะ