อุปมาดั่งหมาที่แสนเศร้า นั่งกินเหล้าเมามายมิวายกลุ้ม ปัญหารักรอบตัวเราล้วนชุกชุม ทำไมแม่งมาสุมอยู่แต่กู อันเรื่องเงินกูก็แม่งเสือกไม่มี ส่วนเรื่องหนี้แม่งก็มีให้จมหู ทำไมกูซวยแบบนี้ก็ไม่รู้ เมื่อไรกูรวยมีเมียบ้างเสียที นักเรียนนอกใครบอกมึงดีหนักหนา เซ็งปั๊บฝ่าบ้าชิบหายไม่สุขี จะหาคนกินเหล้าด้วยก็ไม่มี แล้วกูนี้จะไปบ่นด่ากับใคร อยากกินเหล้าเหล้าก็แพงไม่กล้าซื้อ ไวน์หน่ะหรือไม่สำแดงแรงเรี่ยวไร้ (ไร้เรี่ยวแรง) เพื่อนรู้ใจไว้กินด้วยหามีไม่ กูกลับไปจะเหลือไหมเพื่อนของกู โทรติดยากต่อลำบากยากนักหนา วันผ่านมาเหมือนเหินห่างช่างหดหู่ ความทุกข์ใจในใจนี้ใครจะรู้ เพราะหดหู่กูเลยบ่นร่ายเป็นกลอน ช่างคิดถึงเวลาอยู่ในบ้านสู ไม่เคยรู้คุณค่าของ บ้าน มาก่อน เมืองไทยเราที่เคยเนาที่เคยนอน ใจเว้าวอนคิดถึงบ้านที่จากมา คิดถึงพ่อแม่พี่น้องแลผองเพื่อน ใต้ดาวเดือนที่เลื่อนลับจับใจหนา คิดถึงวันในอดีตที่ผ่านมา วันไหนหนาข้าจะได้ได้กลับไป มาวันนี้มาถึงนี่ที่แดนไกล ตัวก็ไกลใจไม่รู้ว่าอยู่ไหน ถึงว่าฟ้าผืนเดียวกันมันไม่ใช่ หากใครไม่เคยมาอยู่อย่าเถียงตู นั่งจิบเหล้าเคล้าแสงจันทร์รอวันพรุ่ง อรุณรุ่งจะเป็นไงใครจะรู้ ถึงไม่รู้ต้องเดินไปใช่ไหมสู พ่อแม่ตูส่งเสียให้ให้ตูมา ถึงลำบากยากยังไงใจต้องสู้ ห้ามหดหู่ถึงแม้หลังจะชนฝา ชีวิตนามีแต่ต้องต้องเดินหน้า ใครว่าบ้าข้าจะทำเรื่องของตู ไม่รู้ใครคอยเชียร์ข้าอยู่บ้างนา รู้แม่ข้าคอยหนุนอยู่ไม่อดสู รู้ว่าพ่อก็เหนื่อยอยู่กูก็รู้ ตูเลยสู้ไม่มีถอยแม้ก้าวเดียว เพื่อนๆเอยคิดถึงตูอยู่บ้างไหม หรือว่าไม่จบไปแล้วไม่แลเหลียว ปล่อยให้เราเฉาตายอยู่คนเดียว ตูเปล่าเปลี่ยวใครจะเหลียวเหลียวเมียงมอง เมืองไทยเอยจะทะเลาะไปถึงไหน มึงรู้ไหมตูกลัวไทยแยกเป็นสอง ตูอยู่นี่ได้แต่เพียงคอยเมียงมอง ได้เพียงจ้องมองร้องไห้ใจมลาย หวังไว้ว่าจะกลับไปสร้างประเทศ ไอ้ทุเรศจะทำลายชาติชิพหาย ไทยวอดวายประเทศชาติล้มละลาย ไอ้ชิพหายขอสาปแช่งสาปแช่งมัน หากไทยล่มจมสลายหายสาบสูญ โศกอาดูรยิ่งสูญชีพกว่าอาสัญ ประหนึ่งดังตกนรกชั่วกัลป์กัญ ประหนึ่งวันสิ้นโลกสิ้นโลกา ตั้งกระทู้ตูขอถามขอถามไถ่ ทำไมไทยถึงยังเชื่อเรื่องบ้าๆ ควรมีไหมยี่สิบสี่มิถุนา ปีเจ็ดห้าหรือว่ามันไม่ควรมี เดโมแครกอาจเร็วไปไทยไม่พร้อม เหมือนว่าล้อมคอกเปล่าเหล่าวัวหนี ใช่ว่าข้าจะลบหลู่ครูปรีดี แต่ดูซีเกิดอะไรในบ้านเรา เรื่องอดีตเกิดไปแล้วก็แล้วไป ช่างประลัยใครว่าไงเรื่องของเขา อนาคตเป็นเรื่องของคนรุ่นเฮา แต่ว่าเจ้าเหล่าผู้ใหญ่อย่าทำลาย สักวันหนึ่งตัวข้านี้จะกลับไป จากแดนไกลใจไทยอยู่ไม่สูญหาย สำหรับตูคำ ไทย นี้ไม่มีตาย ตูไม่ตายไทยยังอยู่มึงคอยดู ประเทศชาติแปดร้อยปีสร้างมานาน เรื่องวันวานยังจำอยู่ไม่สูญหาย ประเทศเราต้องสานต่อต้องไม่ตาย ถึงข้าวายไทยต้องอยู่ชั่วนิรันดร์ บรรพบุรุษเราสร้างชาติมานานนม ประเทศจมยอมไม่ได้เรื่องแบบนั้น สิ้นประเทศขอถามเถิดใครยอมกัน ใครยอมนั้นอย่าเรียกตัวว่าเป็น ไท พุทธองค์สร้างความรู้ด้วยปัญญา แก้ปัญหาสร้างมรรคาอย่าสงสัย ไม่ยึดติดอวิชาบ้าจังไร แต่ทำไมบางคนพูดตลกจัง ทุกศาสน์สอนให้คนเป็นคนดี แล้วเรานี้จะแบ่งแยกไปถึงไหน ศาสน์แห่งชาติจะบรรจุไปทำไม หรือกลัวไม่มีใครเขาศรัทธาตัว ทุกวันนี้จะสร้างบุญได้ถมเถ คนโมเมเงินถมวัดให้ท่วมหัว พระดีๆไม่มีเงินแทบหมดตัว แต่คนชั่วเงินท่วมหัวคืออะไร เดี๋ยวนี้คนไร้ศาสนามีเยอะแยะ เพราะเจ๊าะแจ๊คนเลยเสื่อมไม่เลื่อมไสย พุทธ์ปรัชญาอย่ายึดติดทรงสอนไว้ จำได้ไหมหรือแกล้งลืมกระนั้นฤา ศาสน์แห่งชาติหากว่าถูกบรรจุไว้ ไม่เห็นใจศาสน์อื่นกันบ้างเลยหรือ เขาเป็นไงช่างหัวเขากระนั้นฤา นี่หน่ะหรือศิษย์พระพุทธองค์ หมายเหตุ แต่งเอาไว้นานแล้ว ตอนที่มีคนออกมาประท้วงให้บรรจุพุทธศาสน์เอาไว้ใน รธน. หน่ะ
Brandy Frisky 11 พ.ย. 2550 01:50 น. - ID 109475 
1804
4
0
11 พฤศจิกายน 2550 03:02 น. - comment id 786719
กลับมาก็ยังมีกูอยู่เพื่อนรัก... แล้วก็...เรื่องประเทศชาติของเราอ่ะ กูเองก็กังวลในหลายๆเรื่อง เหนื่อยใจกับหลายๆอย่าง....เหมือนกันแหละ กูดีใจที่ยังเห็นวัยรุ่นไทยรักชาติรักประเทศ
11 พฤศจิกายน 2550 15:37 น. - comment id 786916
รักเธอประเทศไทย
11 พฤศจิกายน 2550 19:27 น. - comment id 786966
ใครหนาช่างอุปมาว่าหมาเศร้า.. ทุกข์รุมเร้าก้ไปลงที่ตรงหมา.... สงสารจังคนจากบ้านไปไกลตา.. ถึงเวลาได้กลับมา...ไหมา"..คงรอ
11 พฤศจิกายน 2550 20:58 น. - comment id 786991
สะใจโก๋ อาจจะดูร้อนแรงนิดๆ แต่ชอบเจตนาหว่ะ... รีบกลับมานะ..คนที่นี่รอคนอย่างนายอยู่..
13 พฤศจิกายน 2550 11:17 น. - comment id 787719
อีกนานครับ ยังต้องอยู่เก็บประสพการณ์ด้วยการไล่เตะฝรั่งก่อน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
