เดียวดาย

เหมือนโลกใบนี้จะว่างเปล่า
ทั้งที่มีใครเขา...อยู่กันหลากหลาย
แต่ทำไม...ไม่รู้ความเดียวดาย
จึงย่องมาทักทาย...โดยเราไม่ได้ทันระวัง
จนเกิดอาการเหว่ว้า
และติดตามมาด้วยอาการความผิดหวัง
ซึ่งเป็นตั้งแต่เธอลาจาก...และฝากความจังงัง
ว่าให้อยู่โดยลำพัง...เพราะเธอยังมีใครอีกคน
เจ็บเมื่อยังนึกถึงอดีต
เหมือนดั่งโดยมีดกรีด..แถมใจก็สับสน
ทำไมนะ...ทำไม...ไม่เป็นฉัน..ที่เธอนั้นให้กมล
หรือเพราะสวรรค์เบื้องบนจะดลจิตใจเธอ
แต่อย่างไรไม่อาจจะรู้ได้
รู้แต่ว่าความเดียวดายทักทายสม่ำเสมอ
อยากจะตัด...อยากจะลบ..แต่ก็ยังพบเจอ
หรือว่าจะต้องเสนอ...ให้กลายเป็นเพื่อนเกลอของหัวใจ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ผู้หญิงไร้เงา 9 พ.ย. 2550 21:30 น. - ID 109434

1251

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/109434 ที่มา: กลอนว่างเปล่า ของคุณจันทร์ไร้เงา , ผู้หญิงไร้เงา

comments powered by Disqus

กุ้งก้ามกราม

9 พฤศจิกายน 2550 21:45 น. - comment id 786070

ความเดียวดายว้าเหว่นี่น่ากลัวนะครับ
หายไปนาน สบายดีนะครับ

ครูพิม

9 พฤศจิกายน 2550 21:50 น. - comment id 786074



อยู่กับตัวกลัวอะไรกับใจหนอ
น้ำตาคลอพ้อใครที่ไหนหนา
คิดถึงใครใครกันหนอขอเมตตา
ส่งรักมามารักให้ห่มใจเอย...

มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ

พิมญดา

9 พฤศจิกายน 2550 22:00 น. - comment id 786085
```
โดนใจอย่างแรง
```

ดวงยี่หวา

9 พฤศจิกายน 2550 22:12 น. - comment id 786096

...โถ...น้องจ๋า  อยู่มาจนป่านนี้
         ยังจะไปใยดี  คนกลอกกลิ้ง
         ชายใจร้าย มาทำลาย   คนรักจริง
         สุดท้ายทิ้ง  ให้น้องเศร้าเหงาช้ำทรวง

มาเป็นกำลังใจให้จ๊ะ...สู้ สู้

หัวใจอ่อนหวาน

10 พฤศจิกายน 2550 00:55 น. - comment id 786144

เปงกำลังใจให้  สักวันเราต้องทำได้สู้  ๆคะ

sonax0651

10 พฤศจิกายน 2550 05:14 น. - comment id 786163

เป็นความเศร้าบางอย่างที่แอบคิด
ยังตามติดจิตใจให้หลอกหลอน
ต้องครวญคร่ำร่ำร้องด้วยอารมณ์
อกสะท้อนอ่อนแรงแสนเดียวดาย

แวะมาสวัสดียามเช้าครับ

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

10 พฤศจิกายน 2550 07:31 น. - comment id 786188
```
อย่าเศร้าไปเลยเราก็เศร้าเหมือนกัน
```

Black MooN

10 พฤศจิกายน 2550 07:41 น. - comment id 786191



ดีคะ พระจันทร์ฯแวะมาทักทายยามเช้านะค่ะ

บนข.

10 พฤศจิกายน 2550 10:07 น. - comment id 786268

คุณผู้หญิงไร้เราครับ  การที่คนเราได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น มันทำให้เราค้นอะไรได้มากมาย นะครับ อย่างน้อยๆ ก็ค้นพบตัวเอง

ไหมไทย

10 พฤศจิกายน 2550 10:22 น. - comment id 786279

แวะมาทักทายจะได้ไม่เงียบมากนัก

สบายดีนะคะ

วชรกานท์

10 พฤศจิกายน 2550 10:29 น. - comment id 786285
```
อ่านแล้วชอบมากครับ
```

เจน_จัดให้

10 พฤศจิกายน 2550 11:06 น. - comment id 786319

ดีจ้า.........พี่ผู้หญิงไร้เงา...........

ง่าเจนมาอยู่เป็นเพื่อนแล้วน๊ะ.......ไม่เอาไม่เหงาน๊ะพี่สาวววววว........ความเหงาจงหายไปชิ้วๆๆๆๆๆๆๆ

หมองอิง

10 พฤศจิกายน 2550 11:43 น. - comment id 786356

ได้อารมณ์เหงา ๆ ดีแท้..
มาให้กำลังใจคนเดียวดายค่ะ..

ขอทานหัวใจ (กวีจร ณ โคราชา)

10 พฤศจิกายน 2550 13:59 น. - comment id 786462

เหมือนกัน (the same)      

มาทักทายด้วยอารมณ์เศร้าเหว่ว้า
ปรารถนาทุกเสียงการมาแม้ความฝัน
โดดเดี่ยวเดียวดายมานานวัน
รอสวรรค์ดลใจเธอ...มาถือครองฯ

ผู้หญิงช่างฝัน

10 พฤศจิกายน 2550 14:39 น. - comment id 786469

ทรายระยิบเรียงรายที่ชายหาด
ตะวันสาดแสงสวยมาผสม
คนเดียวดายร้างไร้ใครชิดชม
ยังโศกตรมเยียบเย็นเหมือนเช่นเดิม

ยาแก้ปวด

10 พฤศจิกายน 2550 14:51 น. - comment id 786472


น่านสิ  ความเดียวดาย
ไม่ยอมทิ้งเราไปซะที
แง แง ไม่อยากอยู่คนเดียวง่ะ

ครูใหญ่

10 พฤศจิกายน 2550 19:09 น. - comment id 786569

เดียวดายแต่ไม่เหงา
น่าจะดีกว่านะ

ผู้หญิงไร้เงา

10 พฤศจิกายน 2550 19:14 น. - comment id 786572

ถึง     คุณกุ้งก้ามกราม

         ความว้าเหว่เอกาเวลาเศร้า
         เดียวดายเฝ้าใกล้ชิดไม่คิดห่าง
         แม้นจะกลัวแต่ทำไงเมื่อไม่จาง
          จึงอยู่อย่างคนเศร้าเฝ้าเดียวดาย

*-*สวัสดีค่ะคุณกุ้งก้ามกราม  ผู้หญิงไร้เงาสบายดีค่ะ  ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะค่ะ *-*

ถึง      คุณครูพิม

           อยู่กับตัวกลัวใจใช่ใครอื่น
            เพราะใจขื่นขมใจเฝ้าไหวหวั่น
            คิดถึงคนที่ไกลห่างลาร้างกัน
            ให้ชีวันเฝ้าระทมตรมน้ำตา

*-*ได้เพื่อนแบบคุณครูพิม  ผู้หญิงไร้เงาไม่เศร้าดีกว่า แต่เดี๋ยวน่าอย่าเพิ่งรีบไป  กินผลไม้กันก่อน  เยอะแยะไปหมดเลย  ทั้ง แตงโม ทุเรียน มังคุด ละมุด ลำไย  ผลไม้ไทย ๆ ทั้งนั้น อิอิ*-*

ถึง      คุณพิมญดา

         เห็นน้ำตาเจ้าแล้วน้องแก้วจ๋า
         พี่เศร้าใจเหลือคณาพาหวั่นไหว
          มาม๊ะมาตรงนี้..มีห่วงใย
          กำลังใจมอบให้เจ้าเฝ้าผูกพัน

*-*ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี  กับการโดนใจของน้อง  จริง ๆ พี่ดีใจในส่วนที่กลอนเขียนแล้วถูกใจคนอ่าน  แต่ก็ไม่อยากให้เราเศร้าเหมือนอย่างกลอน  เอาแบบนี้ดีกว่าน๊า  มาม๊ะมานั่งชมจันทร์กัน  ดูซิ  จันทร์สวยออก *-*

ถึง        คุณดวงยี่หวา

            เห็นจะจริงอย่างพี่ว่าแล้วครานี้
            จึงลาทีความเศร้าเราเฝ้าทิ้ง
            แถมบอกลาความอาลัยไม่ประวิง
            รอคอยคนรักจริง...ดีกว่าเอย

*-*ใช่ ๆ รอคนรักจริงดีกว่าเนาะ  อิอิ  (ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ)*-*

ถึง     คุณหัวใจอ่อนหวาน

         คงต้องมีสักวันเรื่องฝันหวาน
         ได้ตรงตามต้องการอย่างฝันเห็น
          พบคนดีที่ใจไม่ลำเค็ญ
          แถมยังเป็นคนสำคัญ...วันวิวาห์

*-*ต้องสู้ถึงจะชนะหรือเปล่าหนอแบบนี้  อิอิ *-*

ถึง      คุณsonax0651

          เป็นความเศร้าเฝ้าชิดแม้คิดห่าง
          แต่บางอย่างสร้างใจมิให้หนี
          เมื่อความช้ำกระหน่ำตามย่ำยี
          ในฤดีจึงติดเศร้ามิเฝ้าลา

*-*สวัสดียามค่ำคืนค่ะ  กินข้าวหรือยังเอ่ย  อิอิ*-*

ถึง       คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์

           เป็นอะไรคนดีถึงมีเศร้า
           บอกกับเราได้ไหมในปัญหา
           เพราะเป็นห่วงมากมายในชีวา
           แถมทุกครายังรำพึงคิดถึงเธอ

*-*เป็นห่วงจัง เป็นอะไรหรือเปล่า  อย่าเศร้าน๊า  มาต่อกลอนกันดีกว่า  ผู้หญิงไร้เงาว่างแล้ว  อิอิ*-*

ถึง         คุณBlack  MooN

              สวัสดียามเย็นเน้นบอกกัน
              คุณพระจันทร์ตื่นเช้าแล้วหนาวไหม
               ส่วนเรานี้บอกตามตรงจากหทัย
               หนาวเหลือใจในยามเช้าที่เราตื่น

*-*ช่วงนี้อากาศตอนเช้า ๆ หนาวมากเลยนะค่ะ  เนี่ยถ้าผู้หญิงไร้เงาไม่ติดตักบาตร ไม่ยอมตื่นแน่นอนเลย*-*

ถึง       คุณ บนข. 

           คงจะจริงอย่างคุณว่าหละหนาหนอ
           ที่เราพออยู่ลำพังทุกครั้งเห็น
           ในตัวตนความเป็นเราเฝ้าประเด็น
            จึงได้เป็นข้อคิด...พิจารณา

*-*คงจะเป็นเช่นที่คุณพูดนั่นหละค่ะ  จริง ๆ ด้วย*-*

ถึง       คุณไหมไทย

           สบายดีนะจ๊ะขณะนี้
           แถมขอบคุณคนดีที่ห่วงหา
           ให้ห่วงใยเสมอมิเผลอลา
           แถมแวะมาเป็นประจำย้ำขอบคุณ

*-*ขอบคุณสำหรับความห่วงใย  ผู้หญิงไร้เงาสบายดีค่ะ  และขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่อบอุ่นที่มอบให้เสมอ*-*

ถึง      คุณวชรกานท์

          แค่ได้อ่านว่าชอบเหมือนสอบผ่าน
          จึงประมาณงานหน้าว่าจะเขียน
           ทั้งที่ใจก่อนนั้นมั่นวนเวียน
           เลิกพากเพียรเขียนกลอนอักษรไทย

*-*ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้กัน*-*

ถึง       คุณเจน_จัดให้

          เมื่อน้องมาเข้าใกล้ใจของพี่
          ก็หายดีเลิกเหงาเศร้าห่วงหา
          จึงขอเชิญคนดีมานี่จ้า
          ผลไม้นานามารับทาน

*-*กินผลไม้กันดีกว่าน้องสาว  เอ  กินอะไรก่อนดีกหละ  ระวัง  ทุเรียน  มังคุด  พุดชา  พี่จะได้ปลอกให้ถูก อิอิ  คิดถึงนะจ๊ะ*-*

ถึง    คุณหมองอิง

        ได้อารมณ์จากงานที่อ่านพบ
        แถมประสบแค่กลอนอักษรนี้
         เพราะคนเขียนบอกตามตรงคงฤดี
         นั้นมากมีความสุขไร้ทุกข์ใด

*-*พี่ก็ได้อารมณ์กลอนมจากคุณจันทร์ไร้เงาเขาหละค่ะ  แต่ไง  มาแล้วขออิงหน่อยได้ไหม  กำลังจะหลับอยู่พอดีเลย  หมองอิง*-*

ถึง     คุณขอทานหัวใจ (กวีจร ณ โคราชา) 

          รอสวรรค์ดลใจใครกันหนอ
          หรือจะขอหัวใจใครกันหรือ
          หรือมีใครในใจให้ร่ำลือ
          หรือจะให้เป็นแม่สื่อให้บอกมา

*-*นั่นแน่  มาแจกกุหลาบซะเป็นหอบเลย  จะให้พี่เอาไปให้ใครกันหนอ  บอกซิจ๊ะ  ยินดีน๊า  ชอบเป็นแม่สื่ออยู่แล้ว อิอิ*-*

ถึง      คุณผู้หญิงช่างฝัน

         คนเดียวดายร้างไร้ใครเฝ้าชิด
         เฝ้าตามติดขื่นขมระทมหมอง
         ยืนอยู่ริมหาดทรายไร้ใครมอง
         น้ำตานองครองตรมระทมใจ

*-*เป็นไงบ้างสบายดีไหมค่ะ  ผู้หญิงไร้เงาสบายดีน๊า และหวังว่าคุณก็คงสบายดีเช่นกัน*-*

ถึง      คุณยาแก้ปวด

          ไม่ต้องกลัวความเดียวดายมาใกล้แล้ว
          ก็น้องแก้วเป็นยาดีเท่าที่เห็น
          จึงขอยากินรวดชวดประเด็น
           ไม่ต้องเป็นคนเศร้าเฝ้าเดียวดาย

*-*แบบนี้ความเดียวดาย  ต้องไปไกล ๆ เราแล้วหละ  ก็แหม  น้องมียาแก้ปวด  ระงับได้นักแล  อิอิ*-*

ถึง      คุณครูใหญ่

          หากเดียวดายไม่เหงาเราว่าดี
          แต่ทุกทีเดียวดายไม่หายเหงา
           แถมมักมีมากมายคล้ายเป็นเงา
           ที่ต้องเศร้าเหงาใจให้เดียวดาย

*-*ความจริงเดียวดายกับความเหงาเป็นของคู่กันน๊า  แต่งานนี้  รู้สึกว่า ผู้หญิงไร้เงาจะไม่เหงาจริง ๆ นั่นหละ  อิอิ*-*

หัวใจอ่อนหวาน

10 พฤศจิกายน 2550 22:55 น. - comment id 786671

บางครั้งเราก็ต้องยอมรับนะคะ  ว่าความเหงามันอยู่กับเราเสมอ

ผู้หญิงไร้เงา

10 พฤศจิกายน 2550 23:17 น. - comment id 786677

ถึง       คุณหัวใจอ่อนหวาน

           ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน
           ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ
           ไม่รู้ทำไมนะเออ
            ความจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย

            แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
            มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม
            เหตุผลเพราะเธอมีใคร
            ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง

*-*มันเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้เลยทีเดียวค่ะ  ไงคืนนี้ง่วงแล้ว  ราตรีสวัสดิ์  หลับฝันดีนะค่ะ*-*

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

11 พฤศจิกายน 2550 00:23 น. - comment id 786686

ฉันจะอยู่เป็นแรงใจให้เสมอ
เพราะห่วงเธอทุกวันเคยรู้ไหม?
จะขออยู่ดูแลแม้ห่างไกล
ผู้หญิงไร้เงานั้นฉันคิดถึง
คิดถึงจังเลย  ไม่ได้เจอกันซะนาน  สบายดีไหมเจ้าคะ  กี้สบายดีเจ้าคะ  คิดถึงพี่เสมอเจ้าคะ

โคลอน

11 พฤศจิกายน 2550 12:46 น. - comment id 786869
```
มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ...
```

สาวดำ-รำพันรัก

11 พฤศจิกายน 2550 13:22 น. - comment id 786890

 ... สวัสดีค่ะ พี่ตูน 
ไม่ได้ ทักทายกันนานเลยนะคะ 
... 
ความเหงา ความสับสน 
มักมาทักทาย ตอนที่เราอ่อนแอ เสมอหล่ะค่ะ 
................................

ผู้หญิงไร้เงา

11 พฤศจิกายน 2550 15:14 น. - comment id 786908

ถึง    คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

        เมื่อเห็นหน้าแสนดีใจที่ได้เจอ
        กับตัวเธอคนนี้ที่ห่วงหา
         แม้นไม่เจอนานวันแต่อุรา
         รักคิดถึงตรึงตราเต็มหัวใจ

*-*สวัสดีจ้าน้องกี้   พี่ตูนสบายดีนะค่ะ  แถมอยากบอก  ตอนนี้พี่ตูนออกจากงานที่ทำแล้วด้วยนะ  ออกมาได้  6  เดือนเห็นจะได้  ก็กลับมาทำงานบ้าน  ไม่มีอะไรมากมาย  เพียงแต่เบื่อ ๆ การทำงาน  เลยลองมาเป็นคนทำงานบ้านบ้างเท่านั้น  อิอิ  แล้วน้องกี้หละ  การงานเป็นไงบ้างแล้ว  ส่งข่าวส่งคราวผ่านเมล์มาเล่าให้พี่ฟังบ้างก็ได้ หรือไม่ก็ติดต่อมานะ  ศูนย์แปดหกหกแปดเจ็ดแปดศูนย์แปดเจ็ด  คิดถึงเสมอจ้า*-*

ถึง   คุณโคลอน 

         พอได้เพื่อนแบบนี้แสนดีใจ
         รีบยกมาเร็วไวผลไม้
         กินเลยเพื่อนกินกันปันน้ำใจ
         แล้วก็คุยกันไปใจเพลิดเพลิน

*-*อิ่มอกอิ่มใจดีใจ  แบบนี้  กินกันทุกวันเลยดีกว่านะค่ะ  ไงวันนี้ผู้หญิงไร้เงาเป็นเจ้ามือเลี้ยงผลไม้ดอง  พรุ่งนี้คุณรับหน้าที่ด้วยแล้วกัน อิอิ*-*

ถึง       คุณสาวดำ-รำพันรัก

           ไม่ได้เจอกันนานที่ผ่านมา
           แต่อุรายังคิดถึงซึ่งเธอนั้น
           ไม่เคยลืมแน่นอนย้อนบอกกัน
           แถมยืนยันรักคิดถึงซึ่งตัวเธอ

*-*สวัสดีจ้าน้องอุ๊  พี่ก็คิดถึงเรานะ  ส่วนความเหงาและความสับสน อยู่กับคนอ่อนแอเสมอ   คิดถึงนะจ๊ะ*-*

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

11 พฤศจิกายน 2550 15:36 น. - comment id 786915

ล่องลอยไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ
มีแต่ช้ำมิเคยได้สุขสันต์
นับตั้งแต่ห่างหายคลายสัมพันธ์
หัวใจฉันเหว่ว้าล้าเหลือทน

คืนกลับมาเหมือนนกกาที่หลงรัง
เพียงแค่หวังคืนใจให้อีกหน
ความผิดพลาดเป็นเรื่องปุถุชน
ยังไม่พ้นกงกรรมเคยก่อเวร

มาเถิดหนาคนดีฉันมีรัก
ที่ทอถักผูกใจมอบให้เห็น
ขอแนบชิดสนิทสนมชมเดือนเพ็ญ
ทุกข์ลำเค็ญแต่หนหลังหวังจะลืม

หากไม่มีพันธะใจกับใครอื่น
ไมตรียื่นรับไว้ใจคงปลื้ม
ความสัมพันธ์แนบฝังยังอึมครึม
จึงขอยืมบ้านกลอนมาอ้อนเธอ

เมื่อวานอยู่ มหาสารคาม วันนี้ อยู่กรุงเทพฯ พรุ่งนี้อาจจะไปอยู่ระนองก็ได้ใครจะรู้ เลยมาต่อกลอนตามคำชวนนะ

ผู้หญิงไร้เงา

11 พฤศจิกายน 2550 18:41 น. - comment id 786941

ถึง       คุณฤกษ์   ชัยพฤกษ์

          เมื่อเธอเที่ยวร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ
          ใยต้องช้ำนำทุกข์เฝ้าคลุกเคล้า
          ยิ่งสัมพันธ์ห่างหายไปนานเนา
          น่าเลิกเศร้าเหว่ว้าพาระทม

          แล้วใยกลับหันหลังหวังทักทาย
          รักที่สายเกินแก้แพ้ขื่นขม
         แต่ใจนี้บอกกล่าวเล่าชื่นชม
          และนิยมที่คุณนี้มีอภัย

         แต่ให้เดินย้อนกลับไปรับรัก
         คงเจ็บนักหนักหนาคราปราศรัย
         ให้แนบชิดสนิทสนมสุขสมนัย
         ดวงหทัยก็ขลาดหวาดมิลืม

         ส่วนพันธะเรื่องหัวใจกับใครอื่น
         อาจดาษดื่นร้อยพันที่ฉันปลื้ม
         หรืออาจไม่มีใครให้อึมครึม
         พ่อคนขรึมลองเดาเอาแล้วกัน

*-*แหม  ใจง่ายจัง  ชวนครั้งเดียว  ก็มาแล้ว  อิอิ*-*

ฤกษ์(ไม้ได้ล๊อกอิน)

12 พฤศจิกายน 2550 12:29 น. - comment id 787240

อยากจะเดาหัวใจมีใครครอง
จะต้องขอนึกก่อนย้อนเรื่องหลัง
น้องบ้านกลอนพาพี่มาเที่ยวชายฝั่ง
เลยอยู่ยั้งยึดใจใครบางคน

ต้องออกงานกลับบ้านเป็นแม่เรือน
คงมิใช่แค่เพื่อนตามนุสนธิ์
อันกงกรรมกงเกวียนช่างเวียนวน
เราจึงพ้นวงจรนอนเดียวดาย

อันไม่ตรีมีให้ไม่กล้ารับ
เพราะเรื่องราวแปรกลับห่างเป้าหมาย
ตัดต่อเรื่องใจละเหี่ยเพลียทั้งกาย
ลูกผู้ชายนายฤกษ์เบิกตาโพลง

ฉันเดาเรื่องไปตามความเข้าใจ
ถูกหรือผิดขานไขให้จิตโล่ง
ปะติดปะต่อเรื่องราวที่เกี่ยวโยง
ถูกไข้โป้งเสียทีดีเหมือนกัน...

อิอิ จะได้หมดทุกข์หมดโศกเสียที อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

12 พฤศจิกายน 2550 18:59 น. - comment id 787396

ถึง      คุณฤกษ์   ชัยพฤกษ์

          หวังจะถูกไข้โป้งเหมือนโกงผล
          ที่ชอบกลหนักหนาคราขานไข
          ผิดหรือถูกปลูกฝังแล้วทั้งใจ
          แล้วจะถามทำไมให้รู้ความ

          ในเมื่อใจคิดแน่ไม่แปรผัน
           ผิดหรือถูกอย่างไรกันไม่ต้องถาม
           เชื่อตัวเองเข้าใจเองตามนิยาม
           ไม่ขอห้ามหรือปรามความคิดใคร

            ยิ่งกว่านั้นกงกรรมหรือกงเกวียน
            ยังวนเวียนเธอฉันไม่หวั่นไหว
            ซึ่งจะพ้นคงแน่รู้แก่ใจ
             ก็วันตายนั่นไงใช่ไหมเธอ

             แต่สำหรับวันนี้รู้ดีแล้ว
             ไร้วี่แววความห่วงหามาเสนอ
              จึงขอลาหลบเงาไม่เฝ้าเจอ
             แต่ยังไงอวยพรเธอ..เจอโชคดี

*-*จะรีบหมดไปไหนทุกข์โศกโรคภัยนะ  เค้ามีจนกว่าชีวิตจะหาไม่นะ    สำหรับคุณคงอีกนาน กว่าจะหมด  อิอิ*-*

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

13 พฤศจิกายน 2550 11:38 น. - comment id 787729

เชื่อตัวเองคิดเองเกรงจะผิด
บอกสักนิดเป็นไรใยหลบหนี
เปิดหัวใจพูดกันเป็นสิ่งดี
ว่ายังมีเยื่อใยเซอรไพร๊ซ์คืน

มองตรงไหนไร้แววความห่วงหา
ดวงวิญญาถูกพรากยากจะฝืน
ความสัมพันธ์แตกร้าวไม่ยาวยืน
ไหนจะชื่นเช่นคนได้ปรนรัก

ทุกข์เทวษเมตตามาห่างหาย
แม้มิตายเหมือนตายท่วมทุกข์หนัก
มิเคยลืมคู่ใจมอบใจภักดิ์
เหมือนกับดักติดตรึงคนึงครวญ

นั่งนึกย้อนกลอนหวานร่วมขานขับ
ต่างสอดรับคมวาทอาจคิดหวน
สุขเกษมเปรมปรีดิ์มิเรรวน
เหตุอันใดเป็นชนวนให้ร้างลา..

ยังงงๆ อยู่จนป่านนี้

ผู้หญิงไร้เงา

13 พฤศจิกายน 2550 20:19 น. - comment id 788041

ถึง      คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์

         ใยไม่เชื่อตัวเองเกรงอะไร
         ผิดหรือถูกไฉนให้เหตุผล
         แล้วจะรู้ความจริงสิ่งกังวล
         ที่กมลต้องการพบยามทบทวน

         ส่วนการคืนกลับหลังอย่าหวังเลย
         การชิดเชยห่วงหาพาลมหวน
         ยากยิ่งนักเพราะใจพอใคร่ควร
         รักรัญจวนมักปรวนแปรไม่แน่นอน

          จึงได้คิดร้างลาไม่มาพบ
          ไม่คิดคบรักใครให้ถ่ายถอน
           เจ็บกับรักทักทายคล้ายสั่นคลอน
          จึงขอจรหลีกหลบไม่พบเจอ

         ไม่อยากทุกข์ไม่อยากเศร้าหรือเฝ้าช้ำ
         ขอใจดำสักครั้งทั้งเสนอ
         มิตรภาพจริงใจให้กับเธอ
         นั่นคือเกลอสนใจไหมให้บอกมา

*-*จะหายงง  หรือจะงงหนักขึ้นไปอีกดีหละพ่อคุณ  อิอิ*-*

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

13 พฤศจิกายน 2550 23:17 น. - comment id 788136

แค่เพื่อนเกลอเก้อเขินเดินไม่เป็น
ใครเขาเห็นเอาหน้าไปไว้ไหน
ต้องฝ่าฟันบั่นบุกคลุกวงใน
ผลที่ได้เพียงเพื่อนเหมือนสิ้นคิด

เมื่อไม่รักไม่สนต้องทนช้ำ
ทรวงระกำวางหน้าไม่สนิท
ผู้ชนะมือฉมังทั้งสิบทิศ
ต้องถูกพิษรักร้อนย้อนเผาใจ

ให้ไปดีเถิดนะขออวยพร
ความอาทรหวงห่วงปวงเคยให้
ยังคงมีเหมือนเดิมตลอดไป
แม้ห่างไกลจดจำย้ำคิดตรอง

ให้ครองคู่อยู่เย็นและเป็นสุข
หากได้ทุกข์เมื่อใดใจหม่นหมอง
โปรดส่งข่าวทันใดไม่จดจ้อง
จะรีบไประนองเพียงข้ามคืน..

อย่าถือโทษโกรธกันทำความเข้าใจกันซะให้ดีนะ

ผู้หญิงไร้เงา

14 พฤศจิกายน 2550 00:35 น. - comment id 788172

ถึง     คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์

         แสนเสียดายไมตรีที่ฉันมอบ
         คุณกับตอบบอกปัดเหมือนขัดเขิน
         กับไมตรีที่ให้ใยทำเมิน
         หรือห่างเหินคุณค่าน่าสนใจ

         แต่อย่างไรจำไว้ว่าใจนี้
         ยังคงมั่นในฤดีมิหวั่นไหว
         มิตรภาพที่เผยเอ่ยความใน
         ยังคงให้กับเธอเสมอมา

         แถมขอบคุณจากใจคำอวยพร
         ขอคืนย้อนกลับไปให้ด้วยหนา
         ให้คุณพบคนดีในชีวา
         อยู่ด้วยกันจนกว่าดินมลาย

         ยิ่งกว่านั้นบอกตามตรงคงประเด็น
         หากจะมาเดินเล่นนะสหาย
        เมืองระนองขอต้อนรับพร้อมทักทาย
        สำหรับนายฤกษ์คนดีที่จริงใจ

*-*ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มอบให้กันมาเสมอ  ขอบคุณสำหรับรูปที่ลงไว้ในหน้ากลอนนั้นด้วย เป็นรูปที่ชอบมาก และก็ยังชอบอยู่ไม่รู้คลาย  แม้ปัจจุบันจะไม่ได้ใช้รูปนั้นในการโพสต์กลอนนานแล้ว แต่ก็กำลังจะหาทางโพสต์รูปนั้นอีกสักประมาณ 3 - 4 วันข้างหน้านี้ค่ะ อิอิ*-*

+ comment แสดงความคิดเห็น