1.อากาศเย็นแต่หัวค่ำ ลมต้นหนาวพัดมาเพียงพลิ้วแผ่ว กลิ่นข้าว หอมมาจากนาไม่ไกล เคล้ากับกลิ่นควันจากกองไฟไล่ยุงให้วัวของยาย กลายเป็นกลิ่นของความคุ้นเคยที่อ่อนโยนต่อหัวใจเยือกเย็น 2.แนวดาวพาดฟ้าเป็นทาง แม้ดึกหมอกจะหนาทำให้เห็นหลัวรางแต่ดาวก็แจ่มใจ เหมือนคนบางคนที่บ่นหา เพียงแต่นึกใบหน้าก็แจ่มใส ยิ้มนั้นดาลยิ้มแย้ม เหมือนเหมือนรักไม่เคยแรมลาไป ช่วงหนาวนั้นดาวจึงอุ่น เพราะความรักที่เคยคุ้นยังอุ่นหทัย ฝากคำมาถามมาทัก ถึงช่วงหนาวนี้ความรักของเราเป็นไง 3.
6 พฤศจิกายน 2550 17:06 น. - comment id 783880
ฝากความรักมามอบแด่มิตรทุกท่านนะครับ คุณอัลมิตรา คุณมัท คุณเรน คุณกุ้งหนามแดง คุณร้อยแปดพันเก้า คุณฉางน้อย คุณตุ๊กตาไล่ฝน คุณโคลอน คุณOra รวมทั้งมิตรที่ห่างหายทุกท่านด้วย
6 พฤศจิกายน 2550 17:12 น. - comment id 783882
บ่นหาอยู่เงียบ ๆ อ่านกล่อมแคว้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำไงได้ คนประพันธ์ไม่มากล่อมที่บ้านกลอนไทยนี่นา ได้แต่อ่านหนังสือ รอ ร๊อ รอ .. เกือบจะงอนแล้วด้วย .. ฮา
6 พฤศจิกายน 2550 17:17 น. - comment id 783883
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา อย่างอนนะครับ ผมส่งยิ้มมาด้วยแล้ว ช่วงที่ผ่านไปราวเดือนเศษนี้ผมพักผ่อน หัวใจครับ ไม่ได้เขียนอะไรใหม่เลย ที่ทำอยู่ที่บ้านก็คือเล่นเพลง ไหว้พระ ปลูกผัก เลี้ยงปลา ช่วงต่อไปนี้ผมคงได้เขียนอะไรบ้าง คิดถึงคุณอัลมิตรานะครับ
6 พฤศจิกายน 2550 17:25 น. - comment id 783888
แวะมาอ่านด้วยความคิดถึงค่ะ..สบายดีนะคะ...
6 พฤศจิกายน 2550 17:26 น. - comment id 783892
........ เย้ๆๆๆๆๆ ดีใจๆๆ คิดว่าจะไม่มีชื่อ ฉางน้อยซะแร้วววววว เกือบจะงอนเหมือนกัน 555555 .....หายไปไหนนานเลยคะ พี่มัสลินก็ถามข่าวนะคะ ฉางน้อยก็คิดถึงน๊า เย้ๆๆๆ หลอกให้คนแก่ดีใจอีกแระ อิอิ ไม่แก่หร๊อกกกก ล้อเล่นๆคะ
6 พฤศจิกายน 2550 17:28 น. - comment id 783896
4...................ห๋าๆๆ เจี๊ยกกกกกก...... เบรคหัวคะมำเลยคะ โห .....โดนคุณกุหลาบ ขาว ปาดหน้าได้ไง ช้ำใจๆๆ ห่างกันแค่เศษเสี้ยววินาที 55555
6 พฤศจิกายน 2550 17:29 น. - comment id 783898
สวัสดีครับมิตร คุณwhite rose ขอบคุณมากครับ ผมยังสบายดี ปีนี้ผมอายุมากขึ้นจะเข้า 43 แล้ว รู้สึกว่าตัวเองสนใจการพักผ่อนมากขึ้น คือพักผ่อนใจ ผ่อนลมหายใจให้ยาว ก็ดีครับ ช่วงปีที่จะผ่านไปนี้ผมแทบไม่ไข้ไม่หนาวเลย คุณwhite rose สบายดีนะครับ
6 พฤศจิกายน 2550 17:32 น. - comment id 783902
เอาคืนๆ ปาดหน้าคุณก่อพงษ์ดีกว่า 555 เบรคเอี๊ยดดดดดดดดดดด.....ทันไหมๆๆ คุณก่อฯ หายไป ฉางน้อยเหงาปากคะ ไม่มีเพื่อนให้โม้ 5555 พี่มัสลิง เอ๊ย มัสลิน ก็หายยยยยยย
6 พฤศจิกายน 2550 17:33 น. - comment id 783904
ทักทายคุณฉางน้อยนะครับ และคุณมัสลินด้วย ฉางน้อยบอกคิดถึงผมหรือครับ ผมคิดถึงฉางน้อยมากกว่านั้นอีก ฮา จากนี้ไปผมคิดว่าคงเข้ามาได้บ่อยๆ ครับ เขียนได้ไม่มากก็มาต่อคำ แบบคำสองคำก็ยังน่าจะดี คุณฉางน้อยยิ้มหน่อยซีครับ
6 พฤศจิกายน 2550 17:37 น. - comment id 783911
9...........ตั๊บแก.....ฉางน้อย เข้ามาแล้ว ไม่มามือเปล่าน๊า แต่เอารอยยิ้มมาแจก ฮา ( มั่งนะคะ) เอ้า..1 ..2..3..ยิ้มมมมมมมม เห็นไหมล่ะค่ะ เห็นไหมคะ เขี้ยวขาวๆของฉางน้อย 55555 ( ปล.1 ...ดีใจจัง ได้ปาดหน้าคุณก่อพงษ์สำเร็จ 555 อิอิ ล้อเล่นๆค่ะ ) (ปล.2 ...หน้าหนาวแล้วคะ รักษาสุขภาพด้วยน๊า แป่วววววววววว )
6 พฤศจิกายน 2550 21:29 น. - comment id 784035
ฤดุหนาวดาวอุ่นกรุ่นกลิ่นข้าว ฤดูหนาวร้าวฉ่ำบาดผิวเหนือ พล้วแผ่วแว่วหวังยังจุนเจือ หาไออุ่นห้มเนื้อเมื่อหนาวเยือน
6 พฤศจิกายน 2550 21:51 น. - comment id 784041
Hi.. Goood ............. very Good I want your poem into website Here everybody I like your poem It's mean Good with of the season แสดงถึงความเหงาและรักได้ดีคะ อย่าลืมนำมาลงอีก
6 พฤศจิกายน 2550 21:54 น. - comment id 784043
หนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
7 พฤศจิกายน 2550 01:41 น. - comment id 784120
ถึงกายหนาวคราวใดไม่เคยหวั่น แต่ใจสั่นหวั่นไหวเพราะใจหนาว เพราะไร้คนเคียงคู่นั่งดูดาว ใจจึงร้าว หนาวจะตาย กายจะตรม
7 พฤศจิกายน 2550 07:29 น. - comment id 784170
ไว้ภารกิจลดน้อยคงได้เจอกันบ่อยๆ เหมือนกันน่ะค่ะ :) คิดถึงสิ ใช่แต่ฝ่ายเดียวหรอกหนา... ระลึกถึงผลงานกล่อมแคว้นอยู่ซำเหมอ...
7 พฤศจิกายน 2550 07:31 น. - comment id 784172
สวัสดีค่ะ...ก่อพงษ์ฯ ...หายไปนานมั่กมากเลย...สบายดีเปล่าคะ ขอบคุณนะคะที่ระลึกถึง
7 พฤศจิกายน 2550 07:54 น. - comment id 784179
ไม่มีชื่อในความคิดเห็นที่หนึ่ง แต่ก็มีชื่อในกลอน ไม่เป็นไรค่ะ อิอิ "1.อากาศเย็นแต่หัวค่ำ ลมต้นหนาวพัดมาเพียงพลิ้วแผ่ว"
7 พฤศจิกายน 2550 08:06 น. - comment id 784188
อรุณสวัสดิ์นะครับ เมื่อวานราว 5 โมงเย็นผมออกจากเน็ตไป กลับบ้านแวะเอาเศษผักจากตลาดไปให้ปลา ผมมีเศษผักให้ปลากินทุกวัน ที่บ้านผมเลี้ยงปลากินพืชพวกตะเพียน ยี่สก ปลานิล และปลาธรรมชาติพวกปลาซิว ปลาหมอ ดูปลาตอดผัก กินอาหารเพลิดเพลินดีครับ นาน ๆจึงจับขึ้นมาเลี้ยงชีพซักครั้งหนึ่ง อากาศเริ่มเย็นลงมากแล้วครับ ตอนเช้าๆมีหมอกขาวบาง ๆ หมอกที่ต้องแสงเช้านี่สวยครับ เขียนเป็นบทกลอนก็ทำให้กลอนมีเสน่ห์ ผมเขียนกลอนและร้อยแก้วที่เกี่ยวพันกับหมอกและหน้าหนาวหลายชิ้น เคยเขียนไว้ว่าแต่ก่อนไม่ชอบหน้าหนาว หลัง ๆ มารู้สึกชอบ เพราะหน้าหนาวทำให้ได้ผิงไฟนั่งล้อมวงรอบกองไฟได้พูดคุยเรื่องสับเพเหระ สารทุกข์สุกดิบกันมากขึ้น แต่เดิมที่ไม่ชอบหน้าหนาวเพราะอยู่เดี่ยวเดียวดายนั้นเองครับ ขอบคุณคุณฉางน้อย คุณไม้หอม คุณน้ำแข็ง คุณมายอามีน คุณnok_yak คุณกุ้งหนามแดง และคุณโคลอน อย่างยิ่งครับ แล้วผมจะเข้ามาเขียนตอบอีกนะครับ
7 พฤศจิกายน 2550 08:09 น. - comment id 784190
ทักทายมิตรของผม คุณเพียงพลิ้วด้วย สบายดีไหมครับ ผมไม่ได้ทักทายคุณเพียงพลิ้วนานมาก ช่วงนี้ผมนึกอยากเขียนอะไรบ้าง จึงเข้ามาอีก เราคงได้ทักทายกันเรื่อย ๆ ขอบคุณมากครับผม หนาวนี้ดูแลสุขภาพกันนะครับ
7 พฤศจิกายน 2550 08:20 น. - comment id 784194
ฤดูร้อน...ทำให้คิดถึงอนาคต ฤดูฝน...ทำให้คิดถึงอดีต ฤดูหนาว...ทำให้คิดถึงปัจจุบัน เพราะความหนาว...มันจับขั้วหัวใจไงคะ คงเพ้อฝันไม่ได้เนาะ จะรออ่านผลงานนะคะ...
7 พฤศจิกายน 2550 10:40 น. - comment id 784269
ฤดูนี้..ฤดูไหน..ก็ไม่หนาว หมอกขาวขาวไกลไกล..ผิงไฟอุ่น เสียงอ่อนโยนคนไกลในความคุ้น นั่งผิงดาววาวละมุนอบอุ่นใจ สวัสดีครับพี่ก่อพงษ์ พี่ฝากหนังสือมาให้นานแล้ว แต่หนังสือไปเถลไถลกับเพื่อน เพิ่งได้รับ และ ละเลียดอ่านอยู่ มีความสุขในการอ่านดีครับ ขอบคุณมากครับ ทางนี้เริ่มหนาวแล้ว หมอกคลุมเขาทุกเช้า อากาศกำลังสบาย ชีวิต การงานก็เรื่อย ๆ ค่อยเป็นค่อยไป หวังว่าพี่และครอบครัว คงสบายดี ระลึกถึงเสมอครับ
7 พฤศจิกายน 2550 12:29 น. - comment id 784309
ทักทายคุณโคลอน และคุณร้อยแปดพันเก้า ครับ ชีวิตในรอบหนึ่งปีที่จะผ่านไปนี้เงียบๆ เรียบๆ ครับ ดีที่ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยเลย ที่ดีมากคือได้เจอเพื่อนเก่า ๆ หลายคนและหลายหน บางคนเปลี่ยนไปทั้งหน้าตาและความนึกคิด บางคนเปลี่ยนเฉพาะหน้าตาเท่านั้น อุดมคติไม่เปลี่ยน ได้เจอพรรคพวกก็ได้ทบทวนอดีตกันครับ ได้นึกขำกับวีรกรรมในอดีตที่สร้างไว้ร่วมกัน ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งที่เราเคยทำร่วมกันได้กลายมาเป็นอาชีพ เป็นการงานของหลายคน เมื่อเล่าทบทวนไปก็ได้เฮ ได้หัวเราะ หัวเราะสิ่งที่ได้อำกันแต่เพื่อนไม่รู้ว่าอำ ผ่านไปเกือบยี่สิบปีจึงมาเฉลย แต่เราไม่โกรธกันหรอกครับ เพื่อนก็คือมิตรแท้ที่ให้อภัยกันได้ทุก เรื่อง ที่ผมได้หัวเราะแจ่มใสส่วนมากก็เป็นคำถามที่ว่า ตอนนั้นทำไมไม่บอกรักกัน ถ้าบอกกันตอนนั้นบางทีคงได้แต่งงานกันแล้ว ผมก็บอกเพื่อนไปว่า ดีแล้วที่ไม่ได้แต่งงานกัน เพราะจะไม่ต้องเห็นด้านดำ ด้านที่ไม่ดีให้เสียใจ พบเพื่อนๆในหนหลัง ๆ ผมรู้สึกว่าเ เพื่อนร้องเพลงเก่งขึ้นเยอะครับ สังเกตที่ผมได้ร้องเพลงน้อยลงนั่นเอง ดีใจที่ได้กลับมาคุยกันอีกนะครับ ยังรำลึกถึงมิตรของผมเสมอ
7 พฤศจิกายน 2550 20:28 น. - comment id 784562
ขอบคุณครับ ที่แต่งอะไรดีดีให้อ่าน
8 พฤศจิกายน 2550 04:16 น. - comment id 784682
ทักทายคุณห้วงคำนึงครับ หน้าหนาวแล้ว ดูแลร่างกายให้ดีนะครับ