ดอกไม้กับเด็กน้อย

kungsadarn

ดอกไม้สวยรวยริน กลิ่น สีสรร
ดั่งเสกปั้นงดงามด้วยความหรู              
จับเปลี่ยนแปลงแต่งตั้งหวังชื่นชู
จนควรคู่กระถางแก้วที่แวววาว
ไม่ช้านานกลับร่วงโรยระโหยแห้ง  
สีสดแดงก็หมองหม่นจนซีดขาว
กลิ่นเคยหอมดอมดมชมชั่วคราว
ก็อับอ้าว..หายไปไร้ราคา
ไม้จะงามตามใจใช่กระถาง
ที่จับวางปกปักเพื่อรักษา
ต้องลงดินให้น้ำตามเวลา
ใส่ปุ๋ยคราถึงคราวเจ้าต้องการ
เมื่อแมลงแฝงเร้นเป็นภัยพิษ
คอยตามติดขัดขวางเข้าล้างผลาญ
วัชพืชเก่งกล้ามารังควาญ  
ล่วงล้ำผ่านเร่งกำจัดตัดต้นตอ
เปรียบดอกไม้ไม่ต่างจากเด็กน้อย
ที่ต้องคอยใส่ใจในทุกข้อ
มิใช่บ้านหลังใหญ่ไว้คอยรอ
มิใช่ก่อเพลิดเพลินเพียงเงินทอง
แต่เป็นสิ่งหาได้จากใจผู้-
ที่เลี้ยงดูรักจริง..ใช่สิ่งของ
แม้วัตถุมากมายวางก่ายกอง
เขาก็ปองสายตาเอื้ออาทร
แบ่งเวลาหาเจ้าเฝ้าฟูมฟัก
เติมความรักห่วงใยในสมร
กอดสัมผัสปัดหนาวที่ร้าวรอน
แม้นไฟฟอนร้อนเร่าก็เบาบาง
ช่วยเสริมสร้างภูมิต้านทานโรคร้าย
ที่แฝงกายพรายพลัดเข้าขัดขวาง
เขาเติบใหญ่ทานทนทุกหนทาง
แม้โลกกว้างก็ทายท้า..กล้าผจญ