ลิบไกล.....ให้หมายตา.... ล่องเรือมา....หาดังหมาย ขวัญตา...อย่าแคลนคลาย ใจหมายเหมาะ...เพราะแก้วตา... ยินเพลง....เรือ...ขอนไม้ หวัง...สิ่งใด...จง...ไขว่คว้า ขอนไม้....ล่องลอยมา.... แต่....เจ้าอย่า....รีบคว้าเอา ไม้ผุ....จนใกล้ฝั่ง หมด...ความหวัง...ยิ่งพาเศร้า เรือใหญ่จะบรรเทา จะพาเจ้า....เนาสุขสันต์
1 พฤศจิกายน 2550 07:52 น. - comment id 780775
ท่านแม่..สบายดีหรือเปล่าค่ะ....แวะมาบ่อย.. แวะมาห่างๆ... คิดถึง..ห่วงใย..จิงใจ มากมาย คิดถึงมากมายยค่ะ
1 พฤศจิกายน 2550 09:12 น. - comment id 780802
ถึงแม้จะเป็นแค่ขอนไม้ยังพึ่งได้ยามขัดสน
1 พฤศจิกายน 2550 10:05 น. - comment id 780831
โดดเดียวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพ ไร้จุดหมาย น้องนุ้ย ถอดใจ หมดแรงพลัง พอดี พี่ชายมาช่วยไว้ มาคอยเกื้อหนุนให้พอมีหวัง ขอนไม้ผุพังยังมีใจ ปลิวลมจะจม อยุ่รอนรอน ต้องเป็นภาระให้พี่ชาย รับน้องเอาไว้ลอยไปด้วยกัน น้องนุ้ย ก็เพียงตัวน้อย น้อย สองมือสองเท้า ลดน้ำไม่ทัน เราสองช่วยกันทั้งกายและใจ ต่อให้เรือลำใหญ่แล่นมา ให้ผ่านเลยไปไม่เอ่ยคำขอร้องใด เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จะไม่แลมองเรือลำไหน โอบกอดไว้ แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมา เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลม แต่ฝน แต่ฟ้า โปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกัน โดดเดียวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพ ไปตามกระแส น้องนุ้ยอ่อนแอแต่ยังซึ้งใจ เพียงเรามีกันคอยดูแล ถึงยามฝั่งฝันจะจมหาย ไม่ว่าอย่างไร เราพาไปด้วยกัน ต่อให้เรือลไหญ่มา ให้ผ่านเลยไป ไม่เอ่ยคำขอร้องได เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จะไม่แลมองเรือลำไหน โอบกอดไว้ แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมา เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลม แต่ฝน แต่ฟ้า โปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกัน
1 พฤศจิกายน 2550 11:40 น. - comment id 780854
ลูกอ๋อ คิดถึงลูกและหลานๆค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้พบกันบ่อยๆ แต่ยังคงผูกพันด้วยเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ คุณบ๊อง ขอนม่วงไว้เพาะเห็ดเนอะ น้องรัน ขอบคุณมากค่ะ สำหรับ...เพียงสองเรา..
1 พฤศจิกายน 2550 13:11 น. - comment id 780918
เพลงนี้ไพเราะมากคะคุณพี่รินคนสวย ขอนไม้กะเรือป่าวคะ สบายดีนะคะคพี่
1 พฤศจิกายน 2550 13:35 น. - comment id 780934
อึมม์..เป็นเพลงที่กำลังดังเนาะ
2 พฤศจิกายน 2550 16:20 น. - comment id 781553