..๏ ซ่อนเร้นตนเดียวดายใจกายเจ็บ ทนหนาวเหน็บอ้างว้างบนทางฝัน เยื่อใยรักถักทอพอนานวัน เพียงโศกศัลย์เกาะกุมรกสุมทรวง ความห่วงหาอาลัยยามไกลห่าง กลับจืดจางคลอนแคลนมิแหนหวง อันอาทรเคยล้นปรี่ฤดีดวง กลับผันล่วงเลือนหายกับสายกาล จำข่มความขมขื่นสะอื้นกลั้น แม้นเจ็บอันแสนหนักเข้าหักหาญ หวังหลุดพ้นปวดร้าวแม้นยาวนาน เพียรประสานรอยแผลแต่ลำพัง ซ่อนเร้นตนเดียวดายให้หายเจ็บ แม้นหนาวเหน็บหัวใจในความหลัง ปลดปล่อยวางรักนี้มิจีรัง สิ่งพลาดพลั้งจำจดเป็นบทเรียน๚ะ๛
25 ตุลาคม 2550 22:51 น. - comment id 777416
ขออยู่คนเดียวบ้างได้ไหม อย่ามากวนใจแถวนี้ ก็เธอนั่นแหละตัวดี เห็นหน้าทีไรทำใจไม่ได้เลยสักที ขอหลบมาพักใจให้หายหนาว ให้คืนวันเหล่านั้นลางหาย แม้ความทรงจำระหว่างเราเป็นแค่เรื่องร้ายร้าย สักวันหากไม่มีเธอ ฉันยังเข็มแข็งพอ สวัสดีค่ะ แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ
25 ตุลาคม 2550 23:03 น. - comment id 777430
ต้องการเพื่อนไหมคะ เอาผ้าห่มไหมคะ จะได้หายหนาวค่ะ สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
25 ตุลาคม 2550 23:04 น. - comment id 777431
เรียกว่าหลบมาเลียแผลใจได้มั้ยนี่ อิอิ
25 ตุลาคม 2550 23:31 น. - comment id 777444
ดีจ้าคุงพี่ลี้(หมื่นเดียว) ซ่อนไว้ไหนดีอะความเจ็บ ช่วยบอกหน่อยจาแอบไปขโมยไปขาย..อิอิ สบายดีนะคะ
26 ตุลาคม 2550 02:20 น. - comment id 777486
พี่บินเดี่ยว... เออ..คือว่าพี่ตัวใหญ่ขนาดนั้น จะซ่อนตรงไหน ให้หาไม่เจอคะ อิอิ... (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
26 ตุลาคม 2550 08:10 น. - comment id 777614
แวะมาแปะ.... อิอิ เป็นอีกตานึงแล้วกัน....
26 ตุลาคม 2550 09:09 น. - comment id 777685
จะซ่อนที่ไหนนิ
26 ตุลาคม 2550 10:11 น. - comment id 777752
สวัสดีค่ะคุณอาบินเดี่ยวหมื่นลี้ อ่านกลอนกี่บทของคุณอาก็ไม่เคยผิดหวังเลยคะ แต่ช่วงนี้งานออกมาน้อยจัง รออ่านอยู่นะคะงานยุ่งรึเปล่าดูแลสุขภาพด้วยนะคะ จะได้แต่งกลอนเพราะๆให้หนูและเพื่อนๆได้อ่านเยอะๆ..
26 ตุลาคม 2550 13:04 น. - comment id 777844
ซ่อนกายนั้นง่ายนิดเดียว แต่ซ่อนใจไม่ให้เจ็บนี่มันยากมาก ๆ เลยค่ะ... แวะมาทักทายเช่นเดิมค่ะ..
26 ตุลาคม 2550 14:54 น. - comment id 777902
เจ็บนี้ไม่มีวันจางอ่ะค่ะ แงๆๆ เรื่องมานเศร้า
26 ตุลาคม 2550 16:02 น. - comment id 777941
ซ่อนยังไงหนอไม่มิด
26 ตุลาคม 2550 23:17 น. - comment id 778081
ช่วงนี้ซ่อนนานจังนะครับคุณบินเดี่ยว ยังไงก็อย่าลืมบริหารปีกไว้นะครับ ต่อไปจะได้บินไปไกลกว่าเดิม แวะมาเยี่ยมครับ
27 ตุลาคม 2550 10:17 น. - comment id 778172
ที่แท้ก็ซ่อนอยู่นี่เอง มิน่าหล่ะ ไม่เห็นที่บ้านกลอนนานเลย ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
27 ตุลาคม 2550 11:14 น. - comment id 778195
@...คุณล้นใจ...ขอบคุณมากครับที่แงะมาทักทายกันครับผม.. @...คุณชีวินมยุรา..ทางเหนือหนาวแล้วหละ..ผ้าห่มหนาๆคงจะอุ่นดี..ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...คุณปราณรวี..ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงครับผม..รักษาสุขภาพนะครับ @...พิมจัง...ซ่อนไว้บอกใครไม่ได้ครับ...ขายไม่ได้หรอก..เศษแก้วยังมีคม เศษอารมณ์ยังบาดใจ..เศษเหล็กยังขาดได้..เศษหัวใจใครจะเอา...ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกันครับ @..น้องศรรกรา..ตัวไม่ใหญ่นะ..ออกจะเพียวลมอีกต่างหากอะ...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...ป้ากุ้งฯ...อิอิ..แหม...สบายดีนะครับช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะครับ @...คุณนายธนา..ในป่าดงพงพีแถวภาคเหนือนี่แหละครับ @...คุณผู้หญิงมือสอง..ขอบคุณมากครับผม..ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนงานเลยครับ เพราะงานประจำแยะมากหากเวลาว่างๆเขียนก็ได้ทีละบรรทัดสองบรรทัดแล้วเก็บ..กลับมาเขียนอีกทีคนละอารมณ์เลย..ไว้จะเขียนอีกนะครับ..ขอบคุณมากครับที่ติดตามอ่านงานตลอด รักษาสุขภาพนะครับ @...คุณลิลลี่ขาว..ใช่ครับ..ลึกสุดใจบางทีก็ยังหาได้เลย...ว่าไหม?? @...เฌอมาลย์...ไว้เดี๋ยวจะเขียนรอยจางบนทางใจมะ..จะได้จางๆลงบ้าง ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับผม @...คุณโคลอน..ว่าจะหาใบบัวมาปิดอยู่อะ..ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกันครับ @..คุณกุ้งก้ามฯ...พอดีช่วงนี้สายงานมีการปรับเปลี่ยนก็เลยทำให้มีเวลาเขียนงานน้อย ก็เลยดูเหมือนว่าห่างหายจากบ้านไป แกต่ถ้ามีเวลาก็เข้ามาอ่านงานของเพื่อนๆตลอดเพียงแต่ไม่ได้ฝากข้อความไว้..เอาไว้ให้เข้าที่เข้าทางก่อนก็จะมีเวลาเหมือนเดิมครับ..ขอบคุณมากครับช่วงนี้อากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพนะครับ @...คุณมายอามีน..ก็ตามที่บอกเพื่อนในคอมเม้นท์ครับ..งานชุก..ยิ่งใกล้สิ้นปีด้วย..ก็เลยทำให้ไม่ค่อยได้เขียนงาน...ไว้จะหาเวลาเขียนงานเหมือนที่ผ่านๆมานะครับ ขอบคุณมากครับที่ติดตามอ่านงานกันมาตลอด..บางครั้งไม่ได้ฝากอักษรไว้ที่บ้านเพื่อนๆก็ไม่ว่ากันนะครับ... ...คิดถึงเพื่อนๆทุกคนนะ..งานแยะ...เลยมีงานเขียนน้อย...รักษาสุขภาพทุกท่าน..เชียงใหม่เริ่มหนาวแล้วหละ...
9 พฤศจิกายน 2550 07:57 น. - comment id 785506
ไม่ได้ลืมหรอกเรื่องวันเกิด แต่สิ่งดี ๆ ที่อยากให้เป็นไปตามนั้น ก็เคยเขียนเป็นกลอนไปหมดแล้ว และก็หวังว่า สิ่งที่ดีที่มอบให้นั่นยังคงอยู่ ถ้าหาก เมื่อใดคิดว่า ลืม นั่นก็หมายถึง สิ่งดี ๆ นั้น .. คุณทำหล่นหายเอง