ภารกิจพิชิตใจในตอนนี้ คือการหนีค่ำคืนแห่งหมื่นเหงา วาดหวังฝ่าราตรีฟ้าสีเทา แต่เรื่องเก่าความหลังยังพร่างพรู ใจหนึ่งเกี่ยวเรียวฝันเฝ้าพันผูก ใจหนึ่งปลูกรักไกลให้คงอยู่ ใจหนึ่งจำคำฝากอยากคอยดู ใจหนึ่งรู้รอไปไม่หวนคืน ดาราเลื่อนเดือนต่ำน้ำตาหล่น อ้างว้างจนโหยหาคราหวานชื่น สู้ความเปลี่ยวเคี่ยวจำทนกล้ำกลืน ยากต้องฝืนกว่าพ้นวังวนไฟ เก็บรอยคำใครพร่ำพรอดกอดไว้แน่น ยิ่งหวงแหนยิ่งขื่นสะอื้นไห้ รู้ผลงานการยื้อคืออะไร รู้แก่ใจยังฝ่าบ้าเกินคน กระแสใจไหลเชี่ยวเกลียวความหลัง กระทบฝั่งอกไม่นิ่งยิ่งหมองหม่น ระลอกช้ำตำตายังกล้าทน เจ็บแต่ต้นจนปลายยังหมายครอง ก่อนอุษาน้ำตาไหลใครสิ้นห่วง เพียงลมลวงผ่านคล้อยอกพลอยหมอง ประจักษ์ดีพาชีวิตผิดครรลอง ใจจำต้องยอมรับกับความจริง
เพียงพลิ้ว 25 ต.ค. 2550 11:06 น. - ID 108847 
1357
20
0
25 ตุลาคม 2550 11:33 น. - comment id 776958
หนีอะไรก็หนีนะคะ..อย่าหนีใจตนเองก็แล้วกันค่ะ
25 ตุลาคม 2550 11:46 น. - comment id 776968
นึกว่าอะไรที่แท้ก็ลมๆลวงๆ เหมือนเดิม อิอิ เกินคน เปลี่ยนเป็นเกินทนดีกว่ามั้งคะ คริ คริ
ปล.ได้รับพัสดุอะไรไม่รู้ ขอบคุณมากคร่า จุ๊บๆๆ
25 ตุลาคม 2550 11:48 น. - comment id 776970
ยามดาราดาวเดือนเคลื่อนลอยต่ำ ต้องชอกช้ำระกำย้ำใหญ่หลวง ถูกคำลวงชายที่มีมาควง น้ำตาล่วงไหลรินกินหมดใจสวัสดีครับ ทานข้าวยังครับ
25 ตุลาคม 2550 12:29 น. - comment id 776995
เพียงลำพังฝั่งความตรมใจซมซาน ทรมานน้ำตาเอ่อยามเผลอไผล เจ็บปวดล้ำกล้ำกลืนฝืนหัวใจ กับหวั่นไหวไหวหวั่นยิ่งทุกสิ่งอัน การอยู่คนเดียวบางทีมันก็ไม่ดี ไม่ดีตรงที่ความเหงามันเข้ามาทำให้ร้องไห้ได้ง่ายดายซะเหลือเกินหน่ะสิคะพี่กานต์
25 ตุลาคม 2550 12:49 น. - comment id 777016
งอน งอน ใครได้พัสดุอะไร ไม่เห็นได้บ้างเลย.. ดื้อเกินคนใช่ไหมเจ้าบ้านไปกินข้าวก่อน
25 ตุลาคม 2550 12:58 น. - comment id 777028
ในหนึ่งชีวิต.. ล้วนแตกต่างกันไปในรายละเอียด... ฤาโลกนี้.. ไม่มีที่ว่างสำหรับคนอ่อนแอ
25 ตุลาคม 2550 13:00 น. - comment id 777030
แวะมาเยี่ยมครับ ด่วนๆๆๆ คุณเพียงพลิ้วสบายดีนะครับ ผมต้องไปทำงานก่อนนะ แล้วคุยกันใหม่ครับ..แว๊บบ.
25 ตุลาคม 2550 13:15 น. - comment id 777049
555 คุณคิมคะ เดี๋ยวเฌอ บอกให้เพื่อนที่อยู่3 จว.ชายแดนใต้ ส่งพัสดุมาให้นะคะ ขอที่อยู่ด้วยอ่ะค่ะ
25 ตุลาคม 2550 13:22 น. - comment id 777057
ไม่ต้องเหงานะคะ มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วคะ
25 ตุลาคม 2550 13:23 น. - comment id 777058
25 ตุลาคม 2550 13:30 น. - comment id 777064
ไพเราะและกินใจเกินกว่าจะบรรยายได้หมด เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ
25 ตุลาคม 2550 13:50 น. - comment id 777086
ดีจ้า...........พี่เพียงพลิ้ว..........
25 ตุลาคม 2550 13:50 น. - comment id 777093
สวัสดีค่ะพี่ครูพิม หนีใจตัวเอง ยังไงก็ไม่พ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ
%1 สวัสดีค่ะน้องเฌอมาลย์ ทีแรกก็เขียนว่าเกินทนนะ แต่คิดไปคิดมา เกินคนดีกว่า บ้าจริงว่าไหม เปิดดูยัง ชอบไหมคะ ขอบคุณค่ะ
25 ตุลาคม 2550 15:13 น. - comment id 777135
หนีอะไรก็ยังพอได้จ๊ะ แต่หนีใจตัวของตัวเอง ยากนะจ๊ะ น้องกานต์ ยอมรับความจริงแล้วตั้งหลักกันใหม่ดีกว่าเนาะ
25 ตุลาคม 2550 15:14 น. - comment id 777137
เกินคน..เกินคน พิมกำลังเป็นแบบคุณว่าจริงๆ
25 ตุลาคม 2550 15:51 น. - comment id 777157
เกินคน...ก็ดื้อตาใสน่ะ ไม่เกินได้ไง
25 ตุลาคม 2550 15:59 น. - comment id 777166
กำลังพยายามพิชิตภารกิจนี้อยู่เหมือนกันค่ะ
25 ตุลาคม 2550 16:05 น. - comment id 777172
สวัสดีจ้าน้องสาวเจน_จัดให้ บางทีรู้ว่าสิ่งไหนควรทำ แต่ใจทำเป็นลืมทุกที สุดท้ายก็เหมือนเดิม เจ็บซ้ำๆ เกือบชินแหละ ขอบคุณค่ะ
25 ตุลาคม 2550 16:24 น. - comment id 777190
วึ้งกินจายยย์จังเลยค่ะ เอากำลังใจมาฝากค่ะ
25 ตุลาคม 2550 16:57 น. - comment id 777224
หากว่าเป็นเรื่องไม่ผิดศิลธรรมก็ไม่ควรนี้นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ในคืนที่เหงา นะค่ะ
25 ตุลาคม 2550 18:13 น. - comment id 777293
ใช่ค่ะ ฝืนธรรมชาติแห่ง ความเหงาได้ไงล่ะ แหะ แหะ รู้เรื่องกะเขาด้วย ป้าไม่นะ ป้าแก่แย้ว 55555555
25 ตุลาคม 2550 19:15 น. - comment id 777321
25 ตุลาคม 2550 19:36 น. - comment id 777326
บางที บางอย่าง ก็ไม่ต้อง ใช้เหตุผลเนอะคะ
25 ตุลาคม 2550 20:53 น. - comment id 777348
ความรักมักทำใจให้เอนเอียง แม้เหลือเพียงเศษความหวังยังโหยหา รู้ดีใจเจ็บช้ำไม่นำพา เสียน้ำตาเท่าไหร่ก็ไม่ลืม ความรักมักทำให้คนคิดเข้าข้างตัวเองและคนที่รักเสมอ แม้เขาจะเหินห่างยังพยายามหาเหตุผลให้เขาซะจนได้ เลยไม่ลืมสักที
26 ตุลาคม 2550 02:04 น. - comment id 777480
น้องกานต์.... ชนะใจตนเองดีที่สุด และยอมรับความจริง กับสิ่งที่เกิดขึ้นดีกว่า (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
26 ตุลาคม 2550 06:02 น. - comment id 777537
26 ตุลาคม 2550 06:43 น. - comment id 777566
หนูนางฟ้ามายืนใกล้ๆเป็นกำลังใจให้นะคะ
26 ตุลาคม 2550 07:42 น. - comment id 777595
นึกว่าเป็น ซุปเปอร์แมน ซะอีกจุ๊บ ๆๆๆ คิดถึงอ่า...
26 ตุลาคม 2550 08:14 น. - comment id 777617
บทนี้เขียนได้ดีมากเลย.. อ่านแล้วซึ้งใจนัก :) ชอบก็บอกว่าชอบ....ไม่ว่ากันน่ะ
26 ตุลาคม 2550 08:32 น. - comment id 777632
สวัสดีค่ะน้องล้นใจ ซึ้งกินใจไปพี่ไปแล้ว ต่อไปพี่ก็ไม่มีหัวใจแล้วสินะ ^_^ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ
26 ตุลาคม 2550 09:14 น. - comment id 777692
ยอดเยี่ยมครับ....
26 ตุลาคม 2550 10:59 น. - comment id 777783
สู้ต่อไป.. ต้องไม่แพ้..กำลังใจเพียบ มีความสุขมากมาย ทักทายสุดปลายฟ้า
26 ตุลาคม 2550 11:24 น. - comment id 777789
ไม่เกินคนหรอกน่า...... แต่บังเอิญมันเกินใจ จนห้ามไม่ไหวและควบคุมไม่ได้ก็เท่านั้นเองแหละ..... เอ! ว่าแต่เหงาได้งัยแน่ะ ก็รีเห็นว่าหลับก่อนทุ้กที....
26 ตุลาคม 2550 11:28 น. - comment id 777791
นำพาบรรยากาศเหงา ๆ กว่ามาให้ดูเจ้าค่ะ อันนี้เหงาในความรู้สึกดี......
26 ตุลาคม 2550 12:21 น. - comment id 777802
ว่าจะให้ผืนที่ใช้อยู่ก็เปียกชะจนชุ่มแระ ...เอาปะ
26 ตุลาคม 2550 13:16 น. - comment id 777852
สวัสดีค่ะคุณนายธนา
26 ตุลาคม 2550 13:23 น. - comment id 777854
5 5 5 ถ้าไม่สบายบ่อย ๆ ก็รีบหาคนดูแลเร็ว ๆ ซิค่ะ บังเอิญคุณเพื่อนอยู่ไกลค่ะ ไปดูแลไม่ค่อยจะทัน.......
29 ตุลาคม 2550 09:16 น. - comment id 778889
สวัสดีค่ะคุณรี ไม่เป็นไรค่ะ อยู่คนเดียว ชินแล้ว ขอบคุณค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
