เสียงแผ่วผิวบรรเลงเพลงใบไม้ เพียงลมพลิ้วกวัดไกวก็ไหวร่วง แล้วโปรยปลิวลิ่วลับไม่กลับรวง คล้ายหมดห่วงต้นเก่าเจ้าจากไกล คราลมอ่อนเจ้าผ่อนลงที่ตรงหน้า ดุจไขว่คว้าหาแหล่งแฝงอาศัย เมื่อลมโหมกระพือพัดสะบัดไป ก็โลดแล่นครั้งใหม่..หมดใยดี ใจของเธอเปรียบไปไม่แตกต่าง ดูเวิ้งว้างบางเบาไม่เข้าที่ ด้วยจุดหมายปลายทางร้างเต็มที สิ่งที่มีคือปรวนแปรไม่แน่นอน ลองค้นหาความจริงใจข้างในนั้น ที่นานวันคงลบหายไปเกือบค่อน ไม่หยุดนิ่งกลิ้งกลอกดูยอกย้อน หมดอาวรณ์เมื่อไรก็ไคลคลา ฉันเฝ้ามองตรองตรึกแล้วนึกเห็น สิ่งซ่อนเร้นในใจเริ่มไร้ค่า ทุกเรื่องราวแรมร้างสร้างโศกา บอกตัวว่าจงปล่อยวางว่างจากรัก เจ้าใบไม้ยังปลิวไปไม่สิ้นสุด ไม่อาจหยุดด้วยแรงลมโหมกระอัก ใจของเธอก็ลนรานเกินทานทัก จะหยุดพักเมื่อไรไม่รู้เลย
24 ตุลาคม 2550 01:29 น. - comment id 776176
เป็นละครเที่ยงคืนที่โรแมนติกมักมากเลยครับ (เห็นบอกว่าจะออกอากาศเที่ยงคืน นึกว่าเรทอาร์ อิอิ ) สรุปแล้วขอเก็บไว้เป็นที่ระลึกนะครับ เป็นภาพที่ชอบมาก และก็เพราะมาก ...ความรู้สึกของต้นไม้ เป็นไงบ้างนะ ตอนนี้ ใบไม้ใบแล้วใบเล่า ร่วงลาไป...เข้มแข็งไว้นะ.. อีกไม่นานก็ spring ..
24 ตุลาคม 2550 03:12 น. - comment id 776188
ดีคะ พี่สาวสุดสวย น้องสาวสุดที่รักแวะมาทักทายยามดึกค่ะ บทกลอนวันนี้อ่านแล้วเพราะจังเลยค่ะ เหงาเศร้ายังมีเราคอยเป้นกำลังใจนะค่ะ
24 ตุลาคม 2550 04:37 น. - comment id 776207
สวัสดียามเช้าครับ แวะมาชมใบไม้ครับ
24 ตุลาคม 2550 09:55 น. - comment id 776291
>ใบไม้ยังผลัดเปลี่ยนใบใหม่โดยใช้เวลาเหมือนกัน นะค่ะแค่ใช้เวลาให้เป็นไปตามธรรมชาติเนาะ รักค่ะ
24 ตุลาคม 2550 10:39 น. - comment id 776302
แวะมาฟังเพลงใบไม้ มีความสุขมากมายเด้อจ้า ไมตรีจิตมิตรอักษร
24 ตุลาคม 2550 10:49 น. - comment id 776305
เพราะจังเลยค่ะ ฟังดูอบอุ่นนิดๆ รู้สึกดีจัง สวัสดีค่ะพี่ป. สบายดีน่ะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน่ะ เดี๋ยวไม่สบายไปเพื่อนบ้านกบอนคิดถึงแย่เลย ไม่เห็นผลงานพี่ อิอิ
24 ตุลาคม 2550 13:38 น. - comment id 776364
ใบไม้ปลิดลิ่วลอยรักคล้อยเคลื่อน เธอจึงเลือนห่างหายไกลสุดฝัน เกินจะทานต้านฝืนย้อนคืนวัน ยากดึงดันเป็นเหมือนเคยปล่อยเลยไป นั่งดูใบไม้ร่วงดีกว่าจ้า ง่ายกว่ารอให้บางใคร "หยุด" อิอิ มานั่งดูใบไม้ร่วงเป็นเพือนเนาะคุณปอปลาตากลม
24 ตุลาคม 2550 14:29 น. - comment id 776388
เรายังอยู่เป็นเพื่อนอีกคนนะ.. พักนี้..คุงป.เหงาๆเศร้าๆจัง..
24 ตุลาคม 2550 14:47 น. - comment id 776399
ส่งมาอีกรอบไม่รู้จาติดป่าว..อิอิ
24 ตุลาคม 2550 15:40 น. - comment id 776420
แล้วเจ้าจะลอยลิ่วปลิดปลิวรัก มาทอถักแพรไหมห่มคลายหนาว ปลิดขั้วร่วงพรั่งพรู่สู่แพรวพราว และแวววาววับวามเพราะความรัก ........ มั่วเอาเน้อ อิอิ
24 ตุลาคม 2550 15:46 น. - comment id 776425
เราหยุดเค้าไม่ได้ เราต้องหยุดตัวเองค่ะ.. หยุดรักเค้าไปเลย.. คุณป.ปลาตากลมดูเหงาจังเลยค่ะ.. อากาศที่นี่เริ่มเย็นแล้ว ..ที่นู้นคงหนาวมากนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ..เป็นห่วงค่ะ
24 ตุลาคม 2550 16:30 น. - comment id 776455
ชีวิตคนจริงๆก็เหมือนใบไม้ เริ่มผลิใบเริ่มเติมโต เริ่มแก่เริ่มเหี่ยวเริ่มแห้ง แล้วสุดท้ายก็ร่วง เพื่อนป ตอนนี้เราเบลอมากอย่าว่ากันนะตอบกวนเป่า? แฮะๆ สงสัยจาเมาคิคิ
24 ตุลาคม 2550 19:03 น. - comment id 776533
ก็ธรรมชาติมันเป็นแบบนั้น .. เราจะเปลี่ยนมันได้ยังไง
24 ตุลาคม 2550 20:24 น. - comment id 776581
นี่แต่งเรื่อยเปื่อยยังไพเราะนะคะ ถ้าตั้งใจแระ..อิอิ
24 ตุลาคม 2550 22:22 น. - comment id 776633
อืม เห็นใบไม้ร่วง ก็จินตนาการไปได้หลากหลาย ตามสภาวะอารมณ์ของผู้จินตนาการน่ะครับ ก็มีทั้งสุขและเศร้าคละเคล้ากันไป
24 ตุลาคม 2550 22:30 น. - comment id 776638
ปฃิดปลิวเควงคว้าง ชีวิต ฉันดั่งใบใบที่หลุดลง ชีวิตฉันดั่งลำธาร เปรียบรัก ที่ฉ่ำหวาน..... แงง จำได้แค่นี้อ่ะ.....จำไม่ได้ ใครร้อง คิกๆๆๆ
25 ตุลาคม 2550 08:39 น. - comment id 776835
เศร้าจังเลยป.จ๋า ไม่สบายใจรึเปล่าคะ
25 ตุลาคม 2550 10:55 น. - comment id 776935
อย่าเศร้าน๊า
25 ตุลาคม 2550 18:33 น. - comment id 777303
หน้าหนาวใกล้จะมาเยือนแล้ว เหมือนกับว่า ลมหนาวเป็นผู้ปลิดชีพใบไม้ให้ร่วงหล่นไปตามกาล...คิดแล้วก็เศร้าใจนะคะ...แต่ยังไง...ใช่ว่าต้นไม้จะตายซะเมื่อไหร่ล่ะเนาะ...ยังคงวนเวียนผลิดอกออกใบได้ตามวงจรธรรมชาติ
25 ตุลาคม 2550 21:31 น. - comment id 777375
ป. อยากอ่านบทกวี แห่งทุ่งทิวลิปสักครั้ง ต้อนรับการมาเยือนของฤดูหนาว
30 ตุลาคม 2550 10:39 น. - comment id 779532
@ กบเฒ่าแสงเหนือ...อิอิ ก็ฤกษ์งามยามดีเป็นเวลานี้ไง เวลาที่มครๆ หลับไปกันหมดแล้วนี่แล้ว เหมาะแก่การลงกลอนทุกชนิด อิอิ @ น้องแอน...พี่ ป ก็แต่งไปตามอารมณ์เพลงเนอะ สะสมเพลงสไตล์แบบนี้ไว้เยอะค่ะ เลยแต่งกลอนให้ดูเศร้าๆ ตามไปด้วยค่ะ @ sonax0651...ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมทักทายกันค่ะ @ คุณกชมนวรรณ...ป แค่เปรียบเทียบไปตามอารมร์น่ะค่ะ ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากค่ะ..อิอิ @ คอนพูทน...ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม หายไปเป็นพักๆ นะคะ คิดถึงกลอนสะบัดสะบิ้งค่ะ อิอิ @ ล้นใจ...พี่ ป ก็มีปัญหาเดิมๆ นั่นแระค่ะปวดหัวปวดไส้ไปเรื่อยเปื่อยเวลาไม่มีอะไรทำน่ะค่ะ งิงิ @ หญิงรพี...ใช่ค่ะช่วงนี้ถ้าเป็นที่เมกา กำลังสวยเลยค่ะ ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี เมืองจะสวยไปทั้งเมือง แต่ถ้าฝนมาเมื่อไรก็ร่วงเกลื่อนพื้นน่ะค่ะ อิอิ @ ยาแก้ปวด...ป ก็แต่งไปตามรมณ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ น่ะค่ะ เอาแน่กะตัวเองไม่ค่อยได้เหมือนกัน งิงิ แบบรมณ์ศิลปินไงไม่รุ..รูปน่ารักมากค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายเสมอๆ @ ดช.แดนไกล...มั่วได้เพราะดีเนอะ อิอิ ดูแลขาตัวเองดีๆ เน้อ เป็นห่วง อะคริ @ มณีจันทร์...ใช่แล้วเนอะ หยุดที่เรานี่แระดีที่สุด ให้ทุกอย่างจบลงด้วยตัวเราเนอะๆ อากาศบ้าน ป ก็ร้อนๆ เย็นๆ ค่ะช่วงนี้ งิงิงิ @ ผู้หญิงมือสอง...ไม่ได้กวนจ้า ป ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ ดีใจแล้วค่ะที่แวะมาทักทายกัน ดูแลตัวเองด้วยน๊าาา เป็นห่วงค่ะ @ กีกี้...ป แค่เปรียบเทียบไปตามอารมณ์ศิลปิน (อิอิ) ประมาณว่าใจคนไม่หยุดนิ่ง แสวงหาไม่จบสิ้น แค่อยากรู้ว่าเมื่อไรจะหยุดเสียที ประมาณนี้แระค่ะ อิอิ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทายกันค่ะ @ พิมจัง...เรื่อยเปื่อยคือหาสาระในกลอนไม่ได้น่ะค่ะ แต่งไปตามอารมณ์ ไม่ได้หวังว่าจะมีคติสอนใจอะไรทั้งนั้นค่ะ เรื่อยๆ มาเรียงๆ ง่ะค่ะ @ กุ้งก้ามกราม...ใช่ค่ะ ป ยิ่งจินตนาการสูงส่งอยู่ด้วย อิอิ บางทีเขียนไปๆ คนอ่านไม่รู้เรื่องเลยก็มีค่ะ..อิอิ @ ฝน...นั่นเพลงรักที่อยากลืมของพรรณนิดาค่ะ เพลงเก่าแล้วนิ ว่างๆ ป จะหาไปใส่บ้าน ป ไว้นะ ฝนไปตามฟังเอานะคะ @ นางฟ้า...ป สบายดีตามอัตภาพจ้า..นางฟ้าล่ะสบายดีมั้ยคะ อิอิ @ เฌอมาลย์...ไม่เศร้าค่ะ ไม่เศร้า แงแงแง @ โคลอน...นั่นซิเนอะ ใบเก่าร่วงไป ใบใหม่ก็ผลิออกมาใหม่ คนเก่าไปก็หาคนใหม่มาแทน หมดเรื่องไปเนอะๆ @ คุณฤทธิ์...ตอนนี้ ป หัวตันๆ ไงไม่รุค่ะ แต่งอะไรก็ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราว เรื่อยเปื่อยไร้สาระ ไปหมดค่ะ ไว้รออ่านกระสือดีก่า อิอิ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่แวะมาทักทายกันค่ะ