ลอยละลิ่ว ก่อนลมปราณ เจ้าสลาย ฆ่าตัวตาย ได้คิด ผิดใหญ่หลวง ก่อนจิตดับ กายแหลก แลกรักลวง แสงแห่งดวง เทียนส่อง ก่อนดับขันธ์ นึกถึงวัน วัยเด็ก เล็กนักหนอ ใครกันพอ เราล้ม ก้มรับขวัญ มือทั้งสอง ประสาน ไว้ด้วยกัน สารพัน คำปลอบ พร้อมหยูกยา เมื่อทำผิด ไม่คิด คอยเหยียดหยาม คำประณาม น้อยนิด ไม่กล่าวหา คอยพร่ำสอน วอนเว้า ค่อยเจรจา ไม่นำพา ลูกผิด คิดอภัย ถึงวัยเรียน เพียรมุ่ง คอยคิดหา เรียนวิชา ดีเลิศ ล้ำสมัย ส่งเรียนต่อ นอกเขต ประเทศไทย สู่แดนไกล เมืองใหญ่ ด้วยพัฒนา เมื่อเรียนจบ คิดการณ์ เพื่อลูกรัก บรรดาศักดิ์ คัดหนอ รอกลับมา พร้อมตำแหน่ง แต่งตั้ง มีศักดา ทุกเรื่องนา แม่พ่อ พอใจทำ มาวันนี้ เจ้ายอม ร่างแหลกเหลว เพราะรักเลว หลอกลวง เจ้าถลำ เพียงผิดหวัง ในรัก เจ้ากล้าทำ สำนึกกรรม ในมโน บังเกิดพลัน ก่อนลมปราณ ปลิดปลิว เกิดกระแส ร้าวดวงแด แม่พ่อ ลูกหุนหัน ไม่ยั้งจิต คิดได้ ยั้งไม่ทัน ถึงพื้นพลัน ชีพดับ ลับจากลา ใจดวงเดียวมาดับหลับเถิดหนอ หากเจ้ารอ พ่อรับ เจ้าทันหนา แต่ตัวเจ้า ไม่คิด มีเมตตา แค่รักษา กายใจ ของเจ้าเอง เหลือเพียงร่าง แหลกเหลว และความเหงา เหลือเพียงเถ้า ผุยผง ดูโหรงเหรง เหลือเพียงเพลง แสนโศก ไม่ครื้นเครง ความวังเวง เพียงซากเงา รอยอาลัย.
23 ตุลาคม 2550 05:40 น. - comment id 775578
มันเป็นเรื่องของสถานการณ์เนอะ ขณะมี เรื่องราว ถ้าเขาหาทางแก้ปัญหานั้นได้ เขาคงทำแล้ว แต่นี่หนทางแก้ปัญหาของเขา คือการจากไป น่าเห็นใจคนใช้วิธีนี้น่ะค่ะ
23 ตุลาคม 2550 06:04 น. - comment id 775582
น่าเสียดายนะคะ หากสังคมดูแลใส่ใจกันอีกนิด คงไม่มีการสูญเสียเช่นนี้เกิดขึ้น เศร้าค่ะ
23 ตุลาคม 2550 08:21 น. - comment id 775604
อารมณ์วัยรุ่นแปรปรวน รวดเร็ว น่าเศร้าจังค่ะ
23 ตุลาคม 2550 08:36 น. - comment id 775617
ก่อนทำลายชีวิตโปรดคิดก่อน มองกลับย้อนดูพ่อแม่แกยังหวัง โอบอุ้มเจ้าดูแลแม้ภวังค์ เจ้าก็ยังวยสดและงดงาม สองมือพ่อก่อเกื้อเพื่อลูกรัก สองมือแม่ทอรักพร้อมจักหาม สองชีวิตห่วงใยใคร่ติดตาม เพื่อเจ้างามด้วยรักพร้อมหวังดี เขาไม่รักหักใจมองในรัก ที่ปกปักษ์คุ้มครองไม่หมองศรี เป็นความรักที่ให้ชั่วีวี แม้นเจ้ามีความผิดไม่คิดใด.. สงสารเอยคนเป็นพ่อรอฝังลูก สงสารแม่เคยปลูกความสดใส สงสารแท้ลืมอ้อมกอดอุ่นละไม ลืมผู้ให้ชีวิต..อนิจจา..
23 ตุลาคม 2550 08:53 น. - comment id 775621
เฮ้อ....ไม่พูดละครับ กลอนยอดเยี่ยมครับผม...
23 ตุลาคม 2550 10:45 น. - comment id 775679
การฆ่าตัวตายไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมา คนที่รักเรายังมี อย่าเอาชีวิต ไปทำอะไรเพื่อคนที่ไม่เห็นค่าเราเลย ต้องรู้จักเข้าทางธรรมบ้าง จะได้มีสติในการตัดสินใจ .. คนตายไปแล้วก็คงฟื้นไม่ได้เราที่ยังอยู่ ก็จงรักตัวเองให้มากๆนะคะ
23 ตุลาคม 2550 12:01 น. - comment id 775748
อ่านข่าวแล้วได้แต่สงสารคนที่เป็นพ่อ และแม่ค่ะ กว่าจะเลี้ยงลูกจนเติบโต ปีกกล้าขาแข็งแต่จิตใจกลับอ่อนไหวในเรื่องรักๆใคร่ๆ จนทำให้จบชีวิตคิดสั้นเพียงรักไม่สมหวัง เรื่องแบบนี้พูดยากค่ะ
23 ตุลาคม 2550 12:05 น. - comment id 775753
ดีค่ะ แวะมาทักทายตอนเที่ยงค่ะ แต่งได้เยี่มเลยค่ะ
23 ตุลาคม 2550 12:36 น. - comment id 775781
อย่าคิดมากสิครับ... ทุกคนมีวิถีชีวิตของตัวเอง แค่นี้ก่อนนะครับ
23 ตุลาคม 2550 13:22 น. - comment id 775813
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่รัน รักพ่อกับแม่ค่ะ ตา ด้วย ยายอิก รักทุกคนในบ้าน และนอกบ้าน รักสิ่งที่สวยงามค่ะ บางครั้งทุกข์บ้างสุขบ้าง ก็ทนเอาค่ะ ร้องไห้บ่อยแค่ไหน ก็แค่ร้องไห้ คิดไกลแค่ไหนก็แค่คิด เจ็บแทนจังเลยค่ะ พี่รัน เฮ้อ....
23 ตุลาคม 2550 14:27 น. - comment id 775857
สวัสดีค่ะน้องปราณรวี ใช่ค่ะ น่าเห็นใจคนใช้วิธีนี้และพี่รันคิดว่าคนอย่างนี้เป็นคนที่กล้าหาญมากค่ะแต่ ใช้ในทางที่ผิด และคนที่น่าเห็นใจและสงสารเป็นที่สุดคือ พ่อกับแม่ ค่ะ พี่รันพูดในฐานะที่เป็นแม่คนแล้วนะค่ะ รู้สึกเศร้าใจมากๆ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาอ่าน
23 ตุลาคม 2550 14:31 น. - comment id 775858
%11สวัสดีค่ะพี่เก็จถะหวา น่าเสียดายจริงๆ ด้วย ปัญหาอย่างนี้คงต้องแก้ที่ตัวเอง ค่ะ และพ่อแม่ควรมีวัคซีน ให้ลุกรู้จักคำว่าผิดหวังบ้าง สบายดีนะค่ะพี่ คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะ อากาศคงหนาวแล้วเนาะ
23 ตุลาคม 2550 14:32 น. - comment id 775860
สวัสดีค่ะน้องเพียงพลิ้ว อารมณ์ชั่ววูบเกิดขึ้นได้ทั้งวัยรุ่นและทุกวัยนะค่ะ พี่ว่า เราต้องสังเกตคนใกล้ชิดกันหน่อยเนาะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน
23 ตุลาคม 2550 14:40 น. - comment id 775865
สวัสดีค่ะครูพิม ร่างลูกดับแต่ใจแม่แตกสลาย ด้วยมาตายด้วยรักไม่สมหวัง รักแม่ให้ ไม่เท่า เขากระมัง ใยจึงขังใจรักภักดิ์เพียงเขา รักพ่อแม่ไม่พอจะพันผูก รัดใจลูก พ่อบุญปลูก จึงเกิดเหงา เจ้าจึงคิดหารักอื่นเพื่อบรรเทา แต่ความเขลาเยาว์โลกลูกไม่ทัน ทิ้งให้ใครคร่ำครวญโหยหวลหา เจ้าไม่ลา ด้วยอารมณ์ อันหุนหัน เดือนดาวดับไปพร้อมกับเจ้าพลัน พ่อจอมขวัญของแม่จงไปดี..
23 ตุลาคม 2550 14:41 น. - comment id 775866
สวัสดีค่ะนายธนา ไม่พูดสักนิดหรอค่ะ เข้าใจค่ะมันพูดยากค่ะเรื่องแบบนี้ ไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกเลย
23 ตุลาคม 2550 14:46 น. - comment id 775871
สวัสดีค่ะ เฌอมาลย์ ใช่แล้วค่ะเรื่องอย่างนี้มันพูดยากอย่างที่บอก แต่มันสะเทือนใจคนเป็นพ่อแม่มากที่สุด ไม่ใช่เสียดายที่เลี้ยงเค้ามาจนโตแต่ เสียดายชีวิต ที่เหลือยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่เรียนรู้ นะค่ะ
23 ตุลาคม 2550 14:47 น. - comment id 775872
สวัสดีค่ะน้องผู้หญิงมือสอง พี่ดีใจมากที่น้องบ้านเราคิดแบบนี้ให้มันได้อย่างนี้ซิค่ะ หนักแค่ไหนเรารับได้ค่ะ สู้ๆๆ
23 ตุลาคม 2550 14:48 น. - comment id 775874
สวัสดีค่ะน้องBlack MooN ขอบคุณค่ะ แต่งด้วยความสะเทือนใจนะค่ะ อยากให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ที่คิดว่าตัวเองอ่อนแอ ให้สร้างภูมิให้ตัวเองค่ะ
23 ตุลาคม 2550 14:48 น. - comment id 775877
สวัสดีค่ะคุณก่องกิก ไม่คิดมากหรอกค่ะเพราะไม่ใช่คนใกล้ชิดเรา แต่มันอดสะเทือนใจตามประสาคนใจอ่อนนะค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน
23 ตุลาคม 2550 14:49 น. - comment id 775878
สวัสดีค่ะน้องเพียงแพรว ดูไว้เป็นเรื่องเตือนใจเรานะค่ะ คนที่รักเรามากที่สุดคือ พ่อแม่ญาติเรานะค่ะ หากทำร้ายตัวเองคนที่เจ็บมากกว่าเราไม่ใช่คนที่เรารักแต่เป็นคนที่รักเราทั้งหมดค่ะ พี่รันก้อ รู้สึกเจ็บแทนเหมือนกันนะ ยังไงนู๋ต้องทนให้ได้ทุกเรื่องนะค่ะ สร้างภูมิให้กับตัวเอง รักตัวเองให้มาก รักและห่วงเสมอนะค่ะ
23 ตุลาคม 2550 15:43 น. - comment id 775908
อ่านแล้วมันเศร้าใจ พี่กชมวรรณ...เด็กๆ สมัยนี้กล้าคิดกล้าทำ จนบางทีกลัวใจเขาเลย สงสารแต่คนเป็นพ่อเป็นแม่ คงได้แต่เสียใจ...
23 ตุลาคม 2550 17:40 น. - comment id 775982
สวัสดีค่ะน้องยาแก้ปวด แต่มีว่ารายนี้มีวุฒิภาวะแล้วนะค่ะ แต่ไม่มีภูมิกันตัวเองซึ่งเป็นธรรมดาของคนมีเงินค่ะ ขอบคุณจ้า ฮองเฮาอุตส่าห์แวะมา
23 ตุลาคม 2550 18:41 น. - comment id 776036
หัวอกคนเป็นพ่อแม่คงแหลกสลายเนาะ ขนาดหลานป่วยยังมีความรู้สึกสงสารเลยค่ะ กลอนเยี่ยมยอดค่ะพี่รันจ๋า
23 ตุลาคม 2550 18:50 น. - comment id 776047
สวัสดีจ้าน้องใบตองวันนี้มาป่วน ส่งใบยอถึงที่นี่ มันเป็นลางสังหรณ์ เมื่อตอนวันลอยกระทง อิอิ รักและคิดถึงจ้า
23 ตุลาคม 2550 18:57 น. - comment id 776054
เศร้าจังค่ะ... มองเห็นภาพเลย.. ลูก ๆ ทุกคนคะ.. จะทำอะไร..ให้นึกถีงหน้าพ่อกับแม่ไว้ก่อนนะคะ.. สงสารท่านเถิดค่ะ... **** มาอยู่เป็นกำลังใจค่ะ.. ****
23 ตุลาคม 2550 23:22 น. - comment id 776167
ดีคะพี่รันเศร้าอะ สบายดีนะคะ
24 ตุลาคม 2550 08:40 น. - comment id 776262
สวัสดีค่ะน้องหมองอิง เศร้าสำหรับวันนั้น แต่วันนี้พี่มีเรื่องให้ยินดีค่ะ แหะ ซะงั้นเนาะ รักค่ะ
24 ตุลาคม 2550 08:41 น. - comment id 776263
สวัสดีค่ะน้องพิมคนงาม พี่สบายดีค่ะ น้องล่ะพี่มีความรู้สึกว่าเราไม่เจอกันนานจัง คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะจ๊ะ ทางนั้นอากาศหนาวแล้วนะ
24 ตุลาคม 2550 10:03 น. - comment id 776293
สวัสดีจ้าน้องกชมนวรรณ แวะมาชื่นชมกับบทกลอนนะจ๊ะ ดีม๊ากมาก
24 ตุลาคม 2550 11:39 น. - comment id 776324
สวัสดีค่ะพี่เบรฟฯ นี่ยิ้มยังไม่หุบนะนี่ ที่อ่านเมนท์พี่ครั้งนี้ ขอบคุณค่ะที่ทำให้มีกำลังใจ กชมนวรรณ