.. เพ้อ ..

ผู้หญิงช่างฝัน

        คิดถึงนิทานดวงดาว
        กับเรื่องราวของความฝัน
        คิดถึงคนเคยผูกพัน
        ที่นับวันยิ่งห่างไกล
        
        คิดถึง.. รู้สึกอบอุ่น
        หวานละมุนชวนหวั่นไหว
        คิดถึง..  เสียงหัวใจ
        จากเนื้อนัยเคยอาทร
        
        คิดถึง คนทอดาว
        กับเรื่องเล่าวันคืนก่อน
        คิดถึงเพลงก่อนนอน
        เคยขานขับ.. หลับฝันดี..
        
        คิดถึง.. ทุกสัมผัส
        เคยชื่นชัดคราก่อนนี้
        คิดถึง.. วันดีดี
        ที่จากนี้คงเงียบงัน
        
        วาสนาแห่งการพบ
        มีจุดจบเพียงแค่ฝัน
        โดดเดี่ยวกลางสัมพันธ์
        กับวานวันอันมิคืน


        ได้ยินมาว่า..  
        ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้มีวงจรชีวิตของมัน
        ดวงดาวก็มีวงจรชีวิตของดวงดาว  มนุษย์ก็มีวงจรของมนุษย์
        เค้าว่ากันว่า..    
        วงจรชีวิตมนุษย์มีอายุสองพันห้าร้อยล้านปี 
        เมื่อครบสองพันห้าร้อยล้านปี เราจะโคจรมาพบกันอีกครั้ง
        
        อีกสองพันห้าร้อยล้านปี..   เราจะได้พบกันอีกมั้ยนะ