คืนวันผ่าน..เนิ่นนาน...เรารักมั่น เธอกับฉัน...ผูกพัน...ไม่หวั่นไหว ถึงยามเย็นเคยหยอกล้อ...อย่างพอใจ คอยห่วงใย...ชิดใกล้...เสมอมา และคืนนี้ที่เธอ...มาบอกฉัน ความผูกพันเรานั้น...มันแบบไหน เธอพูดว่า .."รักฉัน" .. สุดหัวใจ ไม่เคยพูดกับใคร..เธอบอกมา หยดน้ำตา..ไหลลง..ตรงกลางจิต ยืนเอียงบิด . กลัวเธอเห็น...ว่าหวั่นไหว เธอจึงปลอบ...ด้วยจุมพิต...ให้เบาใจ คืนนี้ช่างสดใส...ที่สุดเลย...