เรืองรอง สว่างแสงจ้า งามตาฉัน ให้เท่าทัน บันดาลประกายแสง หมู่นกผินบินว่อนรังเรืองรอง แสงสาดส่องชะอ้อน ช้อน ลมโปรย หมู่พงหญ้าพมไป ให้ใจนึก ดังสำนึกว่าใจ ใบไม้โรย อยากทำไรก็ทำอย่ารอโชย อย่าให้โหยก่อนนะเจ้าลมแรง เป็นสิ่งดีที่สุดหยุดไม่ได้ เป็นก่อแรงไว้ให้ในมีแสง อย่างน้อยให้มีกำลีงใจไม่โรยแรง สิ่งที่แฝงในตัวคือตัวตน.................................๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
ทรายกะทะเล 10 ต.ค. 2550 22:15 น. - ID 108268 
1027
3
0
10 ตุลาคม 2550 22:59 น. - comment id 769124
แวะเข้ามาเป็นกำลังใจในยามดึกครับ ! !
11 ตุลาคม 2550 07:16 น. - comment id 769211
12 ตุลาคม 2550 19:07 น. - comment id 770230
กลอนเพราะดีค่ะ..ชอบมาก.. ยังไงก็..เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
