ลมที่เป่า ใบไม่แกว่ง เป็นมือของเธอ เป็นลมหายใจของฉันเสมอ ฝากเธอเอาไว้
ทรายกะทะเล
ไม่อยาก หลุดมือจากเธอ
คิดถึงเสมอ ไม่ออาจทนได้
เมื่อไหร่จะได้ ใกล้เธอดีใจ
ฉันให้เธอได้แม้นเธอเอาให้คนอื่น....น้ำตาคลอ
มองเธอไม่เห็นว่าฉัน
จะทำไมกัน สงสัยตรงไหนถึงจะพอ
อยากบอกเธอว่ารักเธอจริงหนอ
อย่าให้มาคิดไม่ดีกับเราเลย
ไม่มีใครห่วง
เจ้บทรวง ไม่อาจบอกครได้เฉย
ว่าไปทำให้ใครเจ็บช้ำน้ำใจเลย
ไม่เคย เอ่ยตั้งใจอย่างไรกัน
เสียใจ
ทำไมโดนทำกันอย่งนี้
ที่ที่มีเธอและฉันมันหวั่นไหว
ยิ่งใกล้ยิ่งอยากอยู่นาน นานไป
ไม่อยากให้ฌอเดินไปไหน ที่รักจริง.....