ป

2 ตุลาคม 2550 01:22 น. - comment id 763120

ลุกมาบ่นดึกๆ สาวเจ้าคงรู้
เนอะคุณฤกษ์  เปลี่ยนเป็น
ไปเข้าฝันแทนดีก่า  อิอิ   

sonax0651

2 ตุลาคม 2550 05:03 น. - comment id 763178

สวัสดีครับ
ขอให้ความจริงใจนี้
ประสพความสำเสร็จครับ

อย่าให้เหมือนเราเลยนะ

จิตรำพัน

2 ตุลาคม 2550 05:57 น. - comment id 763185

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ฤกษ์

ได้นอนพักบ้าง  ก็เลยแวะมาหา
ยังหวานเหมือนเดิมเนอะ
แต่ถ้าพี่หวานกะทุกคน  อิอิ  
น้องคนนี้ก็มะทราบจะแนะนำยางไง 

Black MooN

2 ตุลาคม 2550 06:04 น. - comment id 763187

แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ

เพราะเป็นเธอจึงยอมที่จะเชื่อ
จะไม่เผื่อเหลือความรักไว้ให้ใคร
จะเปิดใจของตัวเองมอบให้ไว้
เพราะแน่ใจว่าคนดีไม่ละทิ้งกัน

สวัสดีตอนเช้านะค่ะพี่ ฤกษ์ 

Black MooN

โคลอน

2 ตุลาคม 2550 07:53 น. - comment id 763214

เพียงพลิ้ว

2 ตุลาคม 2550 08:25 น. - comment id 763237

หยุดเจ้าชู้วันไหนบอกด้วยเด้อ จะฉลอง อิอิ

แมงกุ๊ดจี่

2 ตุลาคม 2550 08:46 น. - comment id 763249

ฝากบอกคนข้างบน   เป็นไปไม่ได้หรอก...
ไม่มีโอกาสได้ฉลอง....

คิดถึงมากมายคนข้างบนหน่ะ...

เจน_จัดให้

2 ตุลาคม 2550 08:46 น. - comment id 763250

ดีจ้า.........คุณฤกษ์..........

หุหุ  หุหุ  หุหุ  

ทะเลใจ

2 ตุลาคม 2550 09:00 น. - comment id 763261

เอมก็มีความจริงจากใจของยาขอบที่เขียนจดหมายจากพนิดามาให้พี่อ่านเหมือนกันนะพี่ฤกษ์


พอพูดถึงยาขอบแล้วเอมว่า สำนวน ๆ นึงเนี่ยอาจจะคล้าย ๆ กะพี่ฤกษ์ก็ได้นะ

ยาขอบ :   หากคิดไปถึงว่าในเตียงของเรา ดาอาจนอนดิ้นและผ้าห่มเปิด
ยิ่งดึกยิ่งเห็น  ฉันก็จะได้จัดคลุมผ้าห่มนอนให้เรียบร้อย ก่อนจะลุกมานั่งเขียนอย่างนี้
และค่อย ๆ ปัดผมที่มาปรกหน้า แล้วปล่อยให้คุณหลับโดยไม่กวน หรือถ้ากวนก็ต้อง
อย่างเบาที่สุดที่จะไม่ให้คุณตื่น"

พนิดา :  ดาในภาพวาดของคุณยามดึกนั้น ออกจะน่าเกลียด ไม่น้อยมีอย่างที่ไหนคะ
นอนดิ้นจนผ้าห่มเปิด นั่นไม่ใช่ดาแน่นอนที่จะนอนดิ้นขนาดนั้นขอบคุณที่กรุณาห่มผ้า
ให้เรียบร้อย คุณคงชำนาญด้านนี้ไม่น้อย  คือห่มผ้าให้ผู้หญิงนอนดิ้นและคงได้เห็นผู้หญิง
นอนดิ้นจนผ้าห่มเปิดมามากมายที่เดียวใช่ไหมคะ"  


หะ หะ หะ    ... ใช่เปล่าคะพี่ฤกษ์ 

bananaleaf

2 ตุลาคม 2550 09:41 น. - comment id 763295

เข้ามาหัวเราะเบา ๆ อย่างเอ็นดูจ้า..อิ.อิ 
น่ารักซะไม่มี..อุณหภูมิที่ดวงตาเริ่มพุ่งสูงแล้วจ้า..

White roses

2 ตุลาคม 2550 11:18 น. - comment id 763354

ไม่เคยมี..ใครต่อใคร..จริงใจด้วย
มีแต่ช่วย..ตอกย้ำ..ซ้ำบาดแผล
หัวใจถูก..เหยียดหยาม..ย่ำรังแก
จึงท้อแท้..ต่อชีวิต..จิตตรอมตรม

ได้ฟังเธอ..เอ่ยรำพัน..ในวันนี้
ชื่นฤดี..สุขหทัย..หายขื่นขม
ยินคำหวาน..ฝากรัก..หลากคารม
ความจ่อมจม..ในหัวใจ..สลายพลัน

คงมีใคร..ตอกไข่..ระบายสี
ว่าเธอนี้..หลายใจ..ฉันไม่หวั่น
ขอเพียงต่อ..แต่นี้..เชื่อใจกัน
เธอมีฉัน..อยู่ข้างกาย..มั่นหมายครอง

ต้องปรับตัว..ปรับใจ..อย่างไรหนอ
ถึงเพียงพอ..กับหัวใจ..ใฝ่สนอง
มอบหัวใจ..เคียงอยู่..เป็นคู่ครอง
เราทั้งสอง..คงสุขสันต์..ทุกวันคืน...

มณีจันทร์

2 ตุลาคม 2550 16:08 น. - comment id 763602

ถ้าจริงใจ ..ก็ไม่ต้องกลัวอะไรนี่คะ..


ช่วงก่อนนี้งานยุ่งค่ะและคอมที่บ้านเสียด้วยเลย 
ไม่ได้แวะมาบ้านกลอนหลายวันเลย ก็คิดถึงพี่ๆเพื่อนๆนะคะ

ราชิกา

2 ตุลาคม 2550 17:13 น. - comment id 763683

...ขอบคุณที่ได้รับรู้..ความจริงจากใจ...

ปล...ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ..ยินดีด้วยค่ะ...เพื่อนเก่า...ที่คุ้นเคย...

ผู้หญิงมือสอง

2 ตุลาคม 2550 18:21 น. - comment id 763749

มันคือความจริงที่ต้อยยอมรับ

ความจริงที่อยากบอก..บางครั้งก็ไม่อาจจะเอ่ยได้

ก็เลยแอบแว๊บมาเอ่ยในกลอนแทน..ฮุๆ 

สบายดีนะคะ คิดถึงจังเลยคะ

ยาแก้ปวด

2 ตุลาคม 2550 19:57 น. - comment id 763838

แหม เอา ยาขอบ มาอ้างอิง
เชียวนะ..ชอบใจๆ อิอิ

เหตุผล..หรือ..ข้ออ้าง..ป่าว

แสงไร้เงา

3 ตุลาคม 2550 00:37 น. - comment id 763954

รอกับพี่กานต์ อิอิ 
(ฉลองวันเลิกเจ้าชู้)