หน้าส่วนตัว
** งมงายรัก **
สังขารหนอพอเก่าเศร้าประจักษ์
เสมือนหยุดพักสิ่งปองสนองสิ้น
ความงดงามสวยสดจรดชีวิน
แลดูถวิลวัยผงาดวาดชุ่มชวย
มีแต่ความระทมขื่นขมเศร้า
เหลือสิ่งร้าวมาป่วนล้วนฉาบฉวย
ทั้งยศถาบรรดาศักดิ์แสนจักรวย
มิอาจช่วยเสริมแฝงแห่งจิตใจ
ที่ทั้งรู้หฤทัยในเรือนร่าง
ยังมาสร้างกายาพาสดใส
ศัลยกรรมผิวหนังทั้งนอกใน
แต่ก็ไร้กำลังอย่างครั้งเดิม
สิ่งยั่วยุฝากผ่านรัญจวนจิต
ดั้นชีวิตหวนอยู่คู่กับเสริม
หลงลวงใจใส่ไว้ให้เหิมเกริม
เฝ้าเพิ่มเติมร่างเก่าเอากลับคืน
เพียรสรรค์หายาไว้หนีไกลโรค
เร่งบริโภคสร้างพลังหวังฝ่าฝืน
ทั้งออกกำลังฝันไว้ให้ยั่งยืน
ยากจะฟื้นคืนกลับนับวัยเดิม
ร่างที่เหี่ยวหนังย่นจนพ้นสภาพ
ยิ่งพังพาบหงายเก๋งด้วยเร่งเสริม
ทั้งหญิงชายเฒ่าชราหามาเติม
ครั้นเหิมเกริมดังเก่ายังเฝ้าโรย
อนาถแท้หนอคนยามพ้นสภาพ
มิได้ซาบซึ้งแก่นแล่นร่ำโหย
ดุจใบไม้หล่นพ้นขั้วดั่งโปรย
บุบผาโชยกลิ่นหอมย่อมจืดจาง
มีพระธรรมเท่านั้นที่สรรค์สร้าง
เยือกเย็นสล้างแก่จิตคิดสว่าง
รู้เหตุผลสิ่งเศร้ามิเคล้าพราง
ดั่งนำทางแช่มชื่นระรื่นใน
ด้วยรู้ทันต่อกาลผันหมุนเปลี่ยน
คอยวนเวียนเสริมจิตติดแจ่มใส
สิ่งทั้งหลายเกิดอยู่สู่ดับไป
หากทำใจนิรันดร์พลันรื่นรมย์.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 1 ต.ค. 2550 10:20 น. - ID 107889 
1273
28
0
1 ตุลาคม 2550 10:43 น. - comment id 762481
สวัสดีตอนสาย ๆ ค่ะลุงแก้วประเสริฐ ห่างหายไปนาน คิดว่าไม่สบายซะอีก ไม่ได้อ่านงานของลุงตั้งนานแน่ะค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
1 ตุลาคม 2550 11:14 น. - comment id 762500
ความรักมักทำให้คนหลงใหล อยากฝันใฝ่ในรักอยุ่เสมอ อยากได้พบสบรักอยากเจอะเจอ ได้แต่พร่ำเพ้อละเมอรักอย่างงมงาย
1 ตุลาคม 2550 11:26 น. - comment id 762512
สวัสดีครับ สัจจธรรมที่แท้จริง
1 ตุลาคม 2550 11:51 น. - comment id 762541
รู้สังขารร่างเราไม่เที่ยงหนอ ไม่เพียงพอของามหาสิ่งเสริม ด้วยใจอยากสดสวยด้วยวัยเดิม จึงเพิ่มเติมเสริมไปเพื่อวัยเยาว์ สบายดีนะค่ะครูแก้ว รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ นับถือค่ะ
1 ตุลาคม 2550 12:03 น. - comment id 762549
สังขารา อนัตตา นะคุณพี่ เราแก่ๆ ก็อย่าทำใจให้เศร้า เปิดเน็ทท่องไปเรื่อย ๆ บางที ดูรุ่นลูกรุ่นหลานก็เพลินดีนะครับ ดูเฉย ๆ นะ หากเกินกว่านี้หัวใจจะวาย..หุหุ
1 ตุลาคม 2550 12:18 น. - comment id 762565
** งมงายรัก ** ถึงฟันจะหัก ถึงหนังจะเหี่ยว มันก็ไม่เกี่ยว เพราะว่าเป็นเรื่องของมัน
1 ตุลาคม 2550 12:22 น. - comment id 762571
ความรักจรรโลงโลกค่ะ ลุงาบายดีนะคะ
1 ตุลาคม 2550 12:23 น. - comment id 762573
เอมคงปล่อยไปตามสังขารค่ะพ่อแก้ว เพราะเอมเป็นคนกลัวเข็มแต่กำเนิดจะให้สวยงามด้วยเข็มเอมก็ไม่เอาค่ะ และเอมคิดว่าถึงจะทำไปก็ไม่ได้ยั่งยืนอะไรสักวันมันก็ต้องโรยราไปตามสังขารอยู่ดี
1 ตุลาคม 2550 13:39 น. - comment id 762661
เคยงมงายเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ปล่อยวางแล้วค่ะ..
1 ตุลาคม 2550 13:58 น. - comment id 762678
เราต้องทำอะไรแต่เพียงพอรู้จักปล่อยวางซะบ้างใช่มั้ยคะอาจารย์แก้ว..
1 ตุลาคม 2550 14:58 น. - comment id 762726
พ่อแม่ ให้มาอย่างไรเราก็เป็นอย่างนั้นดีที่สุดค่ะ ไม่ต้องแต่ง เพิ่มเติมสรรค์ให้เสียสตางค์....
1 ตุลาคม 2550 15:03 น. - comment id 762731
งมงายรัก เป็นบ้างบางเวลาค่ะคุณลุง
1 ตุลาคม 2550 15:37 น. - comment id 762771
สวัสดีค่ะครูแก้วประเสริฐ เจ้าค่ะ..มนุษย์เราต้องปลงเสีย ยึดติดกะอะไรไม่ได้หรอกบนโลกใบนี้ แต่แหม..ยังมี..รัก..โลภ..โกรธ..หลง.. อยู่เลยค่ะครูแก้วขา...
1 ตุลาคม 2550 15:51 น. - comment id 762784
สวัสดีค่ะครูแก้ว
1 ตุลาคม 2550 16:24 น. - comment id 762804
งมงายฟูมฟายรัก ตกลงปลักเสน่หา โง่งมในกามา เที่ยวไขว่คว้าจนลืมกาย ลืมตนไม่พ้นบ่วง ไฟรักลวงจนลืมอาย วัยผ่านสังขารวาย ถึงวันตาย...คลาย...โลกีย์... สวัสดีค่ะ คุณแก้วประเสริฐ
1 ตุลาคม 2550 16:48 น. - comment id 762843
สังขารย่อมมีวันร่วงโรยไปตามกาลเวลา..คิดได้ดังนี้ก็ไม่ห่วงกังวลอันใดอีก
1 ตุลาคม 2550 17:24 น. - comment id 762871
ชมเก็จแก้ว
ชม "เก็จแก้ว"แววมณีอาบสีรุ้ง
เจิดจรุงสวยแสนจากแดนสรวง
ประกายรุ้งเอิบอาบซาบซึ้งทรวง
มณีร่วงพริ้งพราวดั่งดาวราย
ก็เก็จแก้วแพร้วประพาฬออกปานนั้น
นางสวรรค์ทรงจะหวานสักปานไหน
แค่เหลือบแลยังงามหวามฤทัย
เฉิดไฉไลตะลึงหลงพะวงตาม
ขอเป็นแค่บริจาฯท่านอบน้อม
ค่อยค่อยค้อมคุกเข่าเข้าทูลถาม
ถวายตัวเป็นข้าพงางาม
คอยติดตามเก็บเก็จแก้วแล้วประคอง
เมื่อไหร่เธอชายตาหาบ่าวไพร่
ขอคลานไปให้ใช้สอยคอยสนอง
แอบชมบุญอุ่นขวัญตามครรลอง
ไม่อาจปองเสมอหน้าค่าควรเมือง
.......................
กราบขออภัยค่ะ
แก้วประเสริฐจากแดนสรวง
ศิษย์ก้าวล่วงล้ำเกียรติอย่าเดียจฉันท์
หลงคิดว่าค่าคนเสมอกัน
สื่อสัมพันธ์ในบ้านกลอนจึงนอนใจ
ไม่คิดว่าค่าแท้ดูแค่เปลือก
มีคนเลือกหลงสมมติเขาฉุดไว้
จึงได้แต่ปล่อยวางอย่างอาลัย
ไม่กล้าไปแตะต้องของบูชา
ถึงอย่างไรยังไม่จบเคารพรัก
ด้วยประจักสำนวนกลอนอันเลอค่า
ช่างไพเราะพริ้งพราวราวดารา
ขอบูชาคู่สวรรค์เทียบชั้นครู
1 ตุลาคม 2550 20:07 น. - comment id 762985
รักเป็นอารมณ์ที่งมงาย แต่จุดหมายรักนั้นสร้างโลกสวย หากรักเป็นคงไม่งงงวย รักกลับช่วยจิตใจให้มีพลัง
1 ตุลาคม 2550 20:44 น. - comment id 762991
ดีค่ะ คุณแก้วประเสริฐ พระจันทร์ฯ แวะมาทักทายค่ะความรักก็แบบนี้เหละค่ะ รักมากก็เจ็บมาก บางคนงมงายจนไม่รู้จะบอกอย่างไร หลงมากไปก็เจ็บและแค้นมากเช่นกัน
1 ตุลาคม 2550 23:46 น. - comment id 763099
งมงายในรักเวลารักเรามักมองข้าม นะคะ....ความเป็นจริงที่เจ็บปวด
2 ตุลาคม 2550 02:36 น. - comment id 763144
2 ตุลาคม 2550 11:36 น. - comment id 763371
2 ตุลาคม 2550 11:39 น. - comment id 763375
2 ตุลาคม 2550 11:40 น. - comment id 763378
2 ตุลาคม 2550 11:43 น. - comment id 763381
2 ตุลาคม 2550 11:44 น. - comment id 763384
2 ตุลาคม 2550 11:47 น. - comment id 763385
2 ตุลาคม 2550 11:49 น. - comment id 763388
2 ตุลาคม 2550 11:51 น. - comment id 763391
2 ตุลาคม 2550 12:03 น. - comment id 763406
2 ตุลาคม 2550 12:06 น. - comment id 763408
2 ตุลาคม 2550 12:12 น. - comment id 763417
2 ตุลาคม 2550 12:16 น. - comment id 763420
2 ตุลาคม 2550 12:19 น. - comment id 763421
2 ตุลาคม 2550 12:21 น. - comment id 763425
2 ตุลาคม 2550 12:24 น. - comment id 763430
2 ตุลาคม 2550 13:16 น. - comment id 763486
2 ตุลาคม 2550 13:23 น. - comment id 763491
2 ตุลาคม 2550 13:26 น. - comment id 763493
2 ตุลาคม 2550 13:29 น. - comment id 763496
2 ตุลาคม 2550 13:33 น. - comment id 763499
2 ตุลาคม 2550 13:35 น. - comment id 763501
2 ตุลาคม 2550 16:22 น. - comment id 763619
ช่วงก่อนนี้งานยุ่งค่ะและคอมที่บ้านเสียด้วยเลย
ไม่ได้แวะมาบ้านกลอนหลายวันเลย ก็คิดถึงพี่ๆเพื่อนๆนะคะ
2 ตุลาคม 2550 20:35 น. - comment id 763864
3 ตุลาคม 2550 10:32 น. - comment id 764082
ตอบ คุณแก้วประเสริฐ
มาเจอกับตัวเองบทเพลงเศร้า
ก็เพราะเขลาเกินไปไม่ทันเล่ห์
จึงต้องมาเขียนกลอนนอนไกวเปล
ต้องหันเหหาพ่อแก้วแน่แล้วเชียว
ขอฝากลูกปลูกฝังช่วยสั่งสอน
เป็นบิดรสอนทีอย่าหนีเที่ยว
แม้ไม่ใช่ลูกแท้แน่ทีเดียว
ก็ต้องเกี่ยวข้องกันนั่นแหละเวร
3 ตุลาคม 2550 22:27 น. - comment id 764521
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
