..เปรยว่า..ระยะทาง เปรียบได้ดังความห่าง .. เหว่ว้า อ้างว้าง..เมื่อรู้ว่าไกลในสายตา ไม่มีคนรักอยู่ตรงหน้า..ช่างเหงาสิ้นดี . ..เปรยว่า..ความห่าง อาจทำให้รักจืดจาง..ไม่ช้านี้ แค่คนอื่นใกล้..แล้วเขาใยดี อาจทำให้ความรักที่มี..สั่นคลอน . เปรยว่า..ความหวั่นไหว เป็นความรู้สึกของใจ..ที่ช่างซับซ้อน ยามที่..ยิ่งรู้สึกอาทร.. มันเป็นอะไรที่ช่างร้าวรอน..เหลือคณา . เปรยว่า..ความไกล เป็นกำแพงคั่นความห่วงใย..ห่วงหา เหมือนม่านบาง-บาง..บังตา จนไม่อาจแน่ใจได้ว่า.. ....อีกคนหนึ่ง ของฝั่งฟ้า..จะรับรู้หรือยัง ? ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ อาจเป็นเพราะ.. ..วันนี้ ผมทำงานไกลบ้าน ไกลคนที่ผมรัก อารมณ์กลอนที่เขียนจึงออกมาเป็นแบบนี้ .. แต่ในความรู้สึกลึก ๆ แล้ว .. ผมยังมั่นใจว่า ..ความห่างไกล จะไม่สามารถบั่นทอน หรือทำอะไรกับความรักของผมได้อย่างแน่นอน.. ใครที่อยู่ในอารมร์เดียวกับผม ก็อย่างเพิ่งหวั่นไหวนะครับ --- คิดถึงทุกคนที่บ้านหลังนี้เสมอเช่นกันครับ ...รู้สึกดี ๆ ... (๐^__^๐)
ผู้ชายคนเดิม 29 ก.ย. 2550 12:21 น. - ID 107817 
909
1
0
29 กันยายน 2550 23:02 น. - comment id 761948
มั่นใจเถอะค่ะ คนรักของคุณรับรุ้แน่นอนคะ กลอนไพเราะมากค่ะ สุดซาบซึ้ง มีคนเขียนให้ เราบ้างก็คงดีนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด