เนิ่นนานผ่านมาใครลาจาก พร้อมพรากต้นรักจนหักโค่น กล้ำกลืนฝืนไว้ไม่เงนโงน ด้วยโดนเล่ห์ร้ายทำลายใจ ครานั้นฉันเจ็บต้องเก็บกด เธอลืมไปหมดหรือไฉน ระรื่นชื่นจิตตามติดใคร ห่วงใยไม่มีตรงนี้เลย เอ่ยอ้างวาจาคำว่า"เพื่อน" แชเชือนเบือนบิดปิดเฉลย เหินห่างลางเลือนไม่เหมือนเคย เอื้อนเอ่ยคำลาอย่าเจอกัน แล้วไยวันนี้ฤดีเปลี่ยน วนเวียนกลับมาว่าโศกศัลย์ เพ้อพร่ำคำพ้อล้อรำพัน บอกฉันว่าใจไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อคิดจากลาไยกล้าหวน ทบทวนซิใครที่หน่ายแหนง เจ็บปวดรวดร้าวเฝ้าแสดง แห้งแล้งจริงจังดั่งเป็นมา แค่คำ"เสียใจ"ใช่แทนทด ให้ลืมไปหมดได้ดอกหนา เธอทำใจฉันจนด้านชา มาเห็นค่าของกัน..วันสายไป
26 กันยายน 2550 00:39 น. - comment id 759853
ยามดึกค่ะแวะมาหา.... สายเกินไป....ด้าไปนอนและนะ
26 กันยายน 2550 00:48 น. - comment id 759858
ตอนนี้ยังไม่สายหรอกครับ ตะวันยังไม่ขึ้นเลย อิอิ
26 กันยายน 2550 01:39 น. - comment id 759875
ไม่สายครับ..ดึกแล้ว คริๆๆๆไปนอนก่อนครับ แวะมาอ่านกลอนเพราะๆก่อนนอน บะบายครับ คุณป.
26 กันยายน 2550 05:10 น. - comment id 759883
ไม่มีคำว่าสายเกินไป หาก รู้จักการให้อภัย เข้าใจ และ รู้ใจซึ่งกันและกัน ค่ะ ปราณรวี ขอให้ สายฝนที่ชุ่มช่ำ ชะล้างความ ขุ่นข้องหมองใจใดๆๆนะค่ะ ฝน เข้าม มาอ่านกลอนก่อน นอนนะค่ะ เพื่อนคนนี้ คิดถึงปรารวีเสมอ รักษสุขภาพนะค่ะ
26 กันยายน 2550 07:07 น. - comment id 759899
ขอโอกาสอีกสักครั้งได้ป่ะคะ
26 กันยายน 2550 07:13 น. - comment id 759903
เศร้าจัง เป็นอะไรเอ่ย ฝนตกด้วย เศร้าสุดๆ เลย
26 กันยายน 2550 07:55 น. - comment id 759944
ช่าย สายจริง ๆ รพีตื่นสายค่า ป่านฉะนี้ยังอยู่หน้าคอมที่บ้านอยู่เลย อิ อิ สบายดีนะคะหายไปนานคิดถึงจ้า
26 กันยายน 2550 08:27 น. - comment id 759972
ทำไมเศร้าจังเลยค่ะ เพื่อน"ป" อย่าเศร้านานนะคะเป็นห่วงยังไงก็จะอยู่เป็นเพื่อนใจตรงนี้ คิดถึงนะ
26 กันยายน 2550 10:08 น. - comment id 760067
ใช่ค่ะ ! สายจริง ๆ ด้วย (ใกล้เที่ยงล่ะ) ความรู้สึกที่เคยเสียไปมันไม่เคยสักครั้งที่จะ เรียกร้องกลับมาให้เหมือนเดิมค่ะ เศร้าจัง...
26 กันยายน 2550 10:20 น. - comment id 760073
คุณป.สายเกินไป... อย่าเสียใจนานนะคะ เปงกำลังใจคะ
26 กันยายน 2550 10:43 น. - comment id 760093
สวัสดีครับปราณรวี กลอนเพราะมาก ชอบครับ เพลงนี้ดาวระดาชอบมาก ด้วยครับแต่ใครที่จากดาวระดาไม่เคยเลยนะที่จะกลับมาไปแล้วไปลับ คำว่าเสียใจอารมณืประมาณนี้จึงไม่มีครับ
26 กันยายน 2550 11:15 น. - comment id 760117
ขอชื่นชมจากใจจริงเลยนะว่า ปราณรวี เขียนกลอนได้เก่งมากๆ...เข้ามาอ่านทุกครั้งไม่เคยผิดหวังเลย
26 กันยายน 2550 11:48 น. - comment id 760157
ยังไม่สายไปหรอกค่ะ สวัสดีค่ะพี่ป. สบายดีน่ะค่ะ
26 กันยายน 2550 12:27 น. - comment id 760188
สวัสดีครับ ป. เข้ามาอ่านบทกวีที่ไพเราะของป.ครับ ไม่ว่ากวีบทนี้จะสืบเนื่องมาจากจินตนาการ ฤาว่าเป็นความรู้สึกที่มาจากใจดวงร้าว... สร้อยอักษรที่ป.เรียงร้อยออกมาก็จับใจเสมอ พานพาให้คนอ่านเกิดความรู้สึกหมองหมางมิใช่น้อยเลยครับ... ระลึกถึงป.เสมอครับ
26 กันยายน 2550 16:39 น. - comment id 760378
ในโลกนี้ ไม่มีอะไรสายเกินแก้ ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ครับ
26 กันยายน 2550 16:51 น. - comment id 760391
26 กันยายน 2550 17:29 น. - comment id 760431
ว่างๆก็เลยแวะมาเยี่ยมเยียนตามประสาคน คุ้นเคยครับ เลยอ่านกลอนดูภาพซะเลย อิอิ แก้วประเสริฐ.
26 กันยายน 2550 18:33 น. - comment id 760494
มาสายเกินไปหรือเปล่านะ พักผ่อนให้มาก ๆ แล้วคำว่าสายจะไม่มี
26 กันยายน 2550 19:45 น. - comment id 760524
ดีคะ พี่ป แวะมาช้าขอโทษนะค่ะ พอดีแต่งนิยายอยู่ค่ะเลยไม่ค่อยได้เม้นกลอนใครๆเลย สบายดีไหมค่ะ น้องแอนเองจ้า
26 กันยายน 2550 20:26 น. - comment id 760534
บางอย่างมันก็สายเกินไป สายไปทุกๆอย่าง ใยไม่คิดก่อนทำหนอ..คนเรา..
27 กันยายน 2550 07:48 น. - comment id 760725
เดินหน้าไปเรื่อยๆนะคะ อย่าหันไปมอง สบายดีนะคะ
27 กันยายน 2550 09:55 น. - comment id 760776
ด้า นอนไม่หลับก็ไม่ต้องนอน นินิ ลุกมานั่งแต่งกลอนก็ได้ คุณปลาย สายของวันก่อนไงคะ สายจนดึก อิอิ นายธนา ไปนอนก่อนค่ะ แล้วสายๆ ค่อยตื่น มาอ่านใหม่ เนอะ ฝน บางเรื่องก็ยอมกันได้ แต่บางเรื่อง ก็สายเกินอภัยน่ะ หุหุ เฌอมาลย์ อ่านะ ทำผิดอารายมาคะ งิงิ อภัยให้ดีหรือเปล่าน๊า ตรากลม เป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ใช่แล้ว ฝนตกยิ่งเศร้าหนักไปอีก มานั่งเศร้าด้วยกันมั้ย อิอิ หญิงรพี ป ไม่ค่อยตื่นสายค่ะ ตื่นแต่เช้ามืด แล้วแอบงีบกลางวันแทน อิอิ ผู้หญิงมือสอง ไม่เศร้านานค่ะ มีอาการเป็นระยะๆ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้ายค่ะ เพราะขาดยา เอิ๊กกก...อ้าว whitelily เที่ยงเลยเหรอค่ะ งั้นยิ่งร้อนหนัก ไปกันใหญ่ เดี๋ยวอาการหนักกว่า ตอนสายค่ะ งิงิ พิมจัง ไม่เสียใจนานค่ะ เลิกเสียใจ มาเป็นเหม็นหน้าแทน เอิ๊กกก อิอิ ดาวระดา ป ก็ชอบเพลงค่ะ เลยเอามาแต่งกลอน ซะเลย ใครไม่กลับมาก็ช่างเขาเนอะ เพราะถึงกลับมาก็ไม่มีความหมายอะไร ปล่อยวัดไปเถอะ หุหุ โคลอน ขอบคุณมากกกกกค่ะ ที่ชอบกลอน กลิ่นตุตุ ของ ป แต่งไปก็ระแวงไป กลัวเพื่อนๆ เบื่อน่ะค่ะ งิงิ "ล้น" ใจ ซำบายดีจ้า ก็แต่งไปเรื่อยน่ะค่ะ แต่งกลอนแบบมีอุดมการณ์ไม่ค่อยได้นาน หมดมุขค่ะ งิงิ ต้นน้ำ อ่านะ อย่าคิดมากค่ะ เพลงเศร้าดีค่ะ เลยพามาแต่งกลอนด้วย ป ยังมีเพลง แบบนี้ในสต๊อคอีกเยอะค่ะ อิอิ สบาย ดีนะคะ ลุงก่อง ไม่มีอะไรสายเกินแก้...บางอย่างก็ไม่ อยากแก้ค่ะ ตัดมันทิ้งไป สบายใจดี หุหุ บินเดี่ยวฯ ไม่รุจะพูดอะไร อิอ ลุงแก้ว ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม คุณลุงสบาย ดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ แม่มดฯ ไม่สายค่ะ เพราะมาตอนค่ำ อิอิ ป สบายดีค่ะ เริ่มอ้วนนิดหหน่อย กินอิ่ม นอนหลับ งิงุ น้องแอน สบายดีจ้า กินเยอะๆ นะ แล้วมาทำ น้ำหนักแข่งกัน พี่ ป น้ำหนักเพิ่ม แล้วค่ะ ยาแก้ปวด ใช่ๆ สายแล้ว ไปไม่ทันแล้ว เอ๊ย ทำไปแล้วไม่มีโอกาสแก้ตัว ทุกครั้งหรอกเนอะๆ ครูพิม เอ้า...หน้าเดิน...อิอิ ป สบายดีค่ะ ขอบคุณค่ะ พี่ครูพิมสบายดีนะคะ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่แวะมาทักทายกันนะคะ
28 กันยายน 2550 18:42 น. - comment id 761586
พี่ป. เอมเจ็บแล้วจำค่ะ ไม่คิดหวนอยากกลับไปคบกับเค้าอีกครั้ง แต่ที่ไม่จำก็คือยังห่วงเค้าอยู่ ยังไงก็ยังคงสถานะเพื่อนไว้จากวันที่เปลี่ยนสถานะแล้วค่ะ เพราะตอนคบกันใหม่ใหม่มีข้อตกลงระหว่างกันว่า ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายเดินจากกันไปก่อน เราก็ยังจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน (ทั้งที่ตอนนี้บางทีไม่อยากเป็นก็ตาม แห่ะ แห่ะ ) ตอนนี้เอมก็ยังรักษาสัญญาอยู่ค่ะ ถึงจะเจ็บอยู่บ้างบางทีที่เค้ามาปรึกษา พี่ป คะ ช่วงนี้คนเป็นหวัดกันเยอะมาก พี่ป. อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงมากมายค่ะ
30 กันยายน 2550 09:38 น. - comment id 762035
จ้าน้องเอม ก็มีเท่านี้เนอะ เราไม่อยากคบกับใคร ก้ไม่ต้องคบ...คนอื่นก็เหมือนกัน ไม่อยาก คบกับเราก็ตามสบาย ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน ก็มีเท่านี้...สำหรับพี่ ป ถ้าไม่มีเยื่อใยใดๆ ก็ทางใครทางมัน จริงๆ...เดินสวนกันก็จะ ไม่ทักด้วย...ขาดกันไปเลยน่ะค่ะ....พี่ ป เป็น ภูมิแพ้ก็จริงค่ะ แต่หายเร็วไม่ค่อยเป็นหวัด เรื้อรัง....กลับมาบ้านนี่จะแพ้ฝุ่นบางอย่างกับ เศษขนคุณหมาที่บ้าน ก็ต้องระวังตัวอยู่บ้าง แต่ไม่หนักหนาสาหัสมากจ้า....เป็นหวัดทาน ไวตามินซีด้วยนะคะ จะช่วยให้หายเร็วค่ะ หายเร็วๆ นะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
3 มีนาคม 2551 09:54 น. - comment id 828869
... ความสำนึกผิดไม่ได้ช่วยอะไร ... เพราะมันคงสายเกินไปแล้วจริงๆ ถ้าตัดใจได้ง่ายเหมือนตัดริบบิ้นคงดี เพราะความรู้สึกที่หัวใจตายทั้งเป็นมันทรมาน ...