ราวระยิบหิงห้อย.....ลอยไปมา
ทรายกะทะเล
อยากจะเป็นดั่งหิงห้อยลอยบนฟ้า
แสงสว่างตาอร่ามสวย ระรวยสิ้น
ประดับประดาสู่ฟ้าจากแนวดิน
สวยระริน ลอยละตะหง่านตา
สว่างแสงระยิบยับประดับฟ้า
เหมือนดวงตากระพริบกระซิบไหว
ให้ดูมาเป็นสื้อจากดวงใจ
โอ้อกใครให้มาแล้ว เขาก็มา
สัจจะวาจา ที่เขามีนั้นเป้นเลิศ
ผู้ก่อเกิดความดีมีทุกหน
เขาคนดี ยังมีอยู่ใจตน
ทุกทุกหนมองบนฟ้า เห็นดาวประกาย
โอ้คิดถึงเธอมากบ้างรู้ไหม
จะตายไปทำไม ยังไม่ถึง
จุดมุ่งหมายที่เรา ต่างคำนึง
อย่าตกหลุมอำพราง เขาเอาชนะไป
ในที่สุดเธอท้อก่อนทำไมจ้ะ
เธอเคยจะเตรียมใจตักเตือนฉัน
ทำบุญตักบาตรทุกเช้าให้ครบพรรณ
สุดที่ฉันจะจากเธไปไกลแสนไกล
ต่อให้ใครมาฉุดรั้งฉันเอาไว้
ไม่มีใครมาเอาใจกายฉันได้
ยังคงอยู่คู่เธอทุกลมหายใจ
โปรดอย่าไปไหนอีก ปลีกตัวมา
โอ้หิวห้อยคอยเตือนใจไม่ให้มืด
ไประรื่นมีสีสว่างระยิบ สรวงสวรรค์
จากที่นั่นหิงห้อยการะพริบปริบตากัน
ตาต่อตาคู่นั้นมอง....ครั้งแรก ก้ไม่ลืม
ฉันรอเธอได้นะให้เธอสุข
ฉันยอมทุกข์ถึงแมนตายเธอไม่รู้
อย่าให้ฉันทรมาน มีศัตรู
เธอไม่อยู่ คู้ฉัน ก็เหมือน ตายทั้งเป็น....
ฝากหิงห้อยคอยสว่าง ไปขอโทษ
ที่ยังโกรธของให้กระพริบแจงแถลงไข
สิ่งที่ทำนั้นไม่ได้ทำเพื่อจงใจ
ไม่ได้ให้เธอเจ็บดั่งมีดทิ่มสุดตัว
หิงห้อยจ๋าโปรดบอกไปความรุ้สึก
อันลึกลึกแล้วฉันเฝ้าโหยหา
เธออยู่ไหนหิงห้อย คอยให้ความสว่างกระจ่างตา
เพื่อให้หน้าฉันและเขาได้เจอกัน.................
ฉันรักเธอ.....