อย่า.......ทำฉันเศร้าสร้อยอยู่อ้างว้าง ทำ......ให้ฉันต้องเคว้งตว้างอยู่คนเดียว ฉัน...ไม่อยากต้องเป็นคนเปล่าเปลี่ยว ร้อง..งไห้คนเดียวอยู่ในห้องไม่กล้าที่จะไปไหน ไห้....น้ำตาเอ่อไหล ไปกันใหญ่ ได้.....เธอเป็นคนที่ปรึกษาอยู่ในใจ ไหม....ทำไมเธอห่างฉันต้องร้องไห้ รัก...เธอมากกว่าใครให้เธอรับรู้ไว้ เธอ.....อยาผิดสัญญาจะได้ไหม มาก.....ใจจงรักภัดี ที่เธอทำให้ฉันสดใส จริง....ที่อยากบอกความข้างในใจ จริง...ใจให้เธอได้.........แม้นตัวตน.....
18 กันยายน 2550 19:21 น. - comment id 755710
ขอร้องด้วยคน
18 กันยายน 2550 20:39 น. - comment id 755732
แวะมาให้กำลังใจนะครับ
18 กันยายน 2550 21:17 น. - comment id 755754
นี่ครับกระดาษทิชชู เช็ดน้ำตาเสียนะครับ
19 กันยายน 2550 11:41 น. - comment id 756000
ของผมมีผ้าขาวม้ามาเช็ดน้ำตาให้ครับ (เกทับพี่คนบนเกาะเห็นๆ..อิๆๆ) อย่าร้องไห้เลยครับ...ออกไปเดินเล่นกันดีกว่า..เพื่อนๆรออยู่นะ
19 กันยายน 2550 17:05 น. - comment id 756258
แอบงานมาอ่านกลอนค่ะ