นั่งเหม่อมองท้องฟ้าคราเย็นย่ำ ทุกข์กระหน่ำน้ำตาพารินไหล ได้แต่ทอดถอนจิตคิดคราใด โอ้ดวงใจไหวหวั่นแต่นั้นมา คงลืมเราแล้วหนอที่รออยู่ ก้าวไปสู่ทางใหม่ไม่เหลียวหา ปล่อยให้คอยน้อยใจในชะตา กับบ้านนาว้าเหว่เตร่ตรอมตรม ไหนเจ้าเคยสัญญาว่าจะกลับ ไม่เลยลับลาไกลให้ขื่นขม กี่เนิ่นนานเฝ้ารอทอระทม เหมือนดิ่งจมห้วงทุกข์สุขลางเลือน ยิ่งนับวันฝันจางจนห่างหาย เดือนก็กลายหลายทีปีก็เคลื่อน คือฝันร้ายเจ้าหายหน้าไม่มาเยือน ดังถูกเฉือนหัวใจเลือดไหลริน จากมีหวังหวังก็หมดรันทดนัก จากเคยรักรักก็หายไปหมดสิ้น จากเคยใกล้ก็ไกลห่างร้างดวงจินต์ จึงชาชินกับขยาด..เลิกหวาดกลัว .....อีกไม่นานเลิกขยาดจากหวาดกลัว ด้วยรู้ตัวทั้งชีวิตใกล้ปลิดปลง..... .
18 กันยายน 2550 16:25 น. - comment id 755586
ไม่เคยลืมว่าที่บ้านยังมีคนที่ห่วงใยมากรออยู่ค่ะคุณ ป..... หวังว่าคุณ ป. คงจะสบายดีนะค่ะ...
18 กันยายน 2550 16:41 น. - comment id 755601
ดีฮ้า คุณเพื่อน ไม่อาจลืมเนื้อนุ่มๆของท่านแม่ได้เลยอ่ะจ้า หุหุ กอดอยู่ทุกวันอ่ะจ้า.....อุ่นที่สุด แค่ทำทุกวันให้มีความสุข....ความตายจะมีความหมายอันใดอีกเล่า....
18 กันยายน 2550 16:52 น. - comment id 755615
อย่ากลัวเลยคะคุณป.. รักคุณป.คะอ่านกลอนแล้วเศร้าจัง ทุกสิ่งอย่างล้วนเดียวดายทั้งนั้น ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน สบายดีนะคะ
18 กันยายน 2550 16:53 น. - comment id 755617
การรอคอยหน้ากลัวค่ะ แต่ถ้ามีหวังก็น่าที่จะรอค่ะ อืม...ทรมานด้วยค่ะการรอ
18 กันยายน 2550 16:54 น. - comment id 755618
เราเติบโตงดงามขึ้นเรื่อยๆๆ แต่อีกคนกำลังถดถอยลงทุกวัน เรมีคนรู้จักมากมาย แต่อีกคนเหลือเราเพียงคนเดียว สบายดีนะคะ..
18 กันยายน 2550 17:56 น. - comment id 755660
หมั่นกลับบ้านเสมอ เมื่อมีโอกาสค่ะ :)
18 กันยายน 2550 17:57 น. - comment id 755662
ความผิดหวังทำให้เรากล้าหาญขึ้นค่ะพร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่ง กลอนเพราะเศร้าดีค่ะ
18 กันยายน 2550 18:19 น. - comment id 755683
เฮ้ หวัดดี ไม่ได้แวะมาบ้าน ป. ซะนาน มีกลอนเศร้าๆให้อ่านด้วยเศร้าจัง รูปนี้คุ้นๆ เหมือนของท่านใดมาลงไว้ แล้วขอให้พวกเราลองแต่งกลอน ตอนนั้นก็อยากแต่งเหมือนกัน แต่ขี้เกียจเขียน ป . สบายดีนะครับ อยากอ่านกลอนที่ให้กำลังใจช่วยสงเคราะห์หน่อยซิ ปล. ป.พอมีรูปวิวที่มีฝนตกไหมครับ อยากได้ไปทำ wall paper ที่ desk top เอาขนาดเต็มๆไม่ต้อง resize นะครับ ถ้ามีช่วยส่งมาที่ niran_npr@yahoo.co.th ด้วยครับ ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ...
18 กันยายน 2550 20:35 น. - comment id 755725
อย่ากลัวนะ มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วจ้า
18 กันยายน 2550 20:37 น. - comment id 755730
แวะมาทักทายครับ online ได้แระ อิอิ (แต่ไม่ได้ยินเสียงอ่ะ ขาด driver soundcard) สบายดีนะครับ
18 กันยายน 2550 21:14 น. - comment id 755751
นั่งเหม่อมอง ท้องฟ้า คราเย็นย่ำ ทุกข์กระหน่ำ น้ำตาพี่ นี่ก็ไหล คิดถึงเจ้า ดวงกมล คนอยู่ไกล จิตหมองไหม้ ใจน้อยนิด คิดถึงนวล วันทูโก ลื่นรันเวย์ ทะเลรอบ ภาพประกอบ ในข่าวซ้ำ พี่กำสรวล น้องจะกลับ มาเมืองไทย ให้ทบทวน ควรไม่ควร แล้วแต่คิด นิดนะเธอ อยากให้น้อง ล่องเรือมา ท่าสยาม อย่าได้ข้าม เหินบนฟ้า คราพลั้งเผลอ พี่ก็กลัว ตามประสา กลัวจะเจอ คิดเพ้อเจ้อ คนบ้านนอก ใช่หลอกกัน กลับเมื่อไร พี่จะรอ เคลียคลอเจ้า ท่าเรือเก่า ยินดีครับ จะรับขวัญ ล่องชลา เข้ามาจอด ปลอดภัยครัน ท่าพะงัน อย่าลืมนะ พี่จะรอ
18 กันยายน 2550 21:29 น. - comment id 755767
ไม่ต้องกลัวค่ะ..กุลาบมาเป็นเพื่อนแล้วค่ะ..
18 กันยายน 2550 23:51 น. - comment id 755820
กลมกล่อมเหมือนกาแฟถ้วยโปรดเลยนะครับ
19 กันยายน 2550 01:23 น. - comment id 755839
ดูภาพแล้วเศร้าจังค่ะ มันทำให้ฝนน้ำตาซึมและคิดถึงแม่ที่สุดเลย ป่านนี้ แม่คงคอยฝนกลับบ้าน แงงงงงง
19 กันยายน 2550 08:12 น. - comment id 755903
สวัสดีค่ะ... บางสิ่งยากกำหนด กฏเกณฑ์...
19 กันยายน 2550 12:44 น. - comment id 756029
whitelily ใช่เนอะ คนที่บ้านนั่นแระคือคนที่ ห่วงใย เราอย่างแท้จริง หลายคนถูก ทอดทิ้ง ลำบากยากจน ป แต่งไปเรื่อย ตามจินตนาการน่ะค่ะ แต่แต่งไปก็นึกถึง พ่อกะแม่ที่บ้านไป เวลาเราอยู่ไกลท่าน คงคิดถึงเรามาก น่าสงสารน่ะ ตอนนี้ ป สบายดีมากค่ะ กลับมาบ้าน กินอิ่ม นอนหลับกีจัง อิอิ ดีจ้า จ เจน อือเนาะ ทำทุกวันให้ดีที่สุด ไม่ว่าวันนี้ วันไหน ก็ย่อมมีความสุขเสมอ งิงิ พิมจัง เพลงเศร้าง่ะค่ะ ป ชอบฟังเพลงเศร้าๆ รู้สึกว่ามีความหมายลึกซึ้งดี พอเอามา แต่งกลอนเลยดูเศร้าไปด้วยอ้ะค่ะ มณีจันทร์ แต่บางคนรออย่างไม่มีความหวังนี่ซิ น่าสงสารนะ ต้องการทั้งกำลังใจและ คนดูแล เห็นสภาพสังคมปัจจุบันแล้ว บอกตัวเองว่าต้องเก็บเงินไว้เยอะๆ อย่างน้อยก็เอาไว้ใช้ตอนแก่ อิอิ คิดไกล เลย ป พี่ครูพิม นั่นซิ ป ก็หวังไว้ว่าจะได้ดูแลพวกท่าน ให้อยู่สุขสบาย ไม่รุจะทำได้แค่ไหน คุณกุ้ง อยู่ใกล้ๆ ก็ดีนะคะ ป กังวลก็ตอนไปอยู่ ซะไกลนี่ล่ะค่ะ กลับบ้านปีละครั้งเองง่ะ แล้วอีกตั้งนานกว่าจะจบ เฮ้อ คุณกชมนวรรณ อิอิ...ผิดบ่อยๆ ก็มะดีเท่าไรเนอะ เดี๋ยวหมดกำลังใจอ้ะค่ะ คุณฤทธิ์ อ่านะ ก็แต่งสลับกันไปน่ะค่ะ ช่วงนี้ หัวตีบตัน เขียนกลอนไม่คล่องเลยค่ะ แล้วยังเปิดข้อมูลเก่าที่เซฟมาจากโน่นไม่ได้ ด้วยน่ะค่ะ ทั้งรูป ทั้งเพลง โครงกลอน อยู่ในนั้นหมดเลย ที่ลงปัจจุบันนี่เขียนใหม่ เเองค่ะ เรื่อง wallpaper เดี๋ยว ป หาให้นะคะ ได้แล้วจะส่งไปให้ค่ะ แม่มดฯ มะกลัวๆๆ ค่ะ ใครไม่รักเรา จะไปไหน ก็ไปเลย ไปให้ไกลๆ ด้วย อย่ากลับมา ให้เห็นหน้าอีกตะหาก อิอิ โหด คุณปลายฯ ทำไปเรื่อยๆ นะคะ ปีหน้าคงเสร็จ แน่นอนค่ะ เอาใจช่วยค่ะ
19 กันยายน 2550 12:53 น. - comment id 756040
คนบนเกาะ ง่ะ ตกข่าวๆๆๆ แว้วว ป กลับมาบ้าน ที่เมืองไทยตั้งกะต้นเดือนแว้ววว ตอนนี้อยู่เมืองไทยแล้วค่ะ เครื่องบิน ที่นั่งมาไฮคอสท์ค่ะ แพงโคตระเลยล่ะ ไม่น่าจะตุ๊บตั๊บลงมาง่ายๆ นะคะ งิงิ ถ้านั่งเรือมา เดือนหน้าก็มะรู้จะถึง หรือยังน่ะค่ะ แต่อืออ ถ้าค่าเรือถูก ก็น่าลองเดินทางแรมเดือนดูมั่งเนอะ เอาไว้ คราวหน้าละกันนะคะ กุหลาบขาว ขอบคุณมากค่ะ นั่นนางฟ้าบิน หรือเมาค่ะ งิงิงิ น่ากลัวจัง แสงเหนือ กาแฟดำหรือเปล่าคะ ป ใส่น้ำตาลหน่อย ไม่ใส่ครีมค่ะ อิอิ ฝน หาโอกาสกลับบ้านมั่งซิจ๊ะ แม่จะได้ดีใจ มาช่วงนี้ได้ยิ่งดี จะได้ชวนกันไปซิ่ง อิอิ แมงกุ๊ดจี่ จ้า...แต่แหม..กลับไปเยี่ยมพ่อแม่นี่ ยากแค่ไหนก็น่าทำเนอะ อย่างน้อยก็ ไปให้ท่านเห็นหน้า รู้ว่าอยู่สุขสบายดี ก็น่าจะทำ เนอะๆ
19 กันยายน 2550 13:17 น. - comment id 756076
แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ
19 กันยายน 2550 16:52 น. - comment id 756233
ดีจ้าเฌอมาลย์ หายไปไหนมาน้านนนนนนนนนนนนน ไม่ได้ยินนานเลยค่ะ คิดถึงๆๆๆๆ ค่ะ สบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ