กลับลำดีกว่า

เก็จถะหวา


เมืองไทยใหญ่อุดม
อาจจะล่มไม่มีสวน
นาไร่ไร้คนพรวน
การหว่านไถไร้คนทำ
การศึกษาพาหลงทิศ
พากันฮิตอุตสาหกรรม
แรงงานต้องตรากตรำ
สูดควันดำในโรงงาน
บ้านนาอากาศดี
พากันหนีไปสูดสาร
พิษร้ายจึงรุกราน
เข้าโรง บาลกันมากมาย
เทคโนแบบชาวบ้าน
แม้ลูกหลานยังหลบหาย
ทำนาแบบตายาย
ไม่ทำลายสิ่งรอบตัว
ประเพณีแต่ก่อนเก่า
มิเร่งเร้าให้เมามัว
ไยเห็นดีเป็นชั่ว
ชอบเกลือกกลั้วแต่อบาย
มาเถิดเพื่อนพ้องเอ๋ย
อย่าละเลยก่อนจะสาย
กลับลำก่อนวอดวาย
คงรอดตายวายชีวัน
กินอยู่แบบไทยไทย
มีน้ำใจรู้แบ่งปัน
อดทนและขยัน
แล้วสิ่งฝันคงไม่ไกล
เรียบง่ายคล้ายคนจน
แต่ทุกคนไม่จนใจ
ขอแค่เพียงพอใช้
ลดหนี้ได้คือไทยจริง
   				
comments powered by Disqus
  • ด้า ตรีชฎา

    18 กันยายน 2550 00:03 น. - comment id 755257

    อยากรับทานน้ำพริกปลาทูจังค่ะ...
    
    แวะมาหาเวลาดึกๆ36.gif
  • ศรรกรา

    18 กันยายน 2550 00:07 น. - comment id 755259

    18051.gifคุณป้าเก็จถะหวา
         ประเทศไทยเมื่อก่อนเป็นแผ่นดินถิ่นนาข้าว
    เด๋วนี้พื้นนากลายเป็นโรงงานอุตสาหกรรมเยอะ
    มากขึ้นค่ะ  ชาวนากลายเป็นลูกจ้างโรงงานกันหมดค่ะ 
    
    
     (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)  
    kapook_42471.gif
  • ดาวระดา

    18 กันยายน 2550 01:36 น. - comment id 755287

    
    สวัสดีครับ คุณเก็จถะหวา
    
    ดาวระดา มาร่วมอุดมคติครับ
    
    กลอนให้แง่คิดดีครับ
    
    น่าเป็นห่วงมากนะครับ
    
    ยิ่งผมคนที่ใกล้โรงงานเข้ามา
    
    ทุกที มองเห็นความเปลี่ยนแปลงได้
    
    ชัดเจนเลยครับยังดีที่พอมีบ้านสวน
    
    เวลาอึดอัด ยังได้ไปนอนค้างที่บ้านสวน
    
    นั่งดูชาวบ้านรดน้ำในร่องสวน ดูเรือชาวบ้าน
    
    แล่นผ่านไปมา มีความสุข และโล่งกว่ากันตั้ง
    
    เยอะ คิดแล้วเศร้านะถ้าวิถีชีวิตความเป็น
    
    เมืองเกษตรกร ถูกมองข้ามจากลูกเกษตรกร
    
    เอง นั่นหมายถึงการที่จะมีคนมาสืบต่อนั้นไม่
    
    ค่อยมี
    
    ดาวระดาเริ่ม แก่ก็เลยโหยหาธรรมชาติน่ะครับ
  • เบรฟฮาร์ท

    18 กันยายน 2550 04:15 น. - comment id 755305

    สวัสดีครับคุณเก็จถะหวา ขอบอกว่าแต่งได้ดีจริงๆ ถูกใจม๊ากมากนะครับ 
    
    เพราะคนเราไม่รู้จักตัวเอง ไม่พอใจในสิ่งที่
    ตนมีตนเป็นจึงต้องทุกข์ครับ (คติเตือนใจ)
    
     
    36.gif36.gif36.gif11.gif36.gif36.gif36.gif
  • เก็จถะหวา

    18 กันยายน 2550 05:20 น. - comment id 755309

    ด้า.....................
    
    มาทานสิจ้ะ  น้ำพริกปลาทูที่นี่
    ผักปลอดสารพิษเน้อเจ้า.........
    ป้าเก็จปลูกเอง  อิอิ...........
  • เก็จถะหวา

    18 กันยายน 2550 05:25 น. - comment id 755310

    จ้า  ทุ่งนาแดนนี้คงร้างไปอีกนาน
    ข้าเองก็เหลือจะทาน
    เพราะมันแสนสุดจะแก้
    
    ปัญหาคือ.................
    
    ไม่มีทุน  การทำนาปัจจุบันต้นทุนสูง
    ไม่มีภูมิรู้   ทำแบบเดิมๆ เหนื่อยนะ
                     ทำนาอย่างเดียวปีหลายครั้ง
                 น่าจะทำเกษตรผสมผสานจะดีกว่า
  • เก็จถะหวา

    18 กันยายน 2550 05:34 น. - comment id 755313

    น้องขวัญ      คุณดาวระดา  คุณเบรฟฮาร์ท
    
    ขอบคุณที่เห็นด้วยค่ะ
    
    เมืองไทยใหญ่อุดมเสมอ
    
    ค่ะ  ต้องขยันและสร้างสรรค์
    
    พ่อเคยบอกว่า  เกิดเป็นคนไทย
    
    ซื้อผักบุ้งกิน  น่าอายนะ
    
    น่าคิดน้อค่ะ  ที่แกพูด  ถ้า
    
    ซื้อมาแล้วไม่เป็นไรค่ะ
    
    เอารากมันที่เหลือจิ้มลงดินข้างรั้ว
    
    หรือใส่กระถางไว้อีกไม่นาน
    
    ไม่ต้องซื้อแล้วค่ะ    อิอิ
    
    ไม่ทานก็แจกเพื่อนๆได้ค่ะ
  • ไผ่ดำ

    18 กันยายน 2550 06:06 น. - comment id 755314

    อ่านแล้วครับ คุ้นหูสมัยเด็กๆ อยากให้เมืองไทยเรากลับไปเป็นแบบเดิมจังเลยครับ
  • มณีจันทร์

    18 กันยายน 2550 07:05 น. - comment id 755316

    เมืองไทยกว้างใหญ่อุดม มีสมแลทรัพย์นาสวน...
    คาราบาว...
    
    ทุกวันนี้จันทร์ทำงานในกรุงเทพค่ะ
    ควันพิษเนี๊ยเจอทุกวัน ...
    ดีแต่ว่าบ้านอยู่นนท์ อากาศยังดีอยู่ค่ะ
    อะไรที่เจริญถึงขีดสุด ท้ายที่สุดก็คืนสู่ธรรมชาติค่ะ...จันทร์ว่านะ..
  • ครูพิม

    18 กันยายน 2550 09:38 น. - comment id 755379

    1.gif
    บ้านพิมอากาสดี
    บ่มีโรงงานเด้อค่ะ
    36.gif36.gif
  • เก็จถะหวา

    18 กันยายน 2550 09:49 น. - comment id 755384

    ไผ่ดำ.........................
    
    เราต้องช่วยกันนะ
    อย่ายอมแพ้
    อย่าท้อแท้
    แม้ไม่สำเร็จ
    ก็ยังดีกว่าปล่อยตามกรรม  
    
    
    มณีจันทร์
  • เก็ตถะหวา

    18 กันยายน 2550 09:56 น. - comment id 755385

    มณีจันทร์..................
    
    ก็ยังดี  ได้สูดอากาศ
    บริสุทธิ์อยู่บ้าง  อิอิ
    
    
    ครูพิม.......................
    
    ดีจังเลยน้อ  
    อยากไปเที่ยวจังเลย
    เชียงคานบ้านครูพิม
  • ปุ่น

    18 กันยายน 2550 10:22 น. - comment id 755396

    แต่งีดครับ  ก็ไม่มีอะไรต้องตินะในเรื่องอการแต่งเพราะแมรู้ดีอยู่แล้ว  5555555
  • whitelily

    18 กันยายน 2550 10:32 น. - comment id 755403

    อ่านแล้วคิดถึงบ้านต่างจังหวัดค่ะ....11.gif
    
    ถ้าเบื่อ หรือ เหนื่อย  ๆ  เปลี่ยนบรรยากาศ
    ไปหาความสงบสุข และธรรมชาติที่ต่างจังหวัด
    เหมือนกันค่ะ....36.gif
  • ก่องกิก

    18 กันยายน 2550 10:38 น. - comment id 755408

    วันนี้กลอนสร้างสรรค์ดีครับ
    36.gif36.gif
  • เก็ตถะหวา

    18 กันยายน 2550 12:29 น. - comment id 755454

    ปุ่น.........................
    
    ติชมหน่อยก็ดี
    น่าให้กำลังใจกัน  อิอิ
    
    
    ลิลลี่สีขาว.........................
    
    ค่ะ  ไปเที่ยวไหนบ้างค่ะ
    วันหลังมาแอ่วลำพูนก้อได้เน้อ
    อากาศดีเหมือนกัน  หนาวๆ
  • เก็จถะหวา

    18 กันยายน 2550 12:32 น. - comment id 755456

    ก่องกิก................
    
    ขอบคุณค่ะ
    ก็พยายามอยู่นะ
    ที่จะสร้างสรรค์นะ
    แต่ว่า............................
  • ไหมไทย

    18 กันยายน 2550 12:54 น. - comment id 755476

    กึดเติงหาสมัยก่อนๆเนาะ
    
    อยู่ม่วนกืนม่วนแต๊ๆๆ
    
    36.gif36.gif
  • Black MooN

    18 กันยายน 2550 12:58 น. - comment id 755483

    ดีคะ แม่ แวะมาทักทสบายดีไหม ค่ะ 
    
    36.gif36.gif36.gif
  • เก็ตถะหวา

    18 กันยายน 2550 14:53 น. - comment id 755556

    ไหมไทย....................................
    
    นั่นสิน้อ  อยากย้อนเวลาหาอดีต
    
    
    พระจันทร์ข้างแรม..........................
    
    ดีจ้า  สบายดี
  • ขนมบนดอย

    18 กันยายน 2550 17:04 น. - comment id 755625

    โลกปัจจุบันนั้น...ผันเปลี่ยน.
    ให้บทเรียน ...สอนแก่คน
    สภาพแวดล้อม...ก็สับสน
    ทำเอาคน หัวหมุน..วุ่นกันไป
    สภาวะของโลกร้อน...ก็คนสร้าง
    
    .....ต่อม่ะได้ล่ะ....คนไข้มา ทำงานก่อนนะค่ะ
  • รหัส 6104

    18 กันยายน 2550 22:46 น. - comment id 755789

    36.gif16.gif36.gif
    
              เดี๋ยวนี้ไร่สวนหายากเสียจริงๆนะครับ
    
                         16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน