ให้กำเนิดเติบโตยื่นโอกาส ความผิดพลาดแต่หลังนำสั่งสอน การศึกษาปูลาดมิขาดตอน จะกินนอนดูแลมีแชเชือน อุปสรรคหนักหรือยื่นมือช่วย ยามเจ็บป่วยห่วงใยใครจักเหมือน ประพฤติตัวแย่นักคอยตักเตือน ไม่บิดเบือนความจริงนิ่งดูดาย ผิดสังเกตคำน้อยคอยตะล่อม ละมุนละม่อมสืบค้นหาต้นสาย แก้ปัญหาจริงแท้ใช่แค่ปลาย เป็นบทเรียนโดยกลายใช้ต่อมา วันเวลาผันผ่านผลาญผู้ให้ หวังผู้ได้ความรักอารักขา เมื่อปลายทางชีวิตชิตเข้ามา ปิดเปลือกตาพ่อแม่เหลียวแลคืน... ..
17 กันยายน 2550 11:23 น. - comment id 754834
สวัสดีค่ะ คุณกุ้ง อ่านกลอนบทนี้แล้วคิดถึง คิดถึงท่านจริงๆๆ ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ให้ข้อคิดดีๆ ที่หลายคนอาจจะลืมไปแล้วว่า มีคนคนหนึ่งกำลังรอ...
17 กันยายน 2550 11:34 น. - comment id 754841
จะหาใครที่ดีกว่านี้ได้ที่ไหนนะคะ ไม่ลืมตอบแทนค่ะ
17 กันยายน 2550 11:42 น. - comment id 754852
รักพ่อ....เสมอหัวใจ.... รักยิ่งใหญ่จากความรู้สึก.... เป็นเด็กดี....ที่พ่อไม่รัก...
17 กันยายน 2550 12:06 น. - comment id 754869
พี่กุ้งฯ ไม่มีใครจะยิ่งใหญ่เท่าพ่อแม่เราแล้ว ค่ะ ยังระลึกถึงท่านเสมอค่ะ........ (¯`°•.¸♥♥¯`°•ศรรกราหน้าทะเล้น•°´¯♥♥¸.•°´¯)
17 กันยายน 2550 12:54 น. - comment id 754901
ดีจ้า.........คุณกุ้งหนามแดง.......... ระลึกถึงท่านเสมอจ้า รักมากมาย จะตอบแทนท่านให้ดี สัญญา
17 กันยายน 2550 13:59 น. - comment id 754945
ซึ้งมากครับ คุณกุ้ง
17 กันยายน 2550 14:43 น. - comment id 754962
วันนี้คุณพ่อท่านใจดี ให้เงินพี่สิบบาทไม่ร้องขอ แต่คุณพี่ทำหายจึงหน้างอ น้องตามล้อเลยถูกตีมีน้ำตา คุณพ่อเรียกอบรมบ่มนิสัย หัดทำใจทนอดลดปัญหา เงินหายแล้วตีน้องไม่คืนมา เลิกทำหน้าบูดเบี้ยวเดี๋ยวไม่งาม คุณพี่จึงเสียใจและได้คิด ขอโทษน้องทำผิดด้วยผลีผลาม ต่อแต่นี้ขอสัญญาพยายาม จะหักห้ามอดกลั้นไม่โกรธเคือง
17 กันยายน 2550 15:37 น. - comment id 754998
คิดถึง ท่านเสมอค่ะ
17 กันยายน 2550 17:14 น. - comment id 755085
อ่านกลอนคุณกุ้งแล้วสะท้อนใจ พ่อแม่ ป ก็อายุเยอะนะคะ ลูกยังตะบันไปเรียนซะไกล เลยห่วงหน้าพะวงหลังอยู่บ่อยๆ
17 กันยายน 2550 19:05 น. - comment id 755111
สวัสดีคะคุณโคลอน อ่านกลอนแล้วพิมก็คิดถึงแม่ เหลือคุณแม่คนเดียวเจ้าคะ คุณพ่อพิมเสียแล้วตั้งแต่เล็กๆๆ แต่ยังคิดถึงท่านอยู่คะ
17 กันยายน 2550 20:24 น. - comment id 755139
ป้า....แรงบันดาลใจงานชิ้นนี้มาจาก???
17 กันยายน 2550 20:49 น. - comment id 755157
แวะมาเยี่ยมค่ะ หมู่นี้งานเยอะจังเลยไม่ค่อยมีเวลา เลยค่ะ ทั้งขายของ ทั้งดูแลเว็บ ทั้งคอยตอบปัญหา และคำถามที่เว็บชมรม และก็ต้องศึกษาหาข้อมูลต่างๆ มาเพิ่มเติมให้สมองอีก...เฮ้ออออ... หวังว่าคุณคงสบายดีนะคะ..
17 กันยายน 2550 23:44 น. - comment id 755250
ดีคะ แวะมาเยี่ยมชมบทกลอนค่ะ เพราะจังเลย
18 กันยายน 2550 07:17 น. - comment id 755322
คุณครูพิม :) คิดถึงพ่อจัง..เลยเขียนสักหนึ่งบทค่ะ ................................................................... เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว ถ้ามีเวลาไปเยี่ยมท่านบ้างน่ะ :) .................................................................... คุณด้า.. ท่านรักแน่นอน..แต่การแสดงออกอาจจะไม่ยิ่งใหญ่เท่าคนอื่น..แค่นั้นเอง.. :) คุณยังรักพ่อเลย ใช่ไหมค่ะ ................................................................... น้องศรรก รักเหมือนกัน.. ................................................................... คุณเจน.. บุญรักษาน่ะค่ะ :) .................................................................... นายก่อง อืม... .................................................................... คุณเก็จ คุณพ่อตั้งใจสอนให้ระมัดระวังน่ะ จึงทำโทษเจตนาร้ายย่อมไม่มีค่ะ :) .................................................................. คุณโคลอน ขอบคุณค่ะ ................................................................... คุณป. การตั้งใจเรียนก็เป็นการตอบแทนอย่างหนึ่ง..ทำให้พ่อแม่ไม่ห่วงใยเมื่อเห็นเราเติบโตขึ้นและยืนได้ด้วยลำแข็งของตัวเอง.. ................................................................... คุณพิมญดา คิดถึงท่านทั้งสองเสมอค่ะ :) .................................................................. ลุงเร วงเวียนชีวิตของตัวเองมั๊ง.. .................................................................. คุณ whiteRose ค่ะ หวังว่าคุณคงสบายดีเช่นกัน ว่างๆ เขียนกลอนให้อ่านบ้างน่ะ อิอิ (กุ้งก็ไม่ค่อยมีเวลานัก) ................................................................... คุณ BlackMoon หมั่นฝึกฝนย่อมทำได้ แต่ได้อารมณ์หรือเปล่าก็อีกเรื่องหนึ่ง :) เป็นกำลังใจให้ค่ะ ....................................................................
18 กันยายน 2550 07:19 น. - comment id 755323
ค่ะ โดนใจเลยค่ะ... เราต้องคืนความรักและหันมาดูแลเป็นการตอบแทน ..คะ เพราะว่าเสียไปแล้วเรียกคืนไม่ได้ค่ะ.. เราย้อนอดีตไม่ได้ค่ะ..ทำตั้งแต่วันนี้ที่เราและเค้ามีชีวตอยู่ค่ะ
18 กันยายน 2550 08:16 น. - comment id 755358
คุณมณีจันทร์ ใช่ค่ะ เพราะเราไม่มีเวลาแก้ไขในสิ่งที่ผ่านมา นอกจากทำมันให้ดีที่สุด เมื่อย้อนกลับไปจะได้ไม่เสียใจภายหลังน่ะ :)
18 กันยายน 2550 11:26 น. - comment id 755430
รักของพ่อแม่ เป็นอันดับหนึ่งไม่เป็นสองรองจาก ใครเลยค่ะ...... สวัสดีค่ะคุณกุ้ง....หวังว่าคงไม่เดินตากฝนเล่นนะค่ะ..... มาบอกฝากความคิดถึงค่ะ....
18 กันยายน 2550 13:36 น. - comment id 755523
คุณ Whitelily หน้าที่รองน้ำฝนทำเป็นประจำเลย ไม่ได้ตากฝนเล่นสักกะนิด..(ของฟรีจากสวรรค์จ๊ะ) :) อิอิ คิดถึงมากมาย..
18 กันยายน 2550 13:59 น. - comment id 755541
พยายามอยู่น่ะกุ้ง อิอิ
19 กันยายน 2550 08:49 น. - comment id 755910
เอ๊ะ...ทักว่าทักเข้ามาเยียมและทักทายคุยแล้วนะ พอหา คคห ไม่มี อิอิ สงสัยอ่านเสร็จแล้วลืมคอมเม้นท์