คิดฮอด..สาวฝั่งโขง

ก.กวีเถื่อน

เห็นเดือนงาม ยามค่ำคืน ยืนมองเหม่อ
ใจละเมอ เพ้อพร่ำ รำพันหา
ภาพความหลัง ครั้งก่อนนั้น มันตรึงตา
เหงาอุรา คราใด ใจคณึง
    คิดถึงเจ้า สาวฝั่งซ้าย อ้ายคิดฮอด
เคยอ้อนออด พรอดพร่ำ คำคิดถึง
คืนเดือนหงาย อ้ายกอดเจ้า เฝ้ารำพึง
จะคิดถึง ซึ้งใจกัน ทุกวันคืน
   สุดอาลัย ต้องไกลห่าง ทางความรัก
ปวดใจนัก ต้องหักใจ ให้ทนฝืน
จำต้องพราก จากกันไกล ไม่หวนคืน
เจ้าจากไกลไปแดนอื่น ไม่คืนมา
   โอ้หัวใจ ไม่เลือนลาง จางจากเจ้า
ยังคอยเฝ้า สาวฝั่งซ้าย มิคลายหา
อยู่แห่งหน ตำบลใด ไม่หวนมา
อ้ายบ่าวไทยใจห่วงหา ทุกนาที
  เห็นน้ำโขง โยงยาว คราวน้ำหลาก
คิดถึงมาก อยากไปเห็น เป็นสักขี
น้ำโขงขั้น กั้นสองเรา เหงาฤดี
อีกกี่ปี จะมีไหม ได้พบกัน
   แม่โขงขั้น กั้นทางเดิน ต้องเหินห่าง
ไกลหนทาง ห่างเพียงใด ใจเฝ้าฝัน
โอ้ดวงจิต คิดถึงมาก อยากพบกัน
เฝ้ารำพัน หวั่นในทรวง ห่วงแก้วตา
   อ้ายหนุ่มไทย ใจจดจ่อ รอคอยเจ้า
ทุกค่ำเช้า เฟ้าเหม่อลอย คอยแลหา
มองข้ามฝั่ง หวังได้เห็น เป็นบุญตา
แม้มองหา คราใด ก็ไม่เจอ
   กราบขอพร วอนแม่โขง โยงใจเจ้า
ผูกใจเรา เข้าด้วยกัน มั่นเสมอ
ช่วยดลใจ ให้เราสอง ต้องพบเจอ
จะรอเธอ เสมอใจ ไม่เปลี่ยนแปลง