บทหนึ่งของความเหงา

univis

ได้แต่เก็บใจมาไว้ที่เก่า
ณ ที่เราสองนั้นเคยอยู่ร่วย
ยามทุกสิ่งมิมีทางหวน
กลับมารวมได้ดังเช่นเดิม
แม้กายสัมพัสจะพอลบได้ 
ทางจิตใจเปรียบดังเมื่อเริ่ม
ยิ่งลบลืมเลือนนั้นกลับเสริม
ทุกข์ที่เพิ่มเติมจากความทรงจำ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน