๏ฝรั่งเปรตเศษมนุษย์ผุดบนโลก วิปโยคคลอนเอนระเนนไหว วิทยาโสโครกโรคจัญไร อุบาทว์ไปทั่วทัศอัศจรรย์ ทำตัวใหญ่เยี่ยงยักษ์กูจักบ้า ยังมีหน้านิยมชมตัวนั่น เพียงกระหายกลืนกินธนินทร์กัน เออไทยมันยังจะเขลาเอาเข้าไป มิกระดากปากหรือที่ถือสัจ เปล่งถ้อยอรรถรักชาติอุบาทว์ไซร้ ทรยศโคตรเหง้าเผ่าพงศ์ไทย โอ้กระไรเหมือนเขาเป็นเจ้านาย หันหลังให้สิ่งวิจิตรประดิษฐ์ก่อน เห็นว่าห่อนรสนิยมชมสมัย เขาสั่งการสาส์นสิ่งประวิงไป คุณค่าไทยไยไม่คิดอนิจจา ถึงยามตายฤๅจักกล้าเอาหน้าพบ วิญญาณศพต้นตระกูลประยูรฟ้า อย่ามัวเมาวิถีโลกที่โศกหล้า จงหันมาหาไทยอย่าให้สูญฯ
นักเลงเพลงยาว 8 ก.ย. 2550 11:33 น. - ID 106903 
1603
2
0
9 กันยายน 2550 07:54 น. - comment id 751569
สวัสดีครับคุณนักเลงเพลงยาว เมื่อประมาณหนึ่งร้อยปีที่แล้ว ไม่นานมานี้ สยามเกือบจะต้องตกเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตกผู้ซึ่งเรียกตนเองว่าอารยประเทศ แต่กระทำการเยี่ยงอนารยชนที่ล่าเมืองขึ้น แต่ด้วยพระกุศโลบายอันแยบยลของล้นเกล้ารัชกาลที่๕ สยามประเทศจึงได้รอดพ้นมาจนทุกวันนี้ กลับเป็นที่น่าสลดใจที่คนไทยในยุคนี้บางหมู่คณะกลับไม่มีความภาคภูมิใจในความเป็นชาติความเป็นไท(ย)ของตนเอง ทรยศได้แม้กระทั่งบ้านเกิดเมืองนอนของตน ทำตนเยี่ยงทาสของพวกฝรั่ง ยกย่องต่างชาติปานประหนึ่งเทพเจ้า แล้วหันกลับมาย่ำยีบีฑาคนไทยด้วยกันเอง คนเช่นนี้อยู่ไปก็หนักแผ่นดิน ขอขอบคุณครับสำหรับกลอนบทนี้ที่ถูกใจผมมาก
10 กันยายน 2550 15:34 น. - comment id 752014
หน้าส่วนตัว
ไทยเป็นไทยอยู่ได้ไม่ขายหน้า
วิทยานี้แหละช่วยอำนวยผล
ชาวประชาผาสุกทุกตำบล
ไม่ต้องทนทุกข์ยากลำบากกาย
ก็อาศัยชาวฝรั่งที่ช่างคิด
ได้ประดิษฐ์คิดสร้างมาวางขาย
ไทยเจริญก้าวหน้ามามากมาย
ก็เพราะได้ใครกันเล่าเราจึงมี
มองประโยชน์ที่ได้เอาไว้บ้าง
คิดแต่ทางหล้าหลังช่างบัดสี
หากคิดชังชั่วช้าสิ้นปราณี
สิ่งไทยมีคงเสี่อมถอยด้อยลงไป
บรรพชนเสียเลือดเนื้อก็เพื่อชาติ
ให้ผงาดเลิศล้ำนำสมัย
จึงลือเลื่ององอาจเป็นชาติไทย
ดำรงไว้เอกราชชาติสืบมา
หากมัวแต่หล้าหลังเหมือนดังเก่า
ชาติของเราจะอยู่ได้หรือไม่หนา
ก็อาศัยวิชาการที่ผ่านมา
ที่รักษาชาติไทยให้ยาวนาน
11 กันยายน 2550 22:07 น. - comment id 752602
ชาติเป็นชาติอย่างไรเมื่อไร้ชาติ จะโอภาสผ่องไปไฉนหรือ เมื่อชาติเป็นเพียงชาติมาตรกระบือ ก็เพียงชื่อลือล่ำเขาย่ำยี หันกระแสแลโลกวิโยคยับ มิสดับรับเหง้าแต่เก่านี้ พ่อก็ไทยแม่ก็ไทยไม่ใยดี เนรคุณอัปรีย์ทวีคูณ อันไม้ใหญ่อยู่ยั้งเป็นบั้งกั้น เพราะรากอันหยั่งลึกไม่สึกสูญ คิดจะนำชาติไปให้เพิ่มพูน เห็นแต่สูญสิ้นชาติอุบาทว์นาน ดั่งเมืองขึ้นฝรั่งพวกมังค่า คือศึกหนาแน่นหนักเขาปักฐาน มาเงียบเงียบหลอกโง่โอฬาฬาร ศึกตระการเล่ห์อุบายให้ควายจน แต่ครานี้ทีเขาจะเอาใหญ่ เพราะไทยไซร้ไร้สำนึกตรึกสับสน แพ้อุบายเข้ายับแทบอับคน ชาติสิ้นหม่นหนหนีบ่มีเลย
15 กันยายน 2550 15:54 น. - comment id 753597
จริงด้วยประเทศไทยทุกวันนี้ไม่มีความรักความสามัคคีมีแต่ความโลภของคนชิงดีชิงเด่นนับวันบ้านเมืองยิ่งย่อยยับอับจนเข้าไปทุกทีทำไมคนไทยไม่รักกันทำไมคนไทยถึงแตกความสามัคคีกันได้อย่างนี้.ขอให้คนไทยนึกถึงในหลวงของเรา เรามาทำความดีกันอย่าเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตน อย่าทำตัวหนักแผ่นดินเถอะ อยากให้ปะเทศเรากลับมาสู่ความสงบสุขอีกครั้งจัง ...เฮ้อ....ฝากถึงฟีโน่นายแต่งกลอนเก่งมากๆเลยถูกใจเรามากๆแต่งต่อไปเรื่อยนะเราจะคอยติดตามผลงานนายอยู่เสมอนะ ....หวังว่าเราคงจะได้รู้จักกันมากกว่านี้...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
