ฟ้าแค่เคยมีดาว .. ส่องสกาวกลางห้วงแห่งฟากฟ้า ครั้นตะวันส่องสว่างก็พรางตา ดวงดาราพร่าเลือนเหมือนเช่นเงา ฟ้าแค่เคยมีจันทร์ .. แค่เคยมีแสงผ่องพรรณในคืนเศร้า ครั้นสุริย์ฉายฉาบนภา .. ฟ้าสีเทา .. ก็หลงลืมจันทร์เจ้า ก็เท่านั้น .. อาจมีบ้าง .. ความคิดถึง .. แค่เพียงความคิดคำนึงถึงความฝัน ท้องฟ้า - ดวงดารา - เคยเคียงกัน มันแค่เพียง .. ความฝันที่ปล่อยวาง แค่คิดถึงความคุ้นเคย .. ที่เมื่อผ่านล่วงเลยก็ลาร้าง เหลือเพียงแค่ความฝันอันเลือนลาง กลิ่นคิดถึงจางจาง .. แล้วเลือนหาย ..
8 กันยายน 2550 05:34 น. - comment id 751252
แค่ได้ยินเพียงคำว่าคิดถึง ก็โชยกลิ่นหอมตราตรึงมิแหนงหน่าย แค่นิดหน่อยนะไม่ต้องมีมากมาย อยู่กลางใจ.......แล้วเลือนหาย ไม่รู้แล้ว แค่ทุ่มเทกับสิ่งใดมากไปนิด ลมชีวิตที่คุโชนก็เพียงแผ่ว ฝากคิดถึงเจ้าดวงดาวที่พราวแพรว ที่วับแววในตางามเจ้าคู่นั้น แค่ดวงหน้าไม่เลือนหายรอยยิ้มชื่น ก็ประดับวันและคืนให้สุขสันต์ ช่างฟ้าเถิด ช่างดาวเถิด ช่างพระจันทร์ กี่ร้อยพันแสงสุริยาก็พร่าพราง นานแล้วไม่ได้ต่อกลอน แจมนะครับ
8 กันยายน 2550 08:36 น. - comment id 751276
อาจมีบ้าง.. ในบางครา เงามืดบังแสงดาราบนฟ้ากว้าง แต่มิได้หมายว่าฝันนั้นเลือนลาง ฟ้า-จันทร์-ดาวยังเคียงข้าง..มิร้างกัน... เชื่อสิคะ... แก๊ง.. แก๊ง.. (เสียงเคาะสนิม) ..
8 กันยายน 2550 13:37 น. - comment id 751385
ก็มีบ้างบางเวลา ความเหงามาพร้อมคิดถึง ความห่วงหาอาลัยพร้อมคนึง ให้ระลึกถึงใครที่เคยสัญญา.... สวัสดียามบ่ายที่แสนร้อนค่ะ......
8 กันยายน 2550 13:50 น. - comment id 751388
แวะมาอ่านกลอนงามคืดถึงเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
12 กันยายน 2550 10:13 น. - comment id 752709
คิดถึง เหลือเอาไว้ให้ซึ้ง เมื่อพึงถาม ความคุ้นเคย เคยงดงาม ยามเมื่อคิดถึง
12 กันยายน 2550 18:48 น. - comment id 753022
คุณ nig... แค่เพียงคำ 'คิดถึง' ยังหวนไห้เพ้อรำพึงมิแหนงหน่าย หากยินคำ 'รัก' คงจักวางวาย ชีพสลายแลกคำ 'รัก' ... ฉันยินยอม .. ปล. โอย โอ่ย โอ้ย โอ๊ย โอ๋ย คุณผู้หญิงช่างฝัน .. คงมีบ้างเพียงบางครา นภา-จันทร์-ดาว อยู่เคียงข้าง คงมีบ้างเพียงฝันอันเลือนลาง แท้จริงแล้วฟ้าคงกว้างเกินกว่า .. จะเคียงคู่ .. ปล. โอย โอ่ย โอ้ย โอ๊ย โอ๋ย (อีกแระ) คุณ whitelily .. สวัสดีเจ้าความเหงา เลิกตามตื้อเราเสียทีได้ไหม บอกแล้วนะ .. บอกให้เจ้าลาไกล เลิกเกาะติดหัวใจเราเสียที .. ปล. อันนี้ไม่ต้อง โอย เพราะอันนี้ไม่หวาน .. อิอิ คุณแก้วประเสริฐ .. อ่านกลอนงามตามไท้ในครานี้ แสนยินดีปรีดาจะหาไหน แก้วประเสริฐมิร้างลาจากไกล แม้มิได้พบกันยัง .. คิดถึง .. ปล. อายอีกแระ คุณแทนคุณแทนไท .. แค่คิดถึง .. เหลือเอาไว้เพียงความซึ้งยามพึงถาม ความคุ้นเคย เคยงดงาม แล้วลุกลาม เรื้อรัง เป็นคำ รัก .. ปล. กึ๋ย สะบรึ๋ย หึย ยิ่งอายหนักไปอีก .. ปล. รวม .. ท่าจะเพี้ยนยัยกีกี้นี่
11 กุมภาพันธ์ 2555 19:40 น. - comment id 1224399
คิดถึง หากแม้คิดถึงเพียงฝ่ายเดียว มันจะมีประโยชน์อันใดเล่า