คำหนึ่งลาสองลาโปรดอย่าด่วน สิ่งใดควรไม่ควรย่อมมองเห็น เป็นเพราะรักบรรเจิดเปิดประเด็น แต่กลับเร้นตัวตนคนคุ้นเคย ทั้งชื่อจริงเมลล์จริงบอกมิ่งมิตร ไม่เคยคิดชื้แจงแจ้งเฉลย เสื่อมศรัทธามิวางใจสิ่งใดเลย จึงมิเอ่ยแก้ตัวเข้าพัวพัน ไม่อ้อนวอนกล่าวคำย้ำร้องขอ สุขหน้าจอขอเพียงแค่ความฝัน เมื่ออยากจบคงจบไม่พบกัน แต่ใจสั่นเสียดายนักเมื่อรักลา ปล่อยตามดวงแล้วแต่พรหมลิขิต ปล่อยชีวิตพบใหม่ในชาติหน้า ปล่อยหัวใจให้ระกำช้ำอุรา ปล่อยนกกาเสดาะคราะห์เพราะรักลวง
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 7 ก.ย. 2550 09:26 น. - ID 106865 
920
7
0
7 กันยายน 2550 09:32 น. - comment id 750769
สะเดาะเคราะห์ .. เพราะลา .. นี่เอง
7 กันยายน 2550 09:58 น. - comment id 750789
นึกว่าหน้าจอรอสาย อิ อิ อิ ใช่ครับทุกอย่างพรหมท่านมักเสือก เอ้ยลิขิตไว้แล้ว
7 กันยายน 2550 12:47 น. - comment id 750882
เด๋วทำน้ำมนต์ให้นะ...อาบในที่โล่งหันหน้าไปทางทิศตะวันตก...เสร็จแล้วจุดธูปไว้พระสามดอก...สวดคาถายอดพระกัณฐ์พระไตรปิฏกเท่าอายุตัวเอง..รับรองดีขึ้น..เชื่อจารย์ดิ..
7 กันยายน 2550 13:25 น. - comment id 750910
ก่อนบอกลาหน้าจอตาคลอน้ำ แค่ขำขำเท่านั้นสัมพันธ์หวาน โลกความจริงมิบรรจบได้พบพาน ยากสืบสานต่อไปใคร่ลาเธอ ตัดสายรักภักดีเคยมีให้ ยึดคืนใจคืยคำนำเสนอ ลืมห่วงหาอาทรป้อนบำเรอ ยอมรักเก้อดีกว่าศรัทธาเลือน ใครลวงใครไม่สนหลุดพ้นแล้ว คราวคลาดแคล้วรักไปสุขใดเหมือน ท่องเที่ยวไปให้สุขสมชมดาวเดือน กับผองเพื่อนญาติมิตรสนิทใจ ขอให้สุขหน้าจอต่อไปเถิด รักคงเกิดงามสวยอวยพรให้ ตัดสวาทขาดเยื่อไม่เหลือใย เดินทางใครทางมันฉันกับเธอ ชินกับคำลาแล้วเนาะ อิอิ
7 กันยายน 2550 14:38 น. - comment id 750948
นั่งหน้าจอรอเขาทุกเช้าค่ำ พอยินค่ำร่ำลาน้ำตาตื้น โถใจเราสิจนทนกล้ำกลืน จำใจฝืนกล่าวลา...ที่หน้าจอ แจมนิดๆๆ อ่อนไหวนักจักเจ็บที่หน้าจอ ยังไม่เคยเอ่ยลาใครหน้าจอ และยังไม่มีใครเอ่ยลาที่หน้าจอ เลยไม่รู้ค่ะ มีแต่ลากันทุกวันศุกร์ สบายดีนะคะ
7 กันยายน 2550 15:04 น. - comment id 750958
มาเยี่ยมคนหล่อ ครับอิอิ
แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2550 16:30 น. - comment id 751020
ดีค่ะ พระจันทร์แวะมาทักทายค่ะ
7 กันยายน 2550 16:49 น. - comment id 751040
น้อยใจอะไรใครนักหนาคะ
7 กันยายน 2550 23:43 น. - comment id 751217
ไม่ให้ลาหรอกค่ะ..
7 กันยายน 2550 23:51 น. - comment id 751221
การตัดสินใจทำอะไร?...ควรใช้..สติ..พิจารณา...จิตใจต้องเข้มแข็ง...อย่าหวั่นไหวกับสิ่งที่มากระทบ...นะคะ... ..สอบตก..อีกแล้วคุณฤกษ์....
8 กันยายน 2550 01:28 น. - comment id 751241
คำก็ลาสองคำก็ลา เอ้..กลุ้มใจแทน
8 กันยายน 2550 07:34 น. - comment id 751261
สวัสดีค่าพี่ฤกษ์อารายกันเนี่ย อิอิ
ปายฝากรักกะใครน้อ ถึงถูกบอกลา
บอกแล้ว ไปหัดร้อง เก็บไว้ในใจก็พอ ของปนัดดา เรืองวุฒินะค้า
ถ้าร้องไม่เป็นเดี๋ยวหนูร้องให้ฟัง เสียงหนูเพราะน้า อิอิ
8 กันยายน 2550 08:46 น. - comment id 751282
คุณฤกษ์.. มาถู..กลา ที่หน้าจอ ทำไมคะ.. เก็บไว้ถูที่บ้านน่ะดีแล้ว.. ประเจิดประเจ้อ.. .(จะแป้ก.. มั้ยเนี่ย มุขนี้)
8 กันยายน 2550 12:41 น. - comment id 751352
อย่าลืมทำสังฆทานด้วยล่ะ....
8 กันยายน 2550 15:59 น. - comment id 751441
9 กันยายน 2550 09:06 น. - comment id 751581
บทกวีของผู้ชายปากร้าย สนุกตื่นเต้นเร้าใจได้เสมอ หยอกนิดหยอกหน่อยยังน้อยไปนะเธอ ถ้าเผลอว่าจริงเมื่อไรอย่าเคืองกัน... .........นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
