หยาดน้ำตาหลั่งรินสิ้นแล้วหนอ คนเคยคลอเคียงเคล้าเขาห่างหาย คนเคยรักไม่มีเงาเขาข้างกาย คนข้างใจไม่มาเชยเกยภิรมย์ คนข้างเคียงไปเคียงข้างกับใครหนอ คนที่รออยู่ข้างหลังแสนขื่นขม กลับได้ไหมฉันโศกเศร้าเหงาใจตรม น้ำค้างพรมเดือนลับฟ้ายังถ้าคอย มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อยน้อยใจหนอ ดาวพนอออดอ้อนเดือนเรียงสุดสอย ค่อยค่อยเลื่อนเคียงคู่กันฉันใจลอย น้ำตาปรอยอาบแก้มสาวทุกคราวคืน คนเคยเคียงนอนตกเตียงบ้างไหมหนอ คนเคยคลอสุดทดท้อรอสุดฝืน ยิ้มเศร้าเศร้าเล่านิยามรักกล้ำกลืน มันขมขื่นใจสะอื้นยืนเดียวดาย
1750
8
0
6 กันยายน 2550 16:21 น. - comment id 749733
เคยนอนๆอยู่คิดว่าตกเตียงแต่ที่ไหนได้ตกโต๊ะ...โก๊ะกังกะละมังรั่ว...ว่าแต่จะเล่าทำไมเนี่ยอายเป็นมั๊ย...อิอิ(เตือนตัวเอง) ปล.ถึงกลอนจะเศร้าแต่ใจเราก็ยังอยู่กับความรู้สึกนั้นได้สบายเนาะ
5 กันยายน 2550 23:45 น. - comment id 750008
ตกเตียงบ่อยๆระวัง..ช้ำในนะคะ..
6 กันยายน 2550 00:08 น. - comment id 750014
อย่าเศร้านะคะ น้องพิมคนสวย
6 กันยายน 2550 00:25 น. - comment id 750017
จะเศร้าไปทำไม๊ ไม่เห็นเหมือนผมเลย ขอกินอิ่ม นอนหลับ มีตังค์ใช้ก็พอแระ นอนกอดหมอนข้างไปแปบเดียว เดี๋ยวก็หลับ อิอิ
6 กันยายน 2550 01:34 น. - comment id 750034
มาร่วมเศร้าด้วยคนน๊า......... คนข้างเคียงเคยเอ่ยเผยใจรัก แล้วหาญหักใจหายสลายเฉย แล้วคนหนึ่งก็รอรักจักชื่นเชย เขาละเลยไม่กลับมา หาอย่างเดิม ทำไงได้มีแต่ตัวรักเขา แต่เขาไม่รักตัวนี่นา แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
6 กันยายน 2550 07:05 น. - comment id 750096
คนเคยเคียงนอนตกเตียงบ้างไหมหนอ...อ่านมาก็เศร้าและอินมาเรื่อย ๆ ค่ะ พอมาถึงตอนนี้ยิ้มแก้มปริเลยค่ะ..อิ..อิ คนอื่นตกรึเปล่าไม่รู้ค่..แต่หญิงรพีเคยตกเตียงค่ะ...เร็ว ๆ มานี้เอง..
เดี๋ยวนี้กลอนไพเราะจังค่ะ เก่งจริง ๆ ชื่นชมค่ะ
6 กันยายน 2550 07:42 น. - comment id 750106
อ่านกลอนแล้วพลอยเศร้าไปด้วย เด๋วจะมาคุยเป็นเพื่อนน๊า
6 กันยายน 2550 08:10 น. - comment id 750133
เคยนอนตกเตียงค่ะ เจ็บชะมัดเลย
6 กันยายน 2550 08:11 น. - comment id 750134
นอนตกเตียงนี่น่าจะเจ็บสุดเนอะ...
6 กันยายน 2550 08:12 น. - comment id 750136
อ้าววววว....อิอิ....เรื่องไปต่อกะคุณเพียงพลิ้ว โดยบังเอิญเลย...
6 กันยายน 2550 08:22 น. - comment id 750152
6 กันยายน 2550 10:03 น. - comment id 750196
ดีเจ้าคะคุณกุหลาบขาว หึหึ...พิมแค่แช่งนิ่มๆๆเอง ตกเตียง...อิอิ.... คนข้างเคียงนอนตกเตียงบ้างไหม คนอยู่ไกลคอยบ่นถึงคนึงหา หากสิ้นฝนพี่ไม่กลับมาบ้านนา แก้วกานดาจะพ้อหาเวลานอน
เช่นกันเจ้าคะคุณป.ปลา พิมว่าต้องหาหมอนข้างดิ้นได้ไว้กั้นแระคะ อิอิ..แหมๆๆใจตรงกานหลายคนเลยน๊า แสดงว่ายังไม่มีครายมีหมอนข้างเป้นของตัวเองแน่นอนคะ..งั้นต้องหาต่องไป ไม่เจอก็ตกเตียงต่อไปค้า...หึหึ..
6 กันยายน 2550 10:32 น. - comment id 750200
รอคอยคนข้างเตียงมาเคียงน้อง จิตที่หมองคงสดใสใกล้คนหวาน ไปหลงทางอยู่ไหนอย่าไปนาน โปรดสงสารคงข้างเตียงเฝ้าเมียงมอง มาแล้วจ้า...มานนั่งข้างๆๆเตียงดูอิอิอิอิ
6 กันยายน 2550 10:36 น. - comment id 750202
..อิอิ
6 กันยายน 2550 13:31 น. - comment id 750289
คนเคยเคียงไม่ตกเตียงเลยตอนนี้ เพราะไม่มีเตียงนอนดังก่อนเก่า อยากจะคืนเตียงเคยแอบแนบนอนเนา กลัวน้องเจ้าจะไม่รับกลับรังเรือนแวะมาชื่นชมคนค้นเคยครับ
6 กันยายน 2550 16:12 น. - comment id 750346
พิมจ๋า...เขาไม่เคยนอนตกเตียงนะ
ส่วนมากถูกถีบตกมากกว่า
6 กันยายน 2550 16:35 น. - comment id 750362
คนข้างเตียง เคียงข้าง ห่างเป็นวา นอนหลับตา กรนสอด ...กอดไม่ลง... ซ้ำละเมอ เพ้อแจ้ว ...แก้ว...อนงค์... จึงต้องปลง ผลัก...เขี่ย... ตกเรี่ย...พื้น!!!! อิๆๆ
6 กันยายน 2550 17:44 น. - comment id 750437
คนข้างเคียงเขาอยู่ไหนไม่มาหา ใจเหว่ว้าอ้างว้างช่างโดดเดี่ยว มิมีคนคอยปลอบขวัญวันซึมเซียว ใจแห้งเหี่ยวหงอยเหงาเศร้าเดียวดาย.
6 กันยายน 2550 17:47 น. - comment id 750440
ช่ายแล้วเจ้าคะคุณโคลอน ถึงกลอนจะเศร้าเราก็อยู๋ได้อย่างสบาย ไม่มีเขาเราไม่ตายหรอกคะ ยังไงก็มีคนรักพิมจังอยู่เจ้าคะ เขาไม่รักช่างเขา..แง้ๆๆ
6 กันยายน 2550 17:53 น. - comment id 750448
อย่าว่าแต่ตกเตียง เอาแค่ตกหมอนยังเดี้ยงเลยครับ...แต่ผมไม่เคยตกหมอนหลอกครับ เพราะไม่มีหมอน...จน...ครับ
6 กันยายน 2550 18:01 น. - comment id 750457
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
