ถามใจตัวกลัวอะไรในวันนี้ ทุกสิ่งที่ผ่านเลยเคยได้เห็น ปัญหามีมากมายหลายประเด็น ใจลำเค็ญก็เคยสู้อยู่ลำพัง สุขเคยผ่านวันเคยชื่นตื่นยิ้มสู้ เราต้องอยู่ด้วยศักดิ์ศรีมีความหวัง กี่ท้อแล้วใจล้าพะว้าพะวัง ทุกสิ่งยั้งอยู่ได้ด้วยใจตน เคยหัวร่อต่อวันอันแสนสุข เคยสนุกกับงานผ่านสับสน เคยพบเห็นมากมายหลายผู้คน เคยผ่านพ้นห้วงเหวบ้างเป็นบางครา ผ่านมาแล้วมากมายหลากหลายเรื่อง ทั้งฟูเฟื่องจ่อมจมตรมนักหนา มีสติมุ่งมั่นในศรัทธา จึงฟันฝ่าเรื่องวุ่นวายได้ด้วยดี ถามใจตัวกลัวอะไร? จึงตอบได้ไม่กลัวอะไรนี่ มีความสุขกับวันที่ฉันมี ต่อแต่นี้จะฝังทุกข์สุขกับงาน.. ๓ กันยายน ๒๕๕๐ ภาพจาก www.o2blog.com/myblog/blog.php?month=9&year=2...
3 กันยายน 2550 16:45 น. - comment id 748473
ที่ 1 มะกัว....... แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆ
3 กันยายน 2550 16:46 น. - comment id 748475
โอโห............ เข้าวินเสียด้วย มารับรางวัลนะคะ เหรียญทองคำค่ะ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
3 กันยายน 2550 16:56 น. - comment id 748477
เหลือเพียงหนึ่งลำพังใจยังสู้ ใครรุมกรูเยาะเย้ยไม่เคยถอย ไม่สักครั้งฟูมฟายคล้ายสำออย น้ำตาปรอยก็ยืนหยัดสาหัสเอง
3 กันยายน 2550 16:56 น. - comment id 748478
ถามใจพี่ ว่ากลัว อะไรหรือ? คำตอบคือ กลัวน้อง ไม่รักพี่ มีความสุข กับงาน ในวันนี้ ก็ขอมี เพียงคนรัก ..ที่รู้ใจ..
3 กันยายน 2550 17:26 น. - comment id 748484
ตอนเด็กกลัวครูตีมากเลย เพราะการบ้านผิดประจำ :) ตอนนี้ได้รู้แล้วล่ะว่าทำไมครูต้องเคี่ยวเข็ญซะขนาดนั้น
3 กันยายน 2550 17:30 น. - comment id 748487
งานคือความ อยู่รอด ของชีวิต ครูจงคิด สรรสร้าง ทางวิถี ครูพิมพบ ความหวังช่วย ด้วยสิ่งดี คงต้องมี ใครสักคน มาสนใจ.
3 กันยายน 2550 17:36 น. - comment id 748489
ขอบคุณค่ะที่เขียนกลอนให้กำลังใจเพื่อนๆ แม้เราจะไม่ได้เจอกันตัวเป็นๆ แต่วิญญานสื่อสารถึงกันนะคะ รักครูพิมนะคะ
3 กันยายน 2550 17:48 น. - comment id 748492
ไม่กล้ว ไม่ท้อ ไม่ถอย ไม่คอย ไม่ปล่อย ไม่หวัง ไม่ยิน ไม่เยาะ ไม่ชัง ไม่รั้ง ไม่รอ ไม่ขอเลือน ไม่กลัว...ต่อสิ่งที่จะเข้ามาในชีวิตพร้อมที่จะเผชิญเสมอ ไม่ท้อ...อาจท้อบ้างบางครั้งแต่ไม่ท้อนาน ไม่ถอย...สู้เสมอค่ะตราบที่ยังมีลมหายใจ ไม่คอย...ไม่เคยคอยวาสนามักจะกำหนดชะตาตนเอง ไม่ปล่อย...ไม่ปล่อยให้โอกาสดี ๆ เข้ามาในชีวิตได้หลุดลอยไปแน่นอน ไม่หวัง...ไม่คาดหวังต่อสิ่งที่เป็นไปไม่ได้..อาจอาลัยบ้างในบางครั้งแต่ไม่หวังใด ๆ ให้เปล่าประโยชน์ค่ะ ไม่ยิน...ไม่สนใจใคร่ยินคำนินทาว่าร้ายต่าง ๆ ถือซะว่าเราไม่รับทราบเท่านั้นก็พอแล้ว ไม่เยาะ...ไม่เยาะหยันผู้ใดให้เจ็บใจเคียดแค้น ไม่ชัง...ไม่ชิงชังต่อผู้หวังดีที่จะแนะนำให้ความรู้แม้จะอ่อนอาวุโสกว่าก็ตาม ไม่รั้ง...ไม่อาจรั้งหรือหยุดยั้งผู้ที่จะเดินก้าวจากเราได้แม้สักคน..มักจะปล่อยวางให้ว่างในท้ายทีสุดเสมอ ไม่รอ...ไม่รีรอที่จะให้กำลังใจผู้ที่ทดท้อ เหมือนอย่างที่ครูพิมได้ทำเสมอมาตั้งแต่ได้เข้ามาสัมผัส ไม่ขอเลือน...ทุกคนที่ให้ความเมตตาอบรมสั่งสอนขัดเกลาให้หญิงรพีมีความรู้เกี่ยวกับการแต่งกลอนจักไม่เลือนลืมพระคุณนี้เลย..ตราบนาน เหรียญมีสองด้านเสมอ เราต้องทำความรู้จักกับมันใช่มั้ย เพราะว่าเราจะเป็นผู้ใช้มันนี่นา...เนาะคุณครูคนสวย..
3 กันยายน 2550 18:01 น. - comment id 748495
ลองถามในใจฉันนั้นกลัวไหม กลัวอะไรบ้างหนอนะใจเอ๋ย น้ำตาหลั่งกี่ครั้งมาแล้วเอย แล้วใจเอ๋ยจะมัวกลัวอะไร
3 กันยายน 2550 18:31 น. - comment id 748504
สำหรับผมตายไม่กลัว แต่ที่กลัวใช้ชีวิต โดยปราศจากความสุขครับ
3 กันยายน 2550 19:00 น. - comment id 748513
มีหลายอย่างที่กลัวค่ะ กลัวเผลอใจนะคะ คิคิ ล้อเล่นค่ะ เต็มใจรักตะหากค่ะ
3 กันยายน 2550 19:33 น. - comment id 748537
สวัสดีค่ะ อัลมิตรา จะยังอยู่สู้ไปไม่มีหวั่น แม้นคืนวันหนาวเหน็บเจ็บแค่ไหน ไม่มีแม้นคำอ้อนวอนผู้ใด ให้เห็นใจช่วยเหลือ..เพื่อตัวเอง.. ขอบคุณค่ะสำหรับกลอนงามๆๆ ดำเนิการให้แล้วนะคะ แต่ไม่รู้ผลจะเป็นอย่างไร หวังใจว่าทุกอย่างจะคลี่คลาย..
3 กันยายน 2550 19:35 น. - comment id 748540
สวัสดีค่ะ ก่องกิก กลัวทำไม ว่าเขา จะไม่รัก ใจคึกคัก หล่นหาย ไปทางไหน ขอแค่พี่มีความจรองของใจ ใครต่อใคร ก็คงรัก ประจักษ์เอง..
3 กันยายน 2550 19:36 น. - comment id 748541
สวัสดีค่ะ คุณกุ้ง ขอบคุณนะคะที่เข้าใจเจตนาของครู.. ผู้ทำงานหนักมากๆๆ
3 กันยายน 2550 19:38 น. - comment id 748543
สวัสดีค่ะ ใบไผ่ทะเลแก้ว งานของครูผู้สร้างทางให้ศิษย์ ต้องเฝ้าคิดวิธีการเรื่องอ่านเขียน ให้,ลูกศิษย์ตั้งหน้ามาพากเพียร เฝ้าติเตียนตักเตือนเหมือนลูกตน..
3 กันยายน 2550 19:40 น. - comment id 748544
สวัสดีค่ะเก็จถะหวา เราไม่จำเป็นต้องพบหน้ากันเป็นๆค่ะ ขอแค่มีความจริงใจ.. ไม่ปรารถอื่นใดนอกจากให้เพื่อนๆ มีความสุข..ตามที่ควรจะเป็นค่ะ
3 กันยายน 2550 19:45 น. - comment id 748548
สวัสดีค่ะ ครูระพี ทุกถ้อยคำชัดเจน และกรุ่นด้วยความห่วงใยจริงๆๆ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆๆ การที่จะเป็นเพื่อน..เป็นมิตรกับใครสักคน เพียงผ่านตัวอักษร... ก็เพียงพอที่เราจะสามารถพุดคุย และรับรู้ถึงความจริงใจได้ เรื่องราวทุกอย่างที่เล่าผ่านตัวอักษร จะจารจดจำ..ไว้เป็นมิตรภาพที่ดี ทุกอย่างอยู่ที่การคัดสรรของจิตใจ.. ขอบคุณในมิตรภาพที่สวยงามนะคะ ครูระพี..คนงาม
3 กันยายน 2550 19:47 น. - comment id 748550
สวัสดีค่ะ แม่มดใจร้าย(แต่น่ารัก) น้ำตาหลั่งครั้งใดใจเข็มแข็ง สอนให้แกร่งยืนหยัดขจัดเขลา ผ่านช่วงวัยแต่ละวันค่อยบรรเทา ใจของเราจึงแกร่งตามแรงใจ.. แม่มดใจร้าย..ที่อ่อนหวาน
3 กันยายน 2550 19:49 น. - comment id 748551
สวัสดีค่ะ พันธะ อย่ากลัวเลยนะคะ ชีวิตจะสุข หรือทุกข์อยู่ที่เราจะลิขิตเองค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขสมดังตั้งใจนะคะ
3 กันยายน 2550 19:51 น. - comment id 748552
สวัสดีค่ะ น้องผู้หญิงมือสอง กลัวเผลอใจไปรักสลักจิต กลัวมิ่งมิตรเมินมองต้องเสียขวัญ กลัวว่าเราไม่รักทักทายกัน กลัวว่าฉันจะรักเจ้า เข้าสักวัน.. กลัวเผลอใจเหมือนกันค่ะอิอิอิ
3 กันยายน 2550 20:29 น. - comment id 748577
ถามว่ากลัวไหมต่อไปต้องอยู่ตามลำพัง คงไม่กลัวหรอกเพราะเกิดมาก้อมาตามลำพังแล้วอยู่ตามลำพังและก้อจากไปตามลำพังเหมือนกัน..เนาะ กัดฟันตอบ..คิคิ..
3 กันยายน 2550 21:54 น. - comment id 748613
ถามใจตัวเองแล้วค่ะ..ใจบอกว่า เลิกกลัวแล้วค่ะ..
4 กันยายน 2550 02:36 น. - comment id 748744
ครูพี่พิม..... ปัญหาที่รุมเร่าอาจจะเป็นสิ่งที่ท้าทายความ สามารถของเรา เป็นตัวชี้วัดความอดทน ความ มุมานะของเราได้....แต่ที่สำคัญที่สุด เราต้อง ชนะใจของเราให้ได้ก่อน ถ้าเราชนะใจเราได้ ก็เท่ากับเราชนะปัญหาต่าง ๆ ได้ค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
4 กันยายน 2550 04:29 น. - comment id 748757
ไม่กลัวค่ะ ไม่ท้อด้วย รักครูพิมนะ เป็นกำลังใจให้ เคียงข้างกันนะ ขอบคุณสำหรับความหวังดี รักจัง อิอิอิ
4 กันยายน 2550 07:41 น. - comment id 748786
สวัสดีค่ะ ไหมไทย ไม่กลัวเหมือนกันค่ะ อยู่กับตัวจะกลัวอะไร
4 กันยายน 2550 10:53 น. - comment id 748855
กลัวค่ะ กลัวหลายอย่างเลยค่ะพี่ครูพิม
4 กันยายน 2550 11:58 น. - comment id 748914
ถามแล้วรักครูพิมเจ้าคะ.
4 กันยายน 2550 12:15 น. - comment id 748933
สวัสดีค่ะ กุหลาบขาว ดีจังเลยนะคะ ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็ง.. อย่ากลัวเลยเนาะ
4 กันยายน 2550 12:19 น. - comment id 748938
สวัสดีค่ะ ศรรกราคนน่ารัก ปัญหาที่รุมเร้าแน่นอนย่อมท้าทายค่ะ ทำให้คนกล้า แกร่งได้ หรือไม่ก็ทำให้คนล้มจมดินไปเลยก็ได้.. มีคนบอกครูพิมว่า "ปัญหามีไว้แก้ไข ไม่ใช่มีไว้เพื่อหนี.." ขอบใจนะคะ
4 กันยายน 2550 12:21 น. - comment id 748939
สวัสดีรอบสองค่ะ เก็จถะหวา จะสุขจะทุกข์พร้อมก้าวฟันฝ่า จะอ่อนจะล้าจะไม่หนีหาย จะท้อจะแท้จะอยู่ข้างกาย จะไม่เสียดายที่ได้รักเธอ.. ขอบคุณที่รักกันค่ะ
4 กันยายน 2550 12:30 น. - comment id 748943
สวัสดีค่ะ เพียงพลิ้ว มาอยู่ใกล้ๆกันนะคะ จะได้ไม่กลัว ครูพิมกลัวอย่าเดียว กลัวเข้าบ้านกลอนไม่ได้
4 กันยายน 2550 12:32 น. - comment id 748945
สวัสดีจ้า พิมญดา ถามแล้วเหรอ ถามดูก่อนนะ ถามใจตนว่ารักใครในนี้บ้าง รักทุกอย่างรักทุกคนสับสนเหลือ รักมากมากคือหญิงงามตามตุจเจือ รักไม่เบื่อพิมญดา..เจ้าหน้ามล รักพิมญดาเหมือนกันค่ะ
4 กันยายน 2550 13:23 น. - comment id 748975
หากถามใจของตัวว่ากลัวไหม ตอบให้ได้ว่ากลัวทั่วทุกสิ่ง กลัวคำตอบว่ารักนั้นไม่จริง กลัวอย่างยิ่งในสิ่งที่หลอกลวง
4 กันยายน 2550 13:42 น. - comment id 748982
น่ารักมากครับ ทั้งคนทั้งบทกลอน คิดถึงจ้า....
4 กันยายน 2550 16:50 น. - comment id 749115
กลัวตัวเอง(ตอนตื่นนอนอ่ะค่ะ...แหะ...ชักผิดประเด็น...)
4 กันยายน 2550 16:57 น. - comment id 749125
สวัสดีค่ะพี่ครูพิม ขอสารภาพว่า เข้ามาดูหลายครั้งแล้วค่ะ เนตมีปัญหาบ้าง มันก็เลยยังงงงงว่าส่งความคิดเห็นไปรึยัง วันนี้มาดูปรากฎว่าไม่มี อิอิ หลงเข้าใจผิดตั้งนานค่ะ หนูเห็นด้วยกับกลอนนะคะ รักงานค่ะ เพราะถ้าไม่รักคงมาไม่ถึงวันนี้ค่ะ เหนื่อยเหลือเกิน พี่ครูพิมงานยุ่งมากไหมคะช่วงนี้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
4 กันยายน 2550 17:53 น. - comment id 749161
สวัสดีค่ะ กชมนวรรณ อย่ากลัวเลยคนดีมีใจมั่น ทุกสิ่งผันแปรเปลี่ยนเวียนมาถึง ไม่มีสิ่งใดใดให้คำนึง จะตราตรึงคงมั่นนิรันดร.. เตรียมใจยอมรับกับการเปลี่ยนแปลงเสมอค่ะ จะได้ไม่กลัว..เป็นกำลังใจให้นะคะ..
4 กันยายน 2550 18:01 น. - comment id 749165
สวัสดีค่ะ คนบนเกาะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย และส่งข่าว..ขอบคุณมากนะคะ สบายดีนะคะ
4 กันยายน 2550 18:04 น. - comment id 749168
สวัสดีค่ะ โคลอน เหมือนกันเลยค่ะ กลัวตัวเองเวลาตื่นนอน..เหอๆๆๆ สบายดีนะคะ
4 กันยายน 2550 18:09 น. - comment id 749172
สวัสดีค่ะ จิตรำพัน ไม่เป็นไร แค่เห็นหน้าก็ดีใจมากแล้วค่ะ งานยุ่งเหมือนกันค่ะ ทุกคนบ่น และท้อกันมากเลย ทั้งโรงเรียนดีใกล้บ้าน โรงเรียนผู้นำการเปลี่ยนแปลง ๕๕๕๕ผู้นำยังไม่เปลี่ยนแปลงเลย.. และครูจะเปลี่ยนได้อย่างไร.. งานสอนก็มากงานพิเศษก็มีเนาะ. นี่แหละครูไทย.. เราต้องอดทน..เพราะเรารักการสอนใช่ไหมค่ะ
4 กันยายน 2550 19:46 น. - comment id 749224
ถูกต้องทุกประการค่ะพี่พิม โดยเฉพาะเรื่องผู้นำ อย่างน้อยงานเยอะ แต่ได้ผู้นำเยี่ยมคงมีกำลังใจขึ้นเยอะนะคะพี่ จิตรำพันเป็นกำลังใจให้นะคะ เพื่อเด็ก ๆ ของเราค่ะ
4 กันยายน 2550 20:33 น. - comment id 749293
สวัสดีค่ะ จิตรำพัน ผู้นำโรงเรียนพี่เหลือเวลาราชการไม่มากนัก บางครั้งดูใจดีจนใจหาย บางวันก็ร้ายจนน่ากลัว โดนด่าดดนบ่นไม่เว้น.. รอง ผ.อ. ครูน้อย ยันภารโรงและแม่บ้าน ครูและนักเรียน..ชินค่ะ แต่ที่ครูพิมชอบก็เห็นใจในโครงการศึกษาดูงาน นี่แหละค่ะ...ปีนี้ท่านผู้นำจะพาคณะครูไปล่องแพที่ภาคเหนือ ....หลังจากกลางเดือนที่ผ่านมา นำพาคณะครูไปประชุมสัญญจร จัดทำแผนปฏิบัติงานประจำปี 2551 ที่จ.พิษณุโลกค่ะ..สนุกดี..เปลี่ยนบรรยากาศ.. สบายดีนะคะ ขอบคุรอีกครั้งนะคะที่แวะมาทักทายกันค่ะ