เพราะตัวกู ของกู กูแหละใหญ่ อย่ามีใคร หวังได้ มาข่มเหง อันตัวกู ของกู เป็นกูเอง มึงอย่าเก่ง มาสอน หรือลองดี ด้วยตัวกู ก็คิด ว่ากูแน่ และไม่แพ้ ตัวมึง ด้วยละนี่ จึงไม่ต้อง มาทำ นำชีวี มาคอยชี้ หนทาง ระหว่างตน ถ้ามึงแน่ แท้จริง มานี่หน่อย ลองค่อยค่อย บอกมา ซึ่งเหตุผล กูก็แน่ มึงก็แน่ แย่จริงคน โลกสับสน วกวน คนแน่จริง
2 กันยายน 2550 20:24 น. - comment id 747996
แวะมาเยี่ยมเพื่อนจ้ะ..ใช่แล้วใครจะมาใหญ่เกินเราอย่าหวัง..
2 กันยายน 2550 21:15 น. - comment id 748022
ตราบที่ยังหายใจ..ก็ใช่อยู่ ย่อมต้องรู้ตัวตนบนรากฐาน สุดแต่เรื่องพานพบประสบการณ์ ยามพ้นผ่านพิสูจน์ได้ ... ยังใช่กู
2 กันยายน 2550 21:45 น. - comment id 748048
เขียนได้ดีครับ สมัยนี้ยังมีอีกคนครับคือ หลวงพ่อคูณ แห่งวัดบ้านไร่ ครับท่านนิยมคำนี้ จังเหมือนสมัยท่านพระขุนฯเชียวครับ อิอิ แล้ว ก็คุณไงล่ะ ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้สมฉายาหน่อย แก้วประเสริฐ.
3 กันยายน 2550 06:45 น. - comment id 748159
..อิอิอิ.. เรนอรุณสวัสดิ์พี่แม่มด.. พี่อัลมิ.. นะคะ .. ซาแว้ป..
3 กันยายน 2550 06:48 น. - comment id 748160
เรนอรุณสวัสดิ์พี่กุหลาบขาว... และเก๊าะกราบสวยๆคุณลุงแก้วด้วยนะคะ...
3 กันยายน 2550 07:48 น. - comment id 748186
อ่า...จ๊ะเชื่อจ๊ะเชื่อ มาแนวนี้เล่นเอาตาค้างเลย...อิอิ...สบายดีนะคะ
3 กันยายน 2550 12:00 น. - comment id 748292
ใจเย็น ๆ ครับ ค่อยๆ เป็นค่อยไป
3 กันยายน 2550 12:31 น. - comment id 748331
อืม..วันนี้แม่มดร่ายมนต์ แน่จริงๆๆค่ะ
3 กันยายน 2550 13:03 น. - comment id 748363
เพราะตัวไอ ของไอ ไอแหละใหญ่ อย่ามีใคร หวังได้ มาข่มเหง อันตัวไอ ของไอ เป็นไอเอง หากอวดเก่ง ต้องเจอยา ขับเสมหะ
3 กันยายน 2550 16:33 น. - comment id 748470
ดีจ้า พี่แม่มด..หุหุ สู้ๆๆๆๆ แหมได้แรงฮึดเลยอ่ะ หุหุ มาทักทายได้เลิกงานแว้วววววววว
4 กันยายน 2550 01:31 น. - comment id 748715
แรงดีจริงๆแฮะ ^ ^